หลาย ๆ ครั้ง เรากลับมาย้อนคิดว่า งานที่เราทำมันใช่ตัวตนของเราหรือเปล่า ตรงกับความต้องการของเราหรือสิ่งที่เราอยากเป็นจริงไหม คำตอบที่ได้มักจะก้ำกึ่งเสมอ... เราย้อนกลับไปคิดว่า ‘ถ้าเราได้ทำอาชีพนี้ แต่เป็นสถานที่อื่น เป็นที่ที่เราอยากทำจริง ๆ ถึงจุดนั้น เราจะมีความสุขมากกว่าตอนนี้ไหมนะ หรือเราจะรู้สึกเหมือนอย่างตอนนี้’ ความคิดล้านแปดประการวิ่งตรงเข้ามายังสมองของเรา จนมันเริ่มประมวผลลต่าง ๆ ได้ช้าลง และจบลงที่มันทำให้เรา ‘เครียด’ เรายอมรับ(กับตัวเองและเพื่อน ๆ) มาตลอดว่า เราเป็นคนคิดมาก คิดเก่ง และ ชอบกดดันตัวเอง... อันนี้ถือเป็นด้านแย่ของเรา ซึ่งเราอยากที่จะแก้ไขมัน แต่ทุกครั้งมันจะต้องกลับมาวนลูปเดิมเสมอ ๆ

LittleZ เคยบอกกับเราครั้งหนึ่งว่า “เค้าน่ะ ไม่อยากให้เธอคิดมากหรือกดดันตัวเองมากไป เพราะว่ามันจะทำให้เธอสติแตก...เค้าไม่อยากให้เธอเป็นบ้า แล้วก็ไม่อยากให้เธอฆ่าตัวตาย” แค่ตรงนี้น้ำตาของเราก็ร่วงเผาะแล้ว เหมือนคำพูดนั้นยิงตรงมาและกระแทกเข้าอย่างจัง นี่หรือคือคนที่บอกว่า ‘รักตัวเอง’

เราคุยเรื่องงานและสิ่งที่พบเจอกับเพื่อนสนิทแทบทุกคน เด็กหญิงแก้มตุ่ย ถือเป็นอีกคนที่ให้พลังงานบวกและเป็นความสดใสในชีวิตของเรา “ลองหาสิ่งดี ๆ ในงานที่ทำนะ ทุก ๆ อย่างต้องใช้เวลา ตอนเค้าเข้ามาทำงานใหม่ ๆ เค้าก็อยากเปลี่ยนงาน หางานใหม่เหมือนกัน แต่พอเวลาผ่านไป เราจะปรับตัวได้และชินไปเอง ถ้าสุดท้ายมันไม่ใช่จริง ๆ ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์นะคะ ไม่มีผิดถูก มีแต่ได้เรียนรู้ วันหนึ่งเมื่อเราย้อนกลับมามอง มันจะคุ้มค่าค่ะ เชื่อเค้า” เด็กหญิงแก้มตุ่ยก็ยังคงเป็นคนที่มองโลกในแง่บวกเสมอ ขอให้เก็บความสดใสแบบนี้ไว้ตลอดนะ ขอบคุณ :)