Title: 11 พฤศจิกายน

Rating: PG

Fandom: Haikyuu!!

Categories: M/M

Relationship: Ushijima Wakatoshi/Oikawa Tooru

Note: จากกิจกรรม #เรื่องเล่าวันคนโสด

11 พฤศจิกายน

11 พฤศจิกายน วันป๊อกกี้เดย์

ไม่ต้องถามใคร โออิคาวะก็รู้ว่าวันนี้เป็นวันสำคัญแค่ไหน

เออ สำหรับเขาอาจจะไม่ได้สำคัญมาก แต่สำหรับคนทั้งโรงเรียนอาโอบะโจไซเนี่ย...

“ทำหน้าไม่สบอารมณ์แบบนี้ ยังไม่ได้ขนมจากใครเลยล่ะสิ”

อิวาอิสึมิ เพื่อนรักที่รู้จักเขาดีที่สุดเสมอเสมือนมานั่งอยู่ในใจเอ่ยจี้ใจดำอย่างแรง จนโออิคาวะที่กำลังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับบรรยากาศอันอบอวลไปด้วยความสุขของคนรอบข้างเบะปาก

“ทุกคนกำลังตกเป็นเหยื่อของการตลาด!”

“พูดแบบนั้นระวังเขาจะฟ้องเอานะ”

“ก็เหมือนวาเลนไทน์นั่นแหละน่า”

“รู้ไหมว่าในบางประเทศ วันนี้คือวันคนโสด”

ความรู้ใหม่ที่จู่ ๆ ก็ได้รับมาทำให้โออิคาวะเลิกคิ้ว

“ทำไมอะ”

“ไม่รู้สิ ก็คงการตลาดอีกมั้ง” อิวาอิสึมิยักไหล่ “ฉันก็ไม่ได้สนใจขนาดนั้นสักหน่อย”

“แต่นายก็รู้อะไรที่ฉันไม่รู้เยอะนะ อิวะจัง”

“ฉันแค่ไม่โง่เหมือนนายแค่นั้นแหละ ไอ้บ้าคาวะ”

“ทำไมวกกลับมาว่าฉันอีกแล้วล่ะ!"

โออิคาวะโวยวายไปตามที่ควรจะเป็น วันที่ 11 พฤศจิกายนสำหรับเขาก็ไม่ต่างกับวันอื่น ๆ หรอก

ก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่งเท่านั้นแหละ

…เสียเมื่อไหร่กันล่ะ

สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเดินพ้นขอบรั้วโรงเรียนมาคือช่อป๊อกกี้ช่อใหญ่ในมือผู้ชายตัวสูงที่แสนคุ้นหน้าคุ้นตา

“ไง”

…มาไงอะไรกันล่ะวะ ไอ้บ้านี่

“ทำอะไรของนายอะ อุชิวากะจัง” เขาหรี่ตามองพ่อนักวอลเลย์บอลคนดังของจังหวัดที่หอบหิ้วขนมหวานในมือด้วยสีหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร “เอาขนมมาให้ใครไม่ทราบ”

“เล่นอะไรอยู่เหรอโออิคาวะ” อุชิจิมะ วากะโทชิ พูดเสียงเรียบเรื่อย แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฉันเป็นแฟนนาย ถ้าไม่เอามาให้นาย จะเอามาให้ใคร”

อิวาอิสึมิที่เดินตามหลังมาเบ้ปากมองหน้าเขาอย่างหมั่นไส้

“ใครมันหงุดหงิดที่วันนี้ไม่ได้ป๊อกกี้วะ”

“นี่นายอยากได้ป๊อกกี้จากคนอื่นด้วยเหรอ โออิคาวะ”

คำถามสวนขึ้นมาทันทีของผู้มาใหม่ทำเอาโออิคาวะสะดุ้ง รีบหันไปปฏิเสธทันที “จะบ้าหรือไงเล่า” ก่อนหันมาแยกเขี้ยวใส่เพื่อนสนิทที่ไม่ได้กลัวสักนิด “อย่ามาทำฉันบ้านแตกนะ อิวะจัง!”

“เอามันกลับไปสักทีเถอะ” อิวาอิสึมิรุนหลังเพื่อนไปหาคนที่ยืนรออยู่ “บ่นมาตั้งแต่กลางวันแล้วว่าคนอื่นเป็นทาสการตลาด นายก็ไม่ต่างกันสินะ อุชิจิมะ มาเป็นช่อเสียขนาดนี้”

อุชิจิมะมองคนที่เซแถด ๆ มาชนอกเขาเบา ๆ แต่ก็ยังขืนตัวหนีไว้เพราะกลัวทำกล่องป๊อกกี้บุบหมด โออิคาวะมองช่อขนมในมือเขาตาละห้อย ก่อนจะหันไปแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อิวาอิสึมิ

คนมองหลุดยิ้มกับภาพนั้น ก่อนจะยื่นของในมือให้คนที่เขาตั้งใจเอามาให้

“โออิคาวะ ของนายน่ะ รับไว้สิ”

เจ้าของชื่อสะดุ้ง มองคนใจดีเลิ่กลั่ก

“ให้ตรงนี้เลยเหรอ”

“แล้วต้องให้ตรงไหนล่ะ”

“ที่อื่นไม่ได้หรือไงเล่า” โออิคาวะยกมือปิดหน้า “นี่มันหน้าโรงเรียนฉันนะโว้ย อุชิวากะจัง!”

อุชิจิมะยักไหล่ ถามว่าเขาต้องสนใจด้วยหรือไงว่าโออิคาวะจะตกเป็นเป้าสายตาใครบ้าง

ถ้าพรุ่งนี้ทั้งโรงเรียนรู้ก็ดี อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องมาคอยห่วงว่าโออิคาวะจะมาถูกใครวอแวใส่ (หรือไปวอแวใส่คนอื่น) หรือเปล่า ให้มันรู้กันไปเลยว่านี่แฟนเขาเอง

โออิคาวะ โทรุ ไม่ได้โสดสักหน่อย

เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวน่ารักให้คนอื่นเขามาชอบกันนักหนานะ

อุชิจิมะได้แต่ถอนหายใจกับตัวเอง

“แล้ววันนี้อุชิวากะจังไม่ได้ป๊อกกี้บ้างเหรอ”

โออิคาวะโพล่งถามขึ้นระหว่างทางที่พวกเขาสองคนเดินกลับบ้านด้วยกัน

อุชิจิมะหยิบกล่องป๊อกกี้สองกล่องขึ้นมาจากกระเป๋า โออิคาวะตาโต

“เดี๋ยว-ก่อน-นะ!! ได้ยังไงอะ หนึ่ง ทำไมนายถึงได้ป๊อกกี้ แต่ฉันไม่ได้ สอง นายไม่ได้โสดสักหน่อย รับมาทำไมเนี่ย”

อุชิจิมะยื่นกล่องหนึ่งให้เขา

“เขาไม่ได้ห้ามให้เพื่อนกันนี่นา ฉันได้มาจากเทนโดทั้งนั้น มีเผื่อนายด้วย”

“…แล้วนายได้ให้คนอื่นบ้างหรือเปล่า”

“เปล่า” อุชิจิมะตอบหนักแน่น “ให้แค่นายคนเดียวนั่นแหละ”

ไม่รู้ทำไม แต่ประโยคนั้นทำเอาโออิคาวะรู้สึกว่าอากาศกลางเดือนพฤศจิกายนร้อนขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

“เหอะ พวกทาสการตลาด”

“แล้วรู้ไหมว่าวันนี้มีส่วนลดรองเท้ากีฬาที่ห้าง A นะ โปรโมชั่นวันที่ 11 เดือน 11"

“…”

ก็ได้ โออิคาวะยอมแพ้ก็ได้

“…วันนี้ไปกินข้าวห้าง A กันเถอะ”

อุชิจิมะขยับยิ้มเอ็นดูจนโออิคาวะชักหมั่นไส้

“อะไรล่ะ”

“ตามใจนายอยู่แล้ว แต่ขนมก็แบ่งไว้กินบ้างล่ะ ระวังสุขภาพด้วย”

“พูดจาเหมือนคนแก่เลยนะ อุชิวากะจัง”

“งั้นนายก็มีแฟนเป็นคนแก่นั่นแหละ โทรุ”

“เดี๋ยวนี้ยอกย้อนหรือไง ไหนนายวัวคนบื้อของฉันหายไปไหนแล้วล่ะ”

อุชิจิมะพรูลมหายใจ

วันหนึ่งกลางเดือนพฤศจิกายนของเขาคลอไปด้วยเสียงบ่นหงุงหงิงที่ดังลั่นถนนเส้นเล็กของโออิคาวะ ท้องฟ้ายามเย็นที่เป็นสีส้มจนเกือบแดง และลมเย็นของฤดูใบไม้ร่วงพัดผ่านไปอีกวัน

FIN

201121

ใช่ ฉันอยากได้สติกเกอร์ประดับยศ 5555

เลตมาสิบวัน แต่ถ้าใจเราอยากเขียน เราก็จะเขียนค่ะทุกคน

ไม่ได้เขียนอุชิโออินานอะ แต่ก็คิดถึงนะคะ ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆ ;---;