ขอลากมาวิจาณ์อีกนิดนึง ที่พม่าเสียเมืองนับเป็นความโชคร้ายของพม่าด้วยที่มีคู่มือเป็นอังกฤษ เพราะในเวลานั้นอังกฤษจัดป็นมหาอำนาจอันดับหนึ่ง มีกองทัพเรือที่เข้มแข็งที่สุดในโลก แถมมีฐานกำลังอยู่ที่อินเดีย แล้วพม่าลากเอาฝรั่งเศส เข้ามาดุลกับอังกฤษ ฝรั่งเศสเป็นมหาอำนาจเหมือนกัน แต่เป็นมหาอำนาจชั้นรอง แถมมีเรือรบอยู่ในเอเซีย นับลำได้เลย จะเอาอะไรไปสู้อังกฤษละครับ

ส่วนไทยโชคดีที่คู่มือของไทยเป็นฝรั่งเศส บางครั้งเราจึงสามารถนำอิทธิพลของอังกฤษมากดดันฝรั่งเศสได้(อย่างตอนวิกฤตร.ศ.112 ก็มีเรือรบอังกฤษมาป้วนเปี้ยนแถวๆอ่าวไทยเพื่อมาคุมเชิงกับกองเรือฝรั่งเศส เป็นทำนองว่า อั้วก็มีผลประโยชน์อยู่นะ ทำอะไรก็เพลาๆหน่อย จึงทำให้ฝรั่งเศสเรียกร้องแค่ฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงจากเดิมที่จะเรียกร้องฝั่งซ้ายแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วแบ่งกับอังกฤษ)

ว่ากันต่อหลังเรื่องแถมจากอังกฤษสยบพระเจ้าสีป้อลงได้และเนรเทศไปเรียบร้อยแล้วนั้น อังกฤษประสบปัญหาในการปกครองมากเพราะตอบบุก อังกฤษบุกเป็นเส้นตรงเลียบไปตามลำน้ำอิระวดี แต่แทบไม่ไปยึดเมืองตอนในเลย 

แล้วยิ่งพออังกฤษประกาศรวมพม่าเข้ากับอินเดียให้ไปขึ้นกับศูนย์กลางที่เดลี ขึ้นกับอุปราชหัวแดงๆ มิใช่กษัตริย์พม่าที่มัณฑะเลย์ ก็ปั่นป่วนครับเพราะพวกไพร่ฟ้าตาดำๆยรับรู้ว่ายังที่กษัตริย์เป็นผู้คอยทำนุบำรุงพระศาสนา โดนปลดไปแล้ว ก็กลัวผู้ปกครองหัวแดงใส่เกือกคนใหม่จะไม่บำรุงศาสนา ก็หวาดกลัวต่างพากันจับอาวุธขึ้นสู้

แล้วเอาอาวุธมาจากไหน ก็เอามาจากทหารพม่าละครับเพราะอังกฤษตีหัวเมืองพม่าตามเมืองต่างๆแตก ก็ไม่เคยไปตามจับทหารแตกทัพ ทหารพวกนี้ก็เอาอาวุธไปด้วยไปซ่องสุมตามหัวเมืองต่างๆนอกเขตยึดครองของทหารอังกฤษ ทำให้อังกฤษต้องใช้เวลาอีก 2 ปีในการยึดพม่าทั้งประเทศ
จบเท่านี้ละครับ   ส่วนเรื่องหน้าจะเขียนอะไรขอคิดก่อนครับ