ฉากชีวิตผ่านไปแบบฉึบฉับ ภาพเปลี่ยนไวไปมุ้ยยย : เรียนจบ ทำงานที่แรก โควิดสองปีที่ไม่ได้ไปไหน บ้านไม่ได้กลับ เพื่อนไม่ได้เจอ ลืมตาอีกที เอ้า เข้าวัย 25 แล้ว กับงานที่สามและชีวิตที่รู้สึกไม่มั่นคง T^T

ตอนนี้คนรอบตัวมีแพลนไปต่างประเทศ แต่งงาน เจองานที่ใช่ ยิ่งแบบเจอผู้คนเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกตัวเองหลงทาง ไม่รู้ชีวิตข้างหน้าจะยังไง ไม่รู้ว่าที่ไหนที่เรา belong หาไม่เจอเลย แค่อยากใช้ชีวิตตอนนี้ เวลานี้ พอใจกับปัจจุบันก่อน แต่ก็ยังหนีไม่พ้นว่าต้องมีแพลนชีวิต เธอจะมาอยู่วันๆมันไม่ได้ แล้ว.... อนาคตเราคืออะไรอ่ะ ? 

เห้ออออออออออออออออออออออออออออออ 

แต่น่าจะต้องมีแพลน รูมเมทกำลังจะไปต่างประเทศ เราที่ไม่ได้อยากไปขนาดนั้นก็ต้องอยู่ที่นี่แหละ แต่ว่ายังไงดี จะเหงามั้ย ถ้าต้องอยู่คนเดียว หรือว่าถ้าเรายังรู้สึกว่ากรุงเทพไม่ได้ตอบโจทย์ชีวิตขนาดนั้น เราควรกลับบ้านดีมั้ย เราถามตัวเองทุกวัน และตบตีกับตัวเองทุกวัน แล้วถ้ากลับบ้านจะทำงานอะไรอีก แง ชีวิตแบบยึกยัก วกวน งงงวยไปหมด 

เหนื่อยแท้ชีวิต TwwwwwwwwwwwwwwwwwT