รีวิวเว้ย (406) "ความสุขของเด็กเล็กเท่าขนม" เป็นคำของใครสักคนนึง เราเองก็จำไม่ได้ แต่เราชอบข้อความดังกล่าวมาก เพราะเอาเข้าจริงเมื่อเราโตขึ้น "ความสุข" ของเราดูจะเป็นสิ่งที่หายากโคตร ๆ และมันกลายเป็นสิ่งที่ถูกผูกโยงเอาไว้กับอะไรก็ไม่รู้ ที่หลายครั้งมันทำให้การใช้ชีวิตของเราหนักหนาเสียจนเราไม่รู้ว่า "จะเกิดมาทำเรื่องพวกนี้ทำไม" ซึ่งมันอาจจะเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่นำไปสู่ "โรคซึมเศร้า" ก็เป็นไปได้ เพราะด้วยความที่เราเอาความสุขไปผูกโยงเอาไว้กับความคาดหวัง ที่หลายครั้งมันเกินตัว และเกินกำลังของเรามากจนเกินไป จนเราละเลยและลืมไปว่าบางครั้ง "ความสุขของเรา" มันง่ายและงามเพียงใด ถ้าย้อนหลังกลับไปตอนเราเป็นเด็ก "ความสุข" ของเราหลายครั้งมันมีขนาดเล็กเท่าขนมที่เราชอบสักชินนึง เหมือนกับคำที่เรายกมาเป็นข้อความเปิดว่า "ความสุขของเด็กเล็กเท่าขนม" และความสุขของเราทุกวันนี้ มันจะกลับไปมีขนาดเท่าเดิมไม่ได้หรืออย่างไร (?)