เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
First Story at My 20's :)sp_jone
ซีรีส์เกาหลี/ญี่ปุ่นที่คนไม่ค่อยดู Part 2
  • มารีวิวซีรี่ย์แบบไม่สปอยค่า ต่อมาจาก part 1  นี้นะฮับ แนวซีรี่ย์ค่อนข้างแรนด้อม #รีวิวซีรี่ย์เกาหลี #ซีรี่ย์นอกกระแส #สนับสนุนดูซีรี่ย์ถูกลิขสิทธิ์ ทุกเรื่องสำหรับเราสนุกมาก เราไม่ได้ชอบดูแค่ว่า เอ่อ! เรื่องนี้พระ-นาง หล่อ สวย แต่เราชอบที่ดูการแสดงบทบาทของตัวละครต่าง ๆ คาเรคเตอร์ บทละครที่ผู้เขียนพยายามอธิบายผ่านหน้าจอและคำพูดของตัวละคร ฉาก สี แสง การใช้เทคนิคในการเล่าเรื่องต่าง ๆ ทุกอย่างจะลงตัวไปได้ก็เกิดมากจากหลายปัจจัย เพราะงั้นถ้าชอบเรื่องไหน หรืออยากแนะนำ เรื่องที่คิดว่าอยากให้เราดู เข้าไปพูดคุยกันได้ใน twitter @EffectslinkSp  เลยฮะ ;) 


    Daily Dose of Sunshine [정신병동에도 아침이 와요

    11. เรื่องที่ 11 เรื่อง Daily Dose of Sunshine ซีรีส์น้ำดี ได้รับกระแสนิยมแบบเงียบๆ สามารถรับชมได้ใน Netflix ตอนแรกเราไม่เคยเห็นซีรีส์เรื่องนี้ผ่านตาเลยเพราะอาจจะไม่ได้ติดตามผลงานของนักแสดงพัคโบยองเท่าที่ควร แต่เราเริ่มดูเรื่องนี้จากการไปฟังรายการที่เดจีพี่อ้อยไปให้สัมภาษณ์ในเรื่องของความรู้สึกในการดูแลตัวเองและจะสามารถฮีลใจตัวเองในวันที่อ่อนแอมากได้ยังไง เพราะช่วงนี้รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ หรือบางทีช่วงชีวิตของเราอาจจะแค่เหนื่อยหนายเกินกว่าจะหาอะไรมาบั่นทอนความรู้สึกในตอนนี้ได้ 

    เรื่องราวของบอร์ดจิตเวชที่มีเรื่องราวอบอุ่น ดูแลได้รับรู้ความรู้สึกเยียวยาจิตใจบางอย่าง ไม่แน่ว่าคุณอาจจะมองเห็นอาการ หรือความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นได้จากการดูซีรีส์เรื่องนี้ เพราะเป็นการเปิดโอกาสให้คนดูได้สำรวจว่าละเลยอารมณ์ความรู้สึกจนกลายเป็นปัญหาไปด้วยหรือเปล่า


    หนึ่งในตัวละครของเรื่องกล่าวไว้ “มันคือความเจ็บป่วย ไม่ใช่ความผิดบาป มันเป็นความผิดปกติที่ไม่อาจคาดเดาได้ ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา” - เรามองว่ามันเป็นความรู้สึกที่ตัวเองจะต้องพยายามเข้าใจ ทั้งๆที่เราเลือกเองว่าจะไม่ได้เข้าใจมัน ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ไหนๆ ความรู้สึกต่างๆที่อยู่ภายในใจมันจะถูกทำให้กลับมาวิ่งเต้นได้อีกครั้งหากเราไม่ได้รับการจัดการมันให้ดีพอ 

    สิ่งที่น่ารักมากๆของเรื่องนี้คือการหยิบยกเอาเรื่องราวของผู้คนในยุคปัจจุบันที่จะต้องเผชิญหน้ากับมันด้วยตัวคนเดียว มาบอกเราเรื่องราวความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นในหลายๆรูปแบบ มีการเปลี่ยนมุมมองต่อผู้ป่วย  ให้มีความเป็นมนุษย์ เป้นสิ่งที่เราเข้าถึงได้ และเข้าใจพวกเขามากขึ้น เข้าไปอยู่ในโลกเดียวกับพวกเขา 


    อีกอย่างที่ที่เราชื่นชอบคือ แสงแดดที่สาดส่องเข้ามา ทีมสร้างเปรียบเทียบบรรยากาศให้ดูเป็นมิตร และอบอุ่นหัวใจได้มากๆ สี แสง และบรรยากาศในแผนกจิตเวชเต็มไปด้วยความหวัง ไม่ได้หมองหม่น นักแสดงแต่ละคนทีคาเรคเตอร์ที่ต่างกันไปด้วย ทุกๆคนล้วนมีปัยหาของตัวเองเสมอ ซึ่งความเข้าใจและแบ่งแยกเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวของกันและกันนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับอาชีพพยาบาล เราชื่นชมลักษณะการถ่ายทอดอาชีพหมอและพยาบาลจิตเวชในเรื่องนี้มาก ๆ เพราะทุกคนดูมีความสามารถและพยายามอย่างมากที่จะทำให้ผู้ป่วยของพวกเรานั้นจบการรักษานี้ได้ ให้ดีที่สุด 


    ปล. เราชอบประโยคของเพื่อนนางเอก โดยุน มากอย่างนึงคือ พวกเขาบอกว่าคนที่ซึมเศร้ามักจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ผลเลยจะพยายามดูละครเรื่องนึงของนักเขียนที่บอกว่า อยากให้บทละครของเธอเป็นสิ่งที่ทำให้คนนึงอยากมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อดูละครของเธอ ประโยคนี้แหละที่ทำให้เรามองว่าแค่มีชีวิตอยู่กันต่อไปเพื่อรอคอยสิ่งที่เรารักกันเถอะ เราจะมีชีวิตอยู่ได้เพื่อมันเลยนะ :)

    Rate: ❤❤❤❤❤
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in