ตอนเด็กๆชอบฟังเทปเล่านิทาน
จำพวกสโนว์ไวท์ เจ้าหญิงนิทรา เทพนิยายกริมม์
รวมถึงเพลงบรรเลงฝึกไหวพริบ จินตนาการอะไรต่างๆ
ที่พ่อแม่ซื้อมาด้วยเชื่อว่ามันดี
หรือเรางอแงร้องไห้ทำตัวออดอ้อนแกมบังคับให้ท่านซื้อ
โตขึ้นมาอีกหน่อยช่วงประถมปลายถึงมัธยมต้น
เราชอบศิลปินเกาหลี
กรี้ดมากโอป้าๆ
ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อโตแล้ว
เราไม่สามารถงอแงร้องขอให้พ่อแม่ซื้อให้ได้อีก
อย่างที่ติ่งเด็กรู้กัน
อัลบั้มโอป้ากับเงินค่าขนมของเด็กประถมปลายนั้น
เป็นสิ่งที่สวนทางกันเหลือเกิน
แต่เพื่อโอป้า ชั้นทำได้ ซารังแฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!!!
โอชองบันฮับว่ะ55555555555
เขินเลย
โชว์แก่เวอร์
ปล.หลังจากติ่งดงบังได้ไม่นาน เมื่อ Super Junior เดบิ้วต์ ดงบังก็ถูกเพิกเฉยอย่างถาวรและตอนนี้อัลบั้มนี้หายไปไหนแล้วไม่รู้ด้วย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in