“เด็กน่ารักนามยิหวา 

ทั้งน่ารักและเป็นโซ่คล้องใจ

ให้กับพ่อและแม่ไฉน 

ทั้งสองให้รักกันและกัน

ความรักของทั้งสองนี้ 

คือที่ดีเป็นรักนิรันดร์

และรักแท้ชั่วกัลป์ 

รักทั้งสองนั้นรักกันตลอดไป

ความรักที่ว่านี้ 

คือที่ดีคืออะไร

รักแท้มิรู้วาย 

อยู่ที่ใจรักกัน

และรักแท้ในครั้งนี้ 

คือรักที่สุขีนั้น

มีลูกโซ่คล้องพลัน 

รักครั้งนั้นคือรักจริง”

      เราไม่เคยอ่านหนังสือของเจ้าเอยมาก่อน และขอบอกว่า อ่านแล้วชอบนักเขียนคนนี้มากเลย เพราะเนื้อหาทั้งสนุกและดีต่อใจ โดยที่อ่านไป อมยิ้มไป และพระเอกเรื่องนี้ฉลาดมาก คือ มาแบบอบอุ่น และฟินรักจิกหมอนเลย เพราะพระเอกไม่ได้เชื่ออะไรง่ายๆ อย่างที่คนชั่วปล่อยข่าวลือถึงนางเอกในทางที่ร้าย และนางเอกเรื่องนี้ก็ไม่งี่เง่า ดังนั้น เล่มนี้จึงเป็นอีกเล่มที่เจ้าเอยนำพล็อตเดิมมาแต่งใหม่ให้กลมกล่อมขึ้นอย่างมากค่ะ

      สรวิศ หรือเสือ ผู้ชายเจ้าชู้ประตูดิน (ดูเหมือนไม่เจ้าชู้เท่าไหร่) เจอกับพาขวัญโดยบังเอิญ ซึ่งพาขวัญเมา และเสือมาช่วยไว้ และทั้งคู่ให้คำมั่นสัญญากันว่า จะไปเที่ยวหลายที่ในออสเตรเลีย แต่อยู่ดีๆ พาขวัญหายไป และพาขวัญกลับมาอีกครั้ง ซึ่งเสือรู้สึกดีใจ และบังเอิญทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่เกินเลยต่อกัน จนทำให้พาขวัญหนีเสือไปถึงสี่ปี หลังจากสี่ปีที่เสือพบกับพาขวัญอีกครั้ง เขากลับพบว่า พาขวัญมาพร้อมกับลูกสาวที่ชื่อยิหวา ที่ทั้งน่ารักและขโมยหัวใจคนอ่าน เมื่อเสือเห็นครั้งแรก เสือก็เกิดเอ็นดูยิหวา และมั่นใจว่า ยิหวาเป็นลูก ดังนั้น เสือตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยพาขวัญไปอีก และทำทุกอย่างจนรู้ว่า ยิหวาเป็นลูกจริงๆ และอยู่ดีๆก็มีเรื่องวายป่วงมากมายเกิดขึ้นกับทั้งสอง แต่ในไม่ช้า “เพราะรัก” ทำให้ทั้งคู่ผ่านอุปสรรคทุกอย่างมาจนทั้งคู่พร้อมลูกได้สร้างครอบครัวที่อบอุ่นด้วยความรักที่มีต่อกันในที่สุด

เสือกับพาขวัญ

      เสือกับพาขวัญเป็นพระนางที่ดีต่อใจมาก เพราะทั้งคู่ไม่มีงี่เง่า และไม่ได้โง่ แต่ทั้งคู่มีเหตุผลต่อกันเสมอ และเสือเป็นผู้ชายฉลาด ที่ไม่ได้เชื่อคนง่าย ไม่ว่า ใครว่าอะไรพาขวัญหรือใส่ร้ายพาขวัญ เสือจะไม่เชื่อ และเลือกอยู่กับความจริงตรงหน้ามากกว่า เสือมักหาเหตุผลมากมายหลายอย่างให้กับพาขวัญ และตัวเอง รวมถึงคนรอบข้างตัวเองได้เป็นอย่างดี และเสือฉลาดที่รู้ว่า ยิหวาคือลูกของตัวเองอย่างแน่นอน ส่วนพาขวัญไม่ใช่นางเอกที่งี่เง่าหรือเอาแต่ใจ เอาแต่อารมณ์ เพราะพาขวัญเหมาะกับเป็นแม่และภรรยาที่ดี รวมถึงมีเหตุผลตลอดทั้งเรื่อง

      เราขอบอกว่า “หากเพื่อนๆคนไหนอยากหาอ่านหนังสือที่เบาสมอง เราขอแนะนำเรื่องนี้” เพราะเรื่องนี้เป็นเหตุผลที่ดีที่อ่านไปแล้วก็คลายเครียดไป บางครั้ง เราอ่านหนังสือพวกจิตวิทยามากเกิน ก็ปวดหัว อ่านหนังสือรักผิดหวังมากไป ก็ปวดตับ และพอมาพักอ่านนิยายน่ารักแบบนี้สักเรื่องก็อุ่นใจ เหมือนอยู่ในไมโครเวฟขึ้นมาทันทีเลยค่ะ แต่มีอยู่อย่างเดียว ที่เรารำคาญ คือ เรื่องของแม่นางเอกที่ต่อว่าและด่าหรือโกรธนางเอก โดยไม่สอบถามข้อเท็จจริงอะไรเลย ซึ่งเราอดสงสารนางเอกข้อนี้ไม่ได้

LOOK A BREATHE