ฉันยังคงเป็นเพียงผู้เดียว ที่อยู่ตรงนี้
ในที่ที่ฉันค่อย ๆ มอดไหม้ ไปพร้อมความเหน็บหนาวภายใน
เป็นเพียงผู้เดียว ที่ไม่อาจเปล่งเสียง สำเนียงใด
เป็นเพียงผู้เดียว ที่ต้องจมกับเวลาที่เคยมีตลอดไป
เมื่อไรกันเล่าที่ดวงวิญญาณร่ำไห้นี้
จะแตกสลายไปจากหัวใจที่ผุกร่อนของฉันเสียที
เพื่อมัน จะเป็นการปลดปล่อยทุกสิ่งที่เคยมี
....
ตลอดไป
แด่ดวงวิญญาณที่ร่ำไห้ไปชั่วกาล
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in