“ความหมายของชีวิตคืออะไร
หากว่าใช่คือการดำรงอยู่
ลมหายใจที่ตั้งมั่นรู้
ว่าการอยู่ของคนคืออะไร
หากแม้นบางครั้งอยากตายจาก
อยากพลัดพรากจากสิ่งไหน
คือสิ่งที่ไม่ต้องประสงค์ได้
เพื่อจะไม่พูดกล่าวว่าอะไร
โอ้ความรักครั้งนี้ต้องตายจาก
ต้องพลัดพรากจากสิ่งไฉน
ต้องยอมปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป
หมดกำลังใจที่จะอยู่อันนิรันดร์
คุณร่มนั้นไม่รู้คือใคร
ชีวิตได้เปลี่ยนแปลงฉะนั้น
เปลี่ยนแปลงจากทุกวัน
และสิ่งนั้นย่อมเปลี่ยนใจทั้งดวง”
“ความเหงาฆ่าคนได้ และความสิ้นหวังทำให้คนตายทั้งเป็น”หนังสือเล่มนี้คือหนังสือที่เล่าถึงคนเหงาและคนสิ้นหวังออกมาได้เป็นอย่างดี เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่คนเรามีลมหายใจไปวันๆอย่างสิ้นหวัง และหมดหวัง แบบรอความตายว่า เมื่อไหร่จะตายอย่างน้องของแฮจู และพ่อของแฮจู ผู้ไม่ทำอะไรเลย นอกจากตามหาเบาะแสแม่ที่หายไป คนเหล่านี้กำลังทำให้แฮจูเหงาและสิ้นหวังเช่นกัน และหนังสือเล่มนี้ทำหน้าที่ให้ความรู้สึกดีๆต่อคนอ่านในทุกระหว่างบรรทัด เพราะยิ่งอ่าน ก็ยิ่งแย้มรอยยิ้มเล็กน้อยตลอดทั้งเล่มค่ะ
แม่ของแฮจูตัดสินใจทิ้งครอบครัวของตัวเองไปถึง 13 ปี และหลังจากที่แม่ของแฮจูทิ้งไป พ่อของแฮจูใช้เวลาไปกับการตามหาแม่ ส่วนน้องของแฮจูได้ใช้ชีวิตเหลวแหลก และทำตัวเหมือนคนใกล้ตายตลอด โดยประชดชีวิตตัวเองตลอด น้องของแฮจูพยายามทำเพลง แต่เพลงที่ทำออกมา นั้นก็ดูน่ากลัวมาก วันหนึ่ง วันที่ไม่ว่า อากาศจะสดใส หรือฝนจะตกเพียงใด วันนั้นเองที่แฮจูได้เจอกับคุณร่ม และชีวิตของแฮจูก็ค่อยๆเปลี่ยนไป แถมคนที่แฮจูรู้จักก็คาดเดากันตามๆกันไปว่า “คุณร่มคือใคร” ไม่ว่า พี่คนสนิทคิดว่า คุณร่มคือวิญญาณ พ่อกับน้องของแฮจูคิดอีกแบบ ซึ่งไม่ว่า ใครจะคิดยังไง แฮจูคิดว่า คุณร่มคือคนที่อยู่เคียงข้างในทุกยาม หลายคนพยายามขอให้คุณร่มหุบร่ม แต่คุณร่มไม่ยอมหุบร่มสักที ถึงแม้ว่า คุณร่มจะไปสวนสัตว์ อยู่บ้านก็ไม่ยอมหุบร่ม และวันหนึ่ง วันที่แฮจูรู้แล้วว่า “แม่ตายไปแล้ว” จากคุณป้าคนหนึ่งที่เอากระดูกของแม่มาให้ และอยู่ดีๆ วันนั้น คุณร่มหายไปนาน จนคุณร่มกลับมาพบแฮจูอีกครั้ง และทั้งคู่หุบร่มพร้อมกัน ก่อนที่หัวใจจะใกล้ชิดกัน
ความรักของแฮจูกับคุณร่ม
แฮจูกับคุณร่มดูเป็นความรักที่เข้ากันได้ดีมาก เพราะไม่ว่าจะเป็นความรักในแบบเพื่อน ความรักในแบบครอบครัว ความรักในแบบชายหญิง หรือความรักในแบบใด คุณร่มก็จะอยู่เคียงข้างแฮจูเสมอ หากคุณร่มเปรียบเป็นสภาพอากาศ คุณร่มก็คือสภาพอากาศที่มั่นคงเสมอ ดังนั้น คุณร่มกับแฮจูจึงเหมาะสมกัน เพราะทั้งสองช่วยเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปค่ะ
เรื่องราวของคุณร่ม
แฮจูมีเล่าเรื่องของผู้ชายคนหนึ่ง ที่คิดว่า “น่าจะเป็นคุณร่ม” คือ ผู้ชายคนนี้อยากฆ่าตัวตาย แต่ไม่สำเร็จ และวันหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นเฝ้ามองแต่ดวงดาว จนพบว่า วันหนึ่ง ดวงดายก็หายไป เปรียบดั่งชีวิตของคนเราที่มีเกิด ย่อมมีดับไปในสักวันหนึ่ง
หนังสือเล่มนี้จะเป็นหนังสือที่อ่านได้เรื่อยๆ ทั้งสนุกและตื่นเต้น พร้อมตกตะกอนความคิดของการมีชีวิตอยู่นั้นสำคัญเพียงไหน เพราะหากคนที่ปล่อยชีวิตให้เป็นไปอย่างขี้เกียจและไม่มีความหมาย ชีวิตย่อมดำเนินไปในทางที่ไม่ดีอย่างแน่นอน สู้คนที่สู้ อดทน มีจุดมุ่งหมาย และดำเนินชีวิตให้ได้อย่างมีความหวัง นั้นล่ะคือสิ่งสำคัญ และมีคำถามต่อว่า “คุณร่มคือใคร” และเมื่อเปิดเผยว่า คุณร่มคือใคร เท่านั้นล่ะ ดีดนิ้วทันทีเลยค่ะว่า “อย่างงี้นี่เอง” สนุกแบบเหงาๆ อ่านแบบเพลินๆ กับความคิดที่ว่า “การมีชีวิตอยู่นั้นสำคัญขนาดไหน” และดีใจเหลือเกินที่จบได้อย่างอิ่มใจ
LOOK A BREATHE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in