เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (2)Chaitawat Marc Seephongsai
เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง By วุฒิชัย กฤษณะประกรกิจ
  • รีวิวเว้ย (323) "时 到 花 就 开 (สือ เต่า ฮัว จิ้ว ไค) สุภาษิตจีนโบราณ แปลว่า เมื่อถึงเวลา ดอกไม้จะบานเอง คนโบราณสอนว่า ถ้าดอกไม้ยังตูมอยู่เราอย่าเพิ่งไปคลี่กรีบ สรรพสิ่งบนโลกนี้ล้วนขึ้นอยู่กับเวลา ไม่เร็วก็ช้าทุกอย่างย่อมดำเนินไปตามวิถีทางของมัน" (น.247) หลายครั้งในหลาย ๆ เรื่องคำตอบของคำถามที่ดีที่สุด หรือแม้กระทั่งคำถามที่ดีที่สุดของแต่ละเหตุผลและคำตอบ เหล่านั้นล้วนขึ้นอยู่กับเวลา ของบางอย่างเราอาจจะเร่งวันคืน (ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่) เพื่อให้ได้มันมาตามความต้องการและตามความอดทนที่คนส่วนใหญ่มีลดน้อยถอยลงไปทุกวัน แต่หลายครั้งกาลเวลาได้พิสูจให้เราเห็นแล้วว่า ของหลายอย่างเมื่อปล่อยให้มันเป็นไปตามเงื่อนไขของเวลา ของเหล่านั้นมักงดงามเสมอ เหมือนกันกับดอกไม้ "เมื่อถึงเวลา" มันจะบานด้วยตัวของมันเอง



    หนังสือ : เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง
    โดย : วุฒิชัย กฤษณะประกรกิจ
    จำนวน : 264 หน้า
    ราคา : 295 บาท


    "เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง" เป็นหนังสือที่เกิดขึ้นมาจากการร่วมบทบรรณาธิการของบรรณาธิการบริหารนิตยสาร a day BULLETIN ซึ่งเป็นนิตยสารหัวหนึ่งของเครือ a day วารสารเล่มนี้มีเนื้อหาและส่วนสำคัญที่น่าตามอ่านอยู่หลายส่วนทั้งเรื่องของบทสัมภาษณ์ เนื้อหาประจำเล่ม และเนื้อหาส่วนสำคัญและช่วยให้ติดตามอ่านไม่แพ้กันก็คือ "บทบรรณาธิการ"


    "บทบรรณาธิการ" ของ a day BULLETIN ไม่ได้เพิ่งถูกให้ความสำคัญในสมัยของบรรณาธิการมี่ชื่อ "วุฒิชัย" แต่บทบรรณาธิการของนิตยสารเล่มนี้ได้รับความสนใจและให้ความสำคัญมาตั้งแต่บรรณาธิการคนก่อน ๆ และยังคงรักษามาตรฐานและสืบทอดเจตจำนงของบทบรรณาธิการมาได้กระทั่งปัจจุบัน


    "เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง" อย่างที่บอกว่ามันเป็นการร่วมเอาบทบรรณาธิการจากวารสารที่เคยออกมาแล้วหลายฉบับเข้ามาร่วมไว้ด้วยกัน ทำให้บท-ตอน ในเล่ใมีความหลากหลายและหลายครั้งในแต่ละตอนก็ขาดออกจากกัน แต่สิ่งหนึ่งที่เราวามารถสัมผัสได้ คือ เรื่องราวของความรัก (ทั้งในเรื่องของความรักในเพื่อนมนุษย์ผู้คน และความรักในความรู้) สังคม ครอบครัวและอีกหลายเรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดออกมาในบทบรรณาธิการ


    ภายใต้การรวบรวมบทบรรณาธิการที่มีความหลากหลาย ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างช่วงเวลาและต่างสถานที่ แต่บทบรรณาธิการทุกบทถูกห่มคลุมเอาไว้ด้วยผืนผ้าบาง ๆ ที่เรียกว่าโครงเรื่องหลัก หลังจากที่อ่านหนังสือเล่มนี่จบลง เราพบว่าบทบรรณาธิการทุกชิ้นที่หยิบยกขึ้นมา เหมือนจะบอกหรือพูดกับเรากลาย ๆ ว่า "เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง" ในที่นี้ หมายถึง "เมื่อถึงเวลาทุกสิ่งอย่างล้วนมีวิถีและที่ทางของมันเอง"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in