ครบเดือนแรกเราก็มีประชุมฟีดแบ็กรวมพนักงานใหม่กับเด็กฝึกงานค่ะ ได้เจอกับทีมบริหารและหัวหน้าฝ่ายอื่น ๆ เขาให้พูดทีละคนเลย ความรู้สึกก่อนหลังทำงานหลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน เป็นยังไงชอบตรงไหนไม่ชอบตรงไหน อยากให้แก้ไขอะไรไหม ซึ่งเราก็ขอขนมชั้น12เพิ่มค่ะเพราะหมดไวมาก แฮะ
ก่อนมาฝึกคือกังวลมาก เพราะที่ผ่านมาเราทำตัวอยู่ในกรอบมาตลอด พ่อแม่สั่งให้ทำ ขอให้ทำอะไรทำ อยากให้แต่งตัวแบบไหน ห้ามทำอะไร ถึงจะไม่ได้เต็มใจแต่สุดท้ายก็แพ้ยอมทำตามที่เขาบอกตลอด พอโตมาแบบนี้ตลอดจนใกล้วัยทำงานก็เริ่มกลัวค่ะ กลัวตัวเองเอาชีวิตไม่รอด (´。_。`) เราวาดฝันไว้เยอะมากแต่ไม่เคยทำเพราะไม่กล้าออกจากกรอบที่คนสร้างไว้ แต่สหกิจคือหนึ่งในสิ่งที่เราวาดฝันค่ะ เราอยากลองฝึกงานจริง ๆ จัง ๆ ก่อนออกไปสู่วัยทำงาน
เราเอาไปคิด ถามเพื่อนใครสนใจจะไปบ้าง เอาไปปรึกษาพ่อแม่ เขาก็ดูเห็นด้วยนะ มีเพื่อนที่เราสนิทจะไปด้วยเหมือนกัน ก็ต้องลองดูสักตั้ง ไหน ๆ เราก็อยากทำด้วยแล้ว ตอนทำพอร์ตส่งคือผลงานเราดูไม่ได้มาก ๆ รู้ตัวเลยว่าศิลปะเราย่ำแย่มาก ภาษาก็กลาง ๆ อังกฤษยิ่งแย่กว่าคนอื่น แล้วมีสัมภาษณ์คือกลัวมาก ถึงเขาจะบอกว่ารับหมดหรืออะไรก็เถอะ แต่สัมครั้งแรกมันก็ first impression ใช่ไหมล่ะคะ แต่เราก็พลาดค่ะ ในใจคือแก้วแตกเพล้งดังก้องในหัวตอนเขาถามคำถามแล้วเราตอบไม่ได้ แถมเราชอบขยับตัว ขยับเก้าอี้ไปมา เป็นบุคลิกภาพยอดแย่ตอนสัมภาษณ์สุด ๆ ไปเลยค่ะ โชคดีที่เขารับทุกคนก็เลยได้เข้ามาฝึกเพราะถ้ารับบางส่วนเราน่าจะเป็นคนที่โดนคัดออก TT พอแน่ใจว่าได้ทำต่อไปก็คือกลัวทำงานไม่ดีค่ะ กลัวบรรยากาศการทำงาน หรือพวกพี่ ๆ ในบริษัทจะเป็นยังไง
แต่ทุกอย่างก็ดีขึ้นพอเราได้เริ่มทำจริง ๆ ได้รู้จักพี่ รู้จักระบบการทำงานของที่นี่ ซัปพอร์ตสภาพจิตใจพนักงานค่อนข้างมากเลย เป็นระบบมาก และไม่ชวนเครียดเกินไป พวกพี่ใจดีมาก แต่เราก็คุยไม่เก่ง จนฝึกจบก็ไม่ได้รู้สึกสนิทกับพวกพี่พวกเท่าไร เพราะงานที่ฝึกก็ไม่ค่อยมีให้ไปคุยกับฝ่ายอื่นด้วย เป็น WFH บ้างอีกสลับกันเข้าออฟฟิศ ทำให้โอกาสได้คุยกับพวกพี่น้อยมาก แต่พวกพี่ก็จำเราได้ เดินมาคุยเล่นด้วยบ้าง ทักทาย ลาก่อนกลับบ้านบ้าง ทั้ง ๆ ทีก็ไม่เคยคุยงานอะไรกันมาก่อน
หลังตอบคำถามแรกไป (ตอนคุยคือไม่ได้เล่าขนาดนี้หรอกตัดไปเยอะมาก555) เขาก็มี Q&A ให้เราถามอะไรก็ได้คนละคำถาม แต่ตัวเองจำไม่ได้แล้วว่าถามอะไรไปแต่เป็นคำถามที่ถามไปแล้วเหมือนจะโดนเขม่นมาก เกี่ยวกับเรื่องสถาบันกวดวิชาของบริษัทนี่แหละ โชคดีที่ฝั่งผู้บริหารใจดี แล้วตอบคำถามเรา TT กลัวเขาคิดแบบเด็กนี่ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดกวดวิชาแล้วจะมาฝึกที่นี่อะไรยังงี้เลยค่ะ (หรือเขาจะคิดกันนะ....) นั่นแหละค่ะเอาเป็นว่าก็ผ่านมาได้ด้วยดี//ลูบหลังตัวเอง
แล้วก็จบประชุมค่ะ หลังจากนั้นประมาณสัปดาห์หนึ่งก็ได้โน้ตบุ๊กมาใช้แล้ว! นี่สินะของใหม่! พี่เขาลงโปรแกรมให้พร้อมใช้งานมาเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in