[Cut scene 18+]

Couple :: Jooheon x Changkyun

*** Twitter :: @bmontmont || #เพื่อนรักจูเอ็ม ***

.
.
.
.
.

"มึงไม่เคยบังคับกูหรอก.. เพราะฉะนั้นแล้ว.. มึงกอดกูนะ.." ร่างบางของไอเอ็มขยับเข้าไปอยู่ระหว่างขาของจูฮอนที่นั่งมองการกระทำกับคำพูดปลุกปั่นอารมณ์ของเขา

ร่างบางจะรู้ตัวไหมนะ แค่ทุกวันนี้ตัวเขาก็ต้องอดทนกับความน่ารักของอีกคนจนแทบบ้า.. นี่มาเพิ่มความน่ารักขึ้นอีก เค้าจะรับมือยังไงล่ะ ..

มือเล็กข้างหนึ่งสอดเข้าที่ท้ายทอยของคนตรงหน้า พร้อมกับมืออีกข้างที่วางแนบลงที่สันกรามของคนตัวสูง..นิ้วเรียวไล้เบาๆ ไปตามแนวคมนั่น ตากลมๆ วาวไปด้วยหยาดน้ำ ที่พยายามมองเขาอย่างกล้าๆ กำลังทำให้ความอดทนทั้งหมดที่เขามีขาดสะบั้น..

"กูรักมึงนะ.." คนตัวเล็กเอ่ยก่อนจะก้มลงกดริมฝีปากบางลงกับปากอุ่นๆ ของเขา

จูฮอนค่อยๆ ยืนขึ้นก่อนจะอุ้มร่างเล็กของอีกคนขึ้นติดอก แขนเล็กของไอเอ็มโอบกอดคอของเขาไว้แน่น ขาเรียวสวยตวัดเข้ากับเอวหนาของเขา.. ปากของทั้งคู่ยังคงแนบชิดกัน.. เขาพาร่างบางๆ ของคนตัวเล็กไปที่เตียงนอนก่อนจะวางคนขี้อ้อนลงอย่างเบามือ

"แฮ่ก.. อื้อ.." เขาปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระเพียงครู่หนึ่งก่อนจะประกบจูบลงอีกครั้ง

จะว่าเขาโลภมากมันก็คงใช่.. และใช่.. เขาไม่เถียงว่าเขาหลงคนน่ารักตรงหน้านี่มากแค่ไหน.. หากได้จูบ.. เขาก็ไม่อยากจะหยุดมันลง..

ในทางเดียวกันแล้ว ร่างบางเองก็ขอไม่เถียงว่าเขารักสัมผัสของคนตัวสูงมากแค่ไหน.. เมื่อถูกจูบ.. เค้าก็ยังอยากจะถูกจูบอยู่อย่างนั้น..

คงให้ความรู้สึกเดียวกับคำพูดที่ว่า .. แมลงเม่าตายได้เพราะเล่นกับไฟล่ะมั้ง .. จูบของจูฮอนที่สูบเอาลมหายใจของเขาไปจะหมด.. ทั้งอ่อนโยนและร้อนแรง.. เขาชอบมัน ไม่สิ.. เขารักมัน.. เขากำลังรู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงแมลงเม่า.. ที่พร้อมจะบินเข้ากองไฟที่อบอุ่นของจูฮอน.. ถูกแล้ว.. ไฟของจูฮอนไม่เคยร้อนเกินไปสำหรับเขาเลย.. กลับกันแล้วมันเป็นไฟที่อบอุ่นจนเขาไม่อยากจะจากไปไหนเสียด้วยซ้ำ..

"กอดกูนะ.." ทันทีที่ปากเล็กเป็นอิสระ คนตัวเล็กเอ่ยบอกทันที ดวงตาที่วาววับด้วยน้ำตากำลังทำให้จูฮอนสิ้นสติ..

มึงแม่ง.. ไม่เคยธรรมดากับใจกูเลย

ใช่.. คนตัวเล็กที่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองส่งผลต่อจิตใจของเขามากแค่ไหน.. ดวงตาที่สดใสของไอเอ็มเป็นเหมือนเครื่องมือสื่อสารที่ดีที่สุดสำหรับหัวใจของเขา.. น้ำตาที่คลออยู่ที่หน่วยตานั่น.. เขารู้ว่าอีกคนรู้สึกอย่างไร..

"มึงจะเจ็บ.." จูฮอนเอ่ยบอก พลางลูบกลุ่มผมสีดำขลับของคนตรงหน้าให้พ้นจากขมับชื้นเหงื่อ..

"นะจูฮอน.. กูอยากเป็นของมึง.." ร่างเล็กเอ่ยบอกพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงข้างแก้ม.. คนตัวเล็กใต้ร่างของเขากำลังฆ่าเขาให้ตายกับความเอาแต่ใจที่โคตรจะน่ารักนี่..

ให้ตายเถอะ ใครบอกให้มึงพูดประโยคแบบนี้กันวะ..

"มึงจะเป็นของกู.. แค่คนเดียว.." เขากดจูบลงที่ขมับเนียนก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของคนตัวเล็กออก รอยรักสีแดงเข้มปรากฎขึ้นในทุกที่ที่ปากอุ่นของเขาลากผ่าน

"อื้อ..." จูฮอนไล่ประทับจับจองเป็นเจ้าของเพื่อนรักของตัวเองที่เลื่อนฐานะมาเป็นคนรักไปทั่ว อุณหภูมิอุ่นๆ จากปากที่สัมผัสกับผิวเนียนที่ร้อนระอุ เป็นตัวผลักเสียงร้องจากคนตัวเล็กจนตัวเขาแทบคลั่งตาย
ร่างสูงเพ่งพินิจประติมากรรมที่นักเล่นดนตรีอย่างเขาสร้างขึ้นบนตัวนักวาดภาพก่อนจะก้มลงกดจูบที่ปากเล็กนั่นอีกครั้ง..

เครื่องปรับอากาศในห้องในเวลานี้ไม่ได้ช่วยบรรเทาความร้อนในร่างกายของคนทั้งคู่ได้เลย.. ไฟรักที่โหมกระหน่ำรุนแรงของจูฮอนลุกโชนได้เพียงเพราะเชื้อเพลิงชั้นดีจากคนตัวเล็ก.. ยิ่งไอเอ็มเพิ่มเชื้อเพลิง.. ไฟอย่างจูฮอนยิ่งลุกลาม.. หากผืนเตียงเปรียบเสมือนผืนป่า.. ในเวลานี้คงจะมอดไหม้เพราะไฟรักของคนทั้งคู่ก็เป็นได้..

ร่างบางบิดเร้าไปมาทุกครั้งที่มืออุ่นๆ ของคนตัวสูงสัมผัส ยิ่งจูฮอนสัมผัสคนน่ารักยิ่งรู้สึก.. ยิ่งคนตัวเล็กขยับ จูฮอนยิ่งเหมือนคนจะเป็นบ้า.. ร่างของคนทั้งคู่ที่สอดรับกันได้อย่างดียิ่งทำให้จูฮอนแทบทนไม่ไหว..

"อื้อ.. จูฮอนกู.." บทรักที่ดำเนินไปของคนทั้งคู่โดยมีคนร่างสูงเป็นคนเดินเกมส์ต่างจากตอนแรกที่คนตัวเล็กนั่นเป็นคนกดปุ่มเล่มบทรักนี่.. เขาสารภาพได้อย่างเต็มปากเลยว่า เขาไม่สามารถรู้สึกเพียงพอกับความหอมหวานของคนตรงหน้าได้เลย..

"อ่ะ.. อย่าแกล้งได้มั้ยวะ.. อื้อ ขยับหน่อย" เสียงหวานแหวขึ้นเมื่อสะโพกของจูฮอนหยุดขยับ.. ก็ภาพคนตัวเล็กนอนน้ำตาคลอ ปากสีแดงจัดจากการดูดดึงของเขาที่ขบกันแน่นสลับกับอ้าออกสูดรับอากาศนั่น มันน่ามองน้อยเสียเมื่อไหร่..

"อื้อ.." จูบหนักๆ จากคนตัวสูงเหมือนว่าเขาโดนอีกคนทำโทษที่เอาแต่ใจกับใครอีกคน.. แต่เปล่าหรอก จูฮอนแค่คนที่ไม่รู้จักคำว่าอิ่มเมื่อคนตรงหน้าเป็นไอเอ็มก็เท่านั้น.. เขาจูบคนตัวเล็กเพราะเขาอยากจูบต่างหาก.. ให้ตายเถอะไอเอ็มเป็นเหมือนน้ำหวานชั้นดีสำหรับเขามากๆ ในเวลานี้..

"หื้อ.. จูฮอน อื้อ.." สะโพกหนาขยับย้ำๆ ก่อนทั้งสองคนจะเอื้อมแตะยอดเขาแห่งความสุขได้สำเร็จ..
แต่มันไม่แค่นั้นหรอก.. บทรักของอดีตคู่เพื่อนสนิทถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้งเมื่อคนตัวเล็กของเขาขยับตัวเข้าหา.. หากจูฮอนคือคนที่หลงไหลในตัวของคนร่างบางแล้ว.. ร่างบางเองก็ตกอยู่ในสถานะที่ไม่ต่างกันสักเท่าไหร่..

เขายอมรับว่าร่างบางเป็นคนขี้อ้อน.. ติดไปทางจะเอาแต่ใจเสียด้วยซ้ำในบางครั้ง แต่น่าแหละมั้ง สิ่งที่ทำให้เขาหลงคนน่ารักนี่จนไปไหนไม่ได้.. ไม่ว่างคนตัวเล็กของเขาจะร้องขออะไร.. เขาก็ยอมหมด.. จะโทษว่าอีกคนงอแงคงไม่ได้.. ต้องโทษเขานั่นแหละที่ยอมตามใจคนตัวเล็กเอง..

ไอเอ็มบอกซ้าย เขาก็จะยอมไปซ้าย..

ไอเอ็มบอกขวา เขาก็จะยังคงยอมไปทางขวา..

ไอเอ็มบอกช้า.. เข้าก็จะทำให้มันไว..

ตามความต้องการของใครอีกคน.. รวมถึงตัวเขาด้วย..

"อื้อ.. กูรักมึงนะ.." เสียงหวานที่แห้งลงเนื่องจากกิจกรรมที่ร้องแรงดังขึ้น คนตัวเล็กซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างชื้นเหงื่อของจูฮอน ก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะปิดลง..

จุ๊ฟ..

"รักเหมือนกัน.." จูฮอนจูบเบาๆ ที่ขมับบางของคนตัวเล็ก แขนกว้างขยับผ้าห่มผืนหนาให้คลุมตัวคนตัวเล็กของเขาได้มิด.. อุณหภูมิในห้องที่เขาพึ่งสัมผัสได้ว่ามันคงจะเย็นเกินไปหากสัมผัสถูกผิวบางๆ โดยตรง ทำให้เขานึกห่วงคนน่ารักของเขาขึ้นมา

เขาแทบอยากจะด่าตัวเองที่เห็นแก่ตัวกับคนตัวเล็กนี่.. ครั้งแรกเขาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย.. รอยรักบนตัวที่เขาเป็นคนแต่งแต้มมันดูน่าหลงไหลจนเขาหยุดที่จะสร้างมันขึ้นเรื่อยๆ ไม่ได้..

"จะมองจนกูละลายตัวตายเลยมั้ย เขินแล้ว.." เสียงเล็กดังขึ้นเบาๆ เมื่อลืมตาขึ้นจากสัมผัสอุ่นๆ ของเขาที่ลูบเบาๆ ตามรอยช้ำที่เขาเป็นคนสร้าง

"เจ็บมั้ย.. ขอโทษ.." จูฮอนก้มลงถามคนตัวเล็กอย่างเป็นห่วง.. เขาคงทนไม่ได้หรอก หากคนน่ารักนี่ต้องมาเจ็บตัวเพราะเขาเป็นต้นเหตุ

"หึ.. กูมีความสุขมากกว่า" เสียงอู้อี้ตอบก่อนจะซุกหน้าลงกับแผ่นอกอบอุ่นนั่นอีกครั้ง.. เขินจนอยากจะหลอมตัวตายอยู่แล้ว

"อย่าคิดมากเลยนะ.. อย่าลุกไปไหนด้วย.. เช้ามาต้องกอดไว้แบบนี้นะ.." คนน่ารักเอ่ยพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเขา.. ตาสวยๆ ที่มองมาอย่างออดอ้อนจนเขาต้องกดจูบลงกับปากเล็กเบาๆ เป็นรางวัลให้กับความน่ารักที่ไม่มีวัันหมดลงของคนในอ้อมกอด

"ใจคอจะอ้อนให้กูขาดใจตายเลยใช่มั้ย.." เขาถอนจูบจากปากเล็ก ก่อนจะเอ่ยเชิงดุ.. แต่ไม่หรอก เขากำลังเอ่ยชมคนน่ารักนี่ต่างหาก.. ถ้าหากเป็นคนตัวเล็กนี่ เขายอมถูกอ้อนตลอดไปเลยก็ได้.. แค่เป็นไอเอ็มของเขาก็พอ..

"แล้วถ้าต้องตายเพราะถูกกูอ้อนมึงจะยอมกูมั้ย.." เสียงน่ารักที่ถามเขากำลังจะทำให้เขาแทบกระโจนใส่คนน่ารักอีกสักรอบ.. ติดที่ความเป็นห่วงว่าคนตัวเล็กจะป่วยเสียก่อนทำให้เขาต้องอดทนมันเอาไว้..

"ทุกวันนี้ก็เฉียดตายมาหลายรอบแล้ว" เขาตอบพร้อมกับยกมือบีบจมูกเล็กอย่างมันเขี้ยว

"นอนนะ.. กูไม่หายไปไหนหรอก จะกอดมึงแบบนี้จนเช้าเลย" ร่างสูงเอ่ยบอกก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น จูบเบาๆ ที่กลุ่มผมนุ่มเพื่อส่งคนน่ารักของเขาเข้านอนไปพร้อมกัน..

.

.

.

#เพื่อนรักจูเอ็ม

อย่าลืมไปให้กำลังใจเค้าในจอยหรือจะไปคุยกันในแท๊กก็ได้น้า ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ

♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡