รีวิวเว้ย (605) ผ่านมาหลายปีแล้วนับจากวันที่เรียนจบปริญญาตรี (2558) ความคิดอย่างหนึ่งที่เคยคิดอยู่ในหัวมาตลอดในช่วงเรียนปริญญาตรี คือ "อยากเป็นนักเขียน" ซึ่งตอนนั้นก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากเป็นนักเขียน อาจจะเป็นเพราะการเรียนการสอนในคณะรัฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ โดยเฉพาะวิชาของคณะและวิชาของสาขาหลาย ๆ วิชาใช้การสอบแบบ "เขียน" เป็นหลัก ทำให้ตลอดระยะเวลา 4 ปีของการเรียนเราน่าจะเขียนข้อสอบของวิชาต่าง ๆ ไปไม่น้อย และคงเป็นจังหวะใดจังหวะหนึ่งระหว่างการเขียนข้อสอบอยู่นั่นเองที่ทำให้เราเกิดความคิดขึ้นมาว่า "กูอยาเป็นนักเขียน" เพราะหลายคนที่เรียนรัฐศาสตร์ หรือวิชาสายสังคมศาสตร์อื่น ๆ เราจะรู้กันดีว่าการเขียนข้อสอบทำให้เรากลายเป็นนักเขียนได้ เพราะตอนสอบอ่านหนังสือก็ไม่ค่อยจะทัน แต่เมื่อถึงเวลาคับขันดันเขียนออกมาได้เยอะจนต้องขอกระดาษคำตอบเพิ่ม นั่นคงเป็นจุดเริ่มต้นของการอยากเป็นนัก (อยาก) เขียน หลายปีผ่านมาเรามีโอกาสทำอะไรที่อยากไปแล้วหลายอย่าง ทั้งอ่านทั้งเขียน ซึ่งพอมานั่งทบทวนตัวเองดูดี ๆ เราก็พบว่า อันที่จริงแล้วคนชอบอ่านหนังสือ หรือคนชอบเขียนอะไรต่าง ๆ มันไม่จำเป็นต้องเดินไปสู่ปลายทางของการเป็นนักเขีบนนิหว่า หลายปีผ่านมาและการได้อ่านหนังสือมากขึ้นในทุก ๆ ปีทำให้เราค้นพบเป้าหมายใหม่ของชีวิตในเรื่องของการอยากเป็น "นักอ่าน" นักอ่านที่ไม่ต้องทำอะไรมากนอกจากนั่งลงอ่านหนังสือ จบเล่มก็ขึ้นเล่มใหม่ และตอนนี้เราก็ค้นพบความอยากอีกหนึ่งอย่างคือการอยากเป็น "นักรีวิว" ซึ่งก็ได้ลงมือลองทำมาหลายปีแล้ว และตอนนี้ความอยากที่สำคัญมาก ๆ อีกอย่างของชีวิตคือ "อยากให้ประเทศเป็นประชาธิปไตย" และ "อยากไล่รัฐบาล" ขอขมวดปมจบแบบนี้ว่า "เผด็จการจงพินาศประชาธิปไตยจงเจริญ"

หนังสือ : เขียนด้วยใจคงไม่พอ

โดย : ศุ บุญเลี้ยง

จำนวน : 117 หน้า

ราคา : 200 บาท

"เขียนด้วยใจคงไม่พอ" บอกเล่าเรื่องราวของการเป็นนักอยากเขียน โดยนักเขียน นักพูด นักแต่งเพลงและนักร้องมากความสามารถอย่างพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง ที่ลงมือเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาระหว่างการระบาดของ COVID-19 ที่ทำให้ใครหลาย ๆ คนมีเวลาอยู่บ้าน อยู่กับตัวเองและอยู่กัลสิ่งที่ตัวเองสนใจ และได้ใช้เวลาร่วมกับมันมากขึ้น บางครั้งมากเสียจนหลายคนรู้สึกว่า "มันมากเกินไปแล้ว" 

"เขียนด้วยใจคงไม่พอ" คือการบอกเล่าแนวทางของการเริ่มต้นในการ "เขียนหนังสือ" ตามแนวทางของสำนัก "นักอยากเขียน" ที่แนะนำ แนะแนว และบอกถึงขั้นตอน รูปแบบ วิธีการ รวมไปถึงเทคนิดที่น่ารัก ๆ สำหรับใช้ในการเริ่มลงมือเขียนหนังสือ บทความ หรือเขียนในเฟสบุ๊ค ที่หลายครั้งเรามักคิดไม่ถึงว่าพื้นที่ออนไลน์เราจำเป็นที่จะต้องออกแบบการเขียนและการเล่าเรื่องด้วยหรือ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น แต่ถ้าทำได้หรือเข้าใจมัน มันก็อาจจะช่วยให้เราสามารถเขียน บอก เล่า เรื่องราวต่าง ๆ ได้สนุกสนานมากยิ่งขึ้น 

อาจจะเรียกได้ว่า "เขียนด้วยใจคงไม่พอ" คือหนังสือแนะนำการเขียน ที่คอยลอกกับเราว่าในการเขียนงานเขียนต่าง ๆ นั้น บางครั้ง "เขียนด้วยใจคงไม่พอ" แต่ต้องมีการอาศัยองค์ประกอบอื่น ๆ รวมอยู่ในนั้นด้วย เพื่อให้งานเขียนได้มีมิติที่หลากหลาย และสามารถถ่ายทอดมุมมองได้จากมิติต่าง ๆ ที่มากขึ้นไปด้วย