เช้านี้ที่ออฟฟิศดูครึกครื้นขึ้นกว่าหลายอาทิตย์ที่ผ่านมามาก อาจจะเพราะหอศิลป์กลับมาเปิดอีกครั้ง พี่ๆ หลายคนที่ WFH เลยได้กลับมาทำงานที่ออฟฟิศดังเดิม วันนี้เราและเพื่อนๆ เลยนั่งทำงานกันอย่างเกร็งๆ และแอบประหม่าเล็กน้อยเพราะมีพี่ๆ เดินผ่านหน้าโต๊ะของพวกเรากันบ่อยมาก แต่เมื่อผ่านไปสักพักพวกเราก็เริ่มผ่อนคลายและหายเกร็งไปโดยปริยาย จนเวลาล่วงเลยมาถึงเกือบๆ บ่ายโมง พี่ไนซ์ก็บอกให้พวกเราไปหาอะไรกินกันได้แล้ว พวกเราซึ่งไม่ชินถนนหนทางที่นี่และไม่ค่อยรู้แหล่งของกินสักเท่าไหร่เลยพากันไปหาอะไรกินกันในห้าง ซึ่งอาหารมื้อกลางวันของพวกเราในวันนี้ก็แอบแพงอยู่พอสมควร พวกเราเลยหารือกันว่าครั้งหน้าควรหิ้วของมากินกันเองดีกว่า เพื่อจะได้ประหยัดเงินและไม่เสียเวลาเดินไปซื้ออีกด้วย และเนื่องจากว่าแถวบ้านเราอยู่ใกล้กับแหล่งของกินมากมายและราคาก็ไม่แพงเท่าไหร่ เราก็เลยอาสาเป็นคนซื้ออาหารกลางวันมื้อต่อๆ ไปให้กับเพื่อนๆ เองล่ะ^^ 

          เมื่อจบมื้อกลางวันของวันนี้แล้วพวกเราก็กลับมาทำงานกันต่อ แต่คอมของเราที่อาการไม่ดีมาตั้งแต่เมื่อคืนก็เริ่มส่งสัญญาเตือนให้เรารู้ว่าคงไปต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ และถึงเวลาที่ต้องบ๊ายบายกันได้แล้ว ทำให้การทำงานของเราในวันนี้ได้สิ้นสุดลงเพราะอุปกรณ์หลักในการทำงานไม่สามารถฝืนต่อไปได้อีกแล้ว TT มันทำให้เราเกิดความรู้สึกว่าทำไมช่วงนี้เรื่องซวยๆ เข้ามาหาเราบ่อยจัง ขนาดคอมที่ใช้ดีๆ มาได้ตั้งนานจู่ๆ ก็เกิดมาพังเอาตอนที่เราต้องมาฝึกงานด้วยนะ สงสัยหลังจากนี้คงต้องเริ่มทำบุญบ้างแล้วล่ะ...เรื่องซวยๆ จะได้หมดสักที เฮ้อ!!!

          ยิ้มสู้ต่อไป...^^