รีวิวเว้ย (419) เวลาที่เราหยิบการ์ตูนขึ้นมาอ่าน หลายคนมักคิดว่ามันเป็นเรื่อง "ไร้สาระ" โดยเฉพาะกลุ่มคนหลายคนที่อยู่ในสายวิชาการจ๋า ๆ เวลาที่เห็นเราหยิบการ์ตูนขึ้นมาอ่านมักจะมีการหยอกเอินกันว่า "อ่านไรนิไม่เห็นมีสาระเลย" (เสือกตลอด) หรือหลายครั้งเวลาผู้ใหญ่หลาย ๆ คน เห็นเราอ่านการ์ตูนที่มีภาพวาดก็มักจะบอกว่าอ่านอะไรไร้สาระ แต่พอกูอ่าน Light novel ที่แม่งมีตัวหนังสือเยอะ ๆ มีรูปน้อย ๆ บางเล่มถึงขนาดไม่มีรูปเลย ดันบอกกูว่า "ดีมากอ่านหนังสือเยอะ ๆ มีประโยชน์" เดี๋ยวนะ !!! นี่เท่ากับว่าใครหลาย ๆ คนกำลังตัดสินคุณค่าของหนังสือเพียงเพราะ (1) มันมีรูปวาดมากกว่าตัวหนังสือ = ไร้สาระ และ (2) มันมีตัวหนังสือมากกว่ารูปวาด = มีสาระ ถ้าเราแบ่งหมวดหมู่กันแบบนี้จริง ๆ มันก็แทบไม่ต่างอะไรกับการตัดสินหนังสือจากหน้าปก โดยที่ยังไม่ได้เปิดอ่านคำนำและสารบัญเลยด้วยซ้ำไป ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เรามักจะเห็นว่าในร้านหนังสือใหญ่ ๆ ที่มีหลสยสาขา มักจะจับหนังสือรวมหมวดกันแบบงง ๆ อย่างการเมืองไปอยู่กับศาสนา ศาสนาไปอยู่กัลเทคโนโลยี ฯลฯ ซึ่งเรามักพบเห็นได้ตามร้านหนังสือขนาดใหญ่ที่มีสาขาเยอะ ๆ ไม่เชื่อลองไปเดินดู

หมายเหตุ: ตรรกะอันนี้อาจจะใช้ไม่ได้กับบางสาขา เช่น นายอินทร์ท่าพระจันทร์ ที่พี่ผู้จัดการร้านมีความรู้เรื่องหนังสือดีมาก ๆๆๆๆๆ และพี่แกอ่านเกือบทุกเล่มที่เราหยิบขึ้นมาพลิก ๆ ดู