ตัวละครในเรื่องค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้ดูจำเจ มีความเป็นตัวเอกในตัวและมีจุดมุ่งหมายที่ออกมาที่หน้าจอ ถ้ามองว่าภาพยนตร์เรื่องนี้บอกถึง'ครอบครัว' จะเห็นครอบครัวของเลสเตอร์ว่าถ้าจดในเกณฑ์ก็ที่ว่า พ่อแม่พูดคุยกัน ไปเชียร์ลูกสาวที่เป็นเชียร์ลีดเดอร์ ทักทายกันทุกเช้า ครอบครัวนี้สอบตกแน่นอน 

พ่ออย่างเลสเตอร์หลงใหลไปกับแองเจล่า--เพื่อนของลูกสาว แคโรลินที่มีชู้เป็นนายหน้าขายบ้าน(อาชีพเดียวกับเธอ แตกต่างที่เขาประสบความสำเร็จ) และเจนที่ไปคบกับริคกี้ หนุ่มข้างบ้านที่มีพ่อเป็นนาวิกโยธินที่เคร่งเรื่อกฏระเบียบสุด ๆ แต่ตัวเขามีอีกอาชีพคือค้ากัญชา 

ผู้เขียนนั้นคิดว่า'ครอบครัว' เป็นเรื่องรอง pointหลักคือความงามต่างหาก แต่หนังเสนอความงามที่ผู้คนต่างไขว่คว้าภายในรูปแบบครอบครัว เพราะเราจะเห็นภาพความงามโดดเด่นขึ้นมา

เลสเตอร์ หลงใหลความเยาว์วัยของแองเจล่า เขามองว่านั่นคือความงามที่ห่างหายจากชีวิตไปนาน สัญลักษณ์ที่แทนความงามในเรื่องคือกลีบกุหลาบ--กุหลาบที่แทนถึงความสวยงาม ตัณหา ความเยาว์วัย 

แคโรลิน เธออยากได้ความสำเร็จในหน้าที่การงานและในชีวิตครอบครัว ทุกครั้งที่กินข้าวเเคโรลินจะเปิดเพลงบรรเลง เพราะนั่นคือ Pattern ความสมบูรณ์ของเธอเอง และชู้ของแคโรลิน เป็นภาพสะท้อนความงามในแบบฉบับของเเคโรลินเหมือนที่เลสเตอร์ต้องการความงามในวัยเด็กกลับมาและแองเจล่าเป็นภาพสะท้อนนั้นได้

มาถึงตัวเจน เจนเป็นเด็กวัยรุ่นที่เหมือนจะหัวขบถ แต่จริง ๆ แล้วเจนก็เป็นแค่ตัวละครที่เกิดจากความงามของเลสเตอร์และเเคโรลิน แต่ทั้งคู่ไปโฟกัสที่ความงามอีกรูปแบบหนึ่ง ความงามที่เจนต้องการคือการมีพ่อที่ดี ไม่ใช่พ่อที่หลงใหลเพื่อนเธออย่างออกนอกหน้า เมื่อเธอมาเจอริคกี้ เจนได้พบกับคำตอบที่เธอต้องการ ผู้เขียนมองว่าริคกี้เป็นตัวละครที่มองเห็นความงามได้ทุกที่ ฉากหนึ่งที่เขาถ่ายวิดีโอภาพถุงพลาสติกลอยไปมาตามสายลม ริคกี้มองว่านั่นคือสิ่งสวยงาม ไม่เว้นแม้แต่ตอนฉากที่เขาสบตากับเลสเตอร์ นั่นเป็นอีกความงามเช่นกัน 

แองเจล่า ความงามของแองเจล่าไม่ใช่รูปร่างหน้าตาของตัวเอง แต่แองเจล่าสร้างภาพความงามของตัวเองขึ้นมา แองเจล่าต้องการโดดเด่น เธอต้องการให้ตัวเองเป็นSomebody ไม่ใช่Nobody 

ความงามแบบAmerican Beauty ปิดฉากด้วยโศกนาฏกรรมที่ไม่ได้จบด้วยความเศร้า จริง ๆ Narrator อย่างเลสเตอร์ก็ไม่ได้ดูเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองเจอ แต่วินาทีที่ไม่ได้สั้นเหมือนวินาทีเดียวแต่ยาวนานเหมือนอยู่ในห้วงเวลานั้น เขาควรจะโกรธกับสิ่งที่เกิดกับตัวเอง แต่มันยากเมื่อโลกนี้มีสิ่งสวยงามอยู่