ตอนนี้เรายังทำงานอยู่ที่เดิมนั่นละ แต่เป็นอีกสาขาหนึ่งทำให้เราพบกับการทำงานจริง ๆ สักที

เราอยู่ที่นี่เกือบ 1 ปีแล้วละ ผ่านร้อนฝนลมหนาว น้ำตาไหลพราก ๆ มานักต่อนัก ช่วงเวลา 11 เดือนแห่งความทรหดนี้ มันทำให้เราเข้มแข็งขึ้นมาก

จากคนขี้อาย ไม่กล้าต่อปากต่อคำ กลายเป็นคนสตรองกล้าพูดกล้าเถียง (ในเรื่องที่สมควรเท่านั้นนะคะ 555) กล้าทำ การทำงานกับคนหมู่มากที่มีนิสัยแตกต่างกันจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ถ้าย้อนกลับไปมองเราเมื่อหลายเดือนก่อน เรากล้าพูดเลยว่าเราเปลี่ยนไปมากกกกกกกกกกก การทำงานมันเปลี่ยนคนคนหนึ่งได้จริง ๆ นะ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เรายังสลัดบุคลิกเดิม ๆ ทิ้งได้ไม่หมดสักทีนั่นคือ 'ความไม่มั่นใจในตัวเอง' นั่นเอง

เราจะหางานใหม่ แต่ว่ายังไม่กล้าก้าวออกจาก comfort zone เรามีความทะเยอะทะยาน แต่ยังไม่กล้าก้าวออกจากบ้านหลังเก่าไปหาสภาพแวดล้อมกับสังคมใหม่ ๆ เราติดแหงกอยู่ในที่ที่คิดว่ายังไงก็ยังได้เงินจากเขา

แต่เรามีความสุขนะ (อย่างน้อย สุข 60 ทุกข์ 30 อื่น ๆ 10)

เพราะเราเริ่มมองโลกในแง่ดี ไม่ใช่ว่าจะมองโลกสวยงามจนเห็นดอกลาเวนเดอร์ลอยว่อนในอากาศ แต่เป็นการมองในมุมมองที่ทำให้เรามีความสุขมากกว่า เช่น มีดราม่าในทวิตเตอร์ เราคิด 1-1 = 0 แต่ความคิดบางคน 1-1 = 1 ไม่ว่าเขาจะถูกหรือผิด เราไม่ต้องไปสนใจหรอก อ่าน ๆ ไปพอสนุกแค่นั้นพอ ไม่ต้องไปคิดแทนใครเขา หรือคิดซะว่าไม่ใช่เรื่องของเรา เราจะไปสนทำไม ทุกข์อยู่ที่คนคิดมากและนำตัวเองเข้าไปอยู่กับทุกข์ สุขอยู่ที่คนมองยังไงให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นและมีความสุขไปกับมัน

ถึงแม้ว่า 11 เดือนที่ผ่านมาเราเติบโตขึ้นมาก ทว่าในมุมมองเรา เรายังคิดว่าตัวเองไม่เป็นผู้ใหญ่เท่าที่ควร แต่ก็เป็นก้าวแรกของเวลาชีวิต ที่จะทำให้เรารู้จักสังคมมากขึ้น รู้จักการวางตัวมากขึ้น เพราะสิ่งเหล่านั้นที่เราเรียนรู้มาจากการทำงาน มันเป็นประโยชน์กับตัวเราในอนาคตเวลาเราพร้อมก้าวออกไปสู่โลกใหม่นั่นเอง

13/08/2017