รีวิวเว้ย (247) ในหลายครั้งใครหลาย ๆ คนยังคงเขื่อมั่นในความเป็นมนุษย์ของตัวเองว่านั่น คือ สิ่งสูงสุดในบรรดาเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดทั้งมวลบนโลกกลมค่อนไปทางรีใบนี้ หลายยุคหลายสมัยเปบี่ยนผ่านแต่ยุคสมัยของมนุษย์และเป็นยุคสมัยที่มนุษย์เชื่อมั่นในตนเองตลอดกาลยังคงอยู่ และเป็นไปได้ว่าจะยังคงอยู่อีกนานแสนนาน เหมือนตอนหนี่งในหนังสือที่บอกเอาไว้ว่า "ยุคโลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาลผ่านไปนานแล้ว แต่ยุคที่มนุษย์เป็นศูนย์กลางของโลกยังไม่มีทีท่าว่าเราจะข้ามผ่านไปได้ (น.221) เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เป็นไปได้ว่า ไม่ว่าจะอีกนานเท่าใดมนุษย์ก็จะยังใช้ชีวิตเพื่อทำลาย ทลายและสร้างความฉิบหายให้กับโลกไปตลอดกาล ก็ในเมื่อมนุษย์มองไม่เห็นชีวิตในสิ่งรอบตัว เราก็เลยไม่รู้สึกนึงรัก อยากดูแลทะนุถนอม (น.221) ต่อให้กาลเวลาผ่านไปนานเท่าใด มนุษย์ก็จะยังคงทำร้ายและทำลายโลกต่อไป อย่างไม่มีวันจบสิ้น
หนังสือ : ดินแดนแสนดอกไม้
โดย : ทรงกรด บางยี่ขัน
จำนวน : 448 หน้า
ราคา : 395 บาท
นี่ดูจะเป็นเรื่องจริง ในสิ่งที่เรียกว่า "ความเป็นมนุษย์" แต่นั่นก็น่าจะเป็นเพียงคนกลุ่มหนึ่งซึ่งอาจจะเป็นกลุ่มใหญ่ที่ใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ แต่โลกนี้ก็ยังมีมนุษย์อีกกลุ่มหนึ่ง ที่พยายามเรียนรู้ ปรับตัว เปลี่ยนแปลงวิธีการใช้ชีวิต ให้สอดคล้องกับโลกที่กำลังหมุ่นไป โดยคิดถึงสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ และสิ่งไม่มีชีวิต ที่อาศัยอยู่ร่วมกันบนโลกกลม ๆ ค่อนไปทางรีใบนี้
"ดินแดนแสนดอกไม้" เป็นอีกหนึ่งหนังสือที่มำหน้าที่บอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์ส่วนน้อย ที่กำลังพยายามกระตุ้นเตือนหรือผลักดันอะไรบางอย่าง ให้กับมนุษย์ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่บนโลกได้รู้สึก ถึงความเปลี่ยนแปลงและการเปลี่ยนไปของอะไรหลาย ๆ อย่างบนโลกใบนี้ ทั้งเรื่องของอุณหภูมิโลกที่เปลี่ยนแปลงไป สัตว์ พืช หลากหลายชนิดที่ค่อย ๆ ล้มหายตายจากไป อันเนื่องมาจากผลของการใช้ขีวิตแบบไม่รู้สี่รู้แปดของมนุษย์ส่วนใหญ่
นอกจากนี้ "ดินแดนแสนดอกไม้" ยังบอกกับเราอีกว่า มีมนุษย์อีกหลายกลุ่ม หลายเหล่า หลายเผ่าพันธุ์ที่กำลังพยายามปกปักษ์รักษาโลกกลม ๆ ค่อนไปทางรีใบนี้เอาไว้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการ รูปแบบ อย่างไรก็ตาม การช่วยกันรักษาโลกใบนี้เอาไง้ด้วยวิธีการต่าง ๆ ก็คล้ายกับการหย่อนเม็ดพันธุ์ของดอกไม้เอาไว้ในโลก และค่อย ๆ รอให้มันเติบโต หลายเป็นดอกไม้ที่พร้อใจะพัฒนาต่อไปเป็นผลไม้ เพื่อใช้เป็นอาหารของทั้งสัตว์และคน หรือแม้กระทั่งพัฒนาจนกลายไปเป็นไม้ใหญ่ เพื่อคอยให้ร่มเงา ปกปักรักษาความอุดมสมบูรณ์ รวมถึงความหลากหลายทางชีวิภาพเอาไว้ ให้อยู่คู่กับโลกกลม ๆ ค่อนไปทางรีใบนี้ไปอีกนานแสนนาน ก็เหมือนกับดินแดนที่มีดอกไม้นับแสน ๆ ดอก ที่ค่อย ๆ เติบโต และพัฒนาไปเป็น "ดินแดนแสนดอกไม้"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in