เคยไหมที่บางทีเราเจอคนแต่งตัวเหมือนกันกับเราข้างนอก แล้วเรารู้สึกเขิน ๆ โดยเฉพาะหากอีกฝ่ายใส่แล้วเรารู้สึกว่าอีกฝ่ายเขาดูดีกว่า นั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่คนมีฐานะหลายคนเลือกที่จะตัดชุดกับทางแบรนด์ดังที่มีจำนวนน้อย ๆ และไม่ได้มีรูปแบบทั่วไปที่สามารถพบเจอได้ตามท้องตลาด ซึ่งในเกม บางเกมผู้เล่นอาจจะพบความบังเอิญที่ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามเลือกตัวละครเหมือนกัน ซึ่งถ้าไม่ได้ใส่สกิน ผู้เล่นก็จะไม่โดดเด่น เพื่อนร่วมทีมอาจจะแยกยากด้วยซ้ำ ถ้าไม่ดูแถบว่าฝั่งไหนคือพวกตัวเองฝั่งไหนเป็นฝั่งศัตรู

         นอกจากนี้บางครั้งเมื่อผู้เล่นพบเจอกับผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามที่เล่นตัวละครเดียวกัน อาจจะทำให้ผู้เล่นรู้สึกหวั่นไหวแล้ว ฉุกคิดและกังวลว่าอีกฝ่ายจะเก่งกว่าตนหรือไม่ แต่หากว่าผู้เล่นดันใส่สกินสวย ๆ แต่อีกฝ่ายไม่ได้ใส่ ผู้เล่นก็อาจจะรู้สึกดีขึ้นหน่อย เพราะอย่างน้อยตัวละครก็สวยกว่า ในทางกลับกันผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามก็อาจจะเสียความมั่นใจเพราะตนไม่ได้ใส่สกินหรือสกินไม่สวยเท่าหรือแพงเท่าอีกฝ่ายได้เช่นกัน ความคิดเช่นนี้นับว่าเป็นกระบวนการคิดเชิงเทิดทูน (Halo Effect) ที่คนมักจะมองสิ่งที่สวยและดูดีในเชิงบวกไว้ก่อนแล้วว่าสิ่งนั้นต้องดีแน่ ๆ ทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริงแล้วอาจจะเป็นในแง่ตรงข้าม ทั้งหมดทั้งมวลนี้เลยก่อให้เกิดคำพูดตลกๆไว้จิกกัดกันในเกมเล่น ๆ ในตอนที่พบผู้เล่นที่ใส่สกินสวยงามราคาแพงแต่ดันเล่นแย่ว่า “Have skin but no skill หรือ สกิลไม่มีเลย สกินสวยซะเปล่า ”

        แต่อย่างไรก็ตาม การที่ไม่ได้ใส่หรือซื้อสกินที่ออกมาใหม่ในเกม ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าผู้เล่นไม่ได้รู้สึกสนใจ หรือคิดว่าแฟชั่นไม่ได้จำเป็นอะไรต่อการเล่นของเขาขนาดนั้น ก็เหมือนในชีวิตจริงที่บางครั้ง มีแฟชั่นคอลเลคชั่นใหม่ๆออกมาแล้ว บางคนก็ไม่ได้รู้สึกว่าตนต้องตามแฟชั่น แต่คิดว่าก็ใส่เท่าที่มีแล้วกัน

          โดยในเกมที่จะยกตัวอย่างมาก็คือเกม ROV ที่มีสกินมากมาย แบบที่วางขายทั่วไปก็จะเป็นหลักร้อยถึงหลักพันต้นๆ แต่เกมนี้มักจะมีสกินระดับสูงออกใหม่ที่ไม่ใช่ว่ามีเงินก็ซื้อได้เลย แต่ยังต้องใช้ดวงในการสุ่ม ซึ่งยากมากๆ ทำให้หลายๆคนถอดใจเนื่องจากไม่รู้มันจะไปจบที่กี่บาท ผู้เล่นบางคนจึงมักจะโวยกับทางเกมอยู่ตลอดว่า อยากให้กำหนดราคาขายมาเลยว่าเท่าไหร่ จะได้ตัดสินใจได้ว่าตัวเองซื้อไหวไหม ดีกว่าไปสุ่มด้วยจำนวนเงินที่ไม่รู้จะไปจบที่เท่าไหร่ แต่แน่นอนว่าการสุ่มคือการตลาดอย่างนึง เป็นการขายให้แก่ผู้เล่นที่สามารถซื้อไหว อาจแลกมาด้วยเงินที่มากหน่อย แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความรู้สึก “พิเศษ” ทำให้บางคนอดใจไม่ไหวที่จะเป็นคนส่วนน้อยที่สามารถครอบครองสกินสวย ๆ เหนือผู้เล่นคนอื่น ๆ ซึ่งเรามองว่าการตลาดแบบนี้คล้ายกับกลยุทธ์ที่แบรนด์ใหญ่หรือแบรนด์เนมอย่าง Hermès ใช้ในการดึงดูดลูกค้า ที่ว่า ไม่ใช่แค่รวยก็สามารถซื้อกระเป๋าเบอร์กิ้น(Birkin)ชื่อดังที่ใครๆก็อยากได้ได้ แต่ต้องทำยอดก่อน โดยการซื้ออย่างอื่นก่อนที่จะได้กระเป๋า ซึ่งแบบนี้มันเป็นการเพิ่มมูลค่าของสินค้านั้นหรือของสกินนั้นนั่นเอง

        กล่าวโดยสรุปคือแม้สกินในเกมจะไม่ได้มีผลต่อความเก่งของทั้งตัวผู้เล่นและตัวละครในเกม แต่ผู้เล่นจำนวนมากก็ยังเลือกซื้อสกินอยู่ดี นั่นเพราะสกินที่จับจ่ายใช้สอยในเกม ไม่เพียงแต่มีผลต่อความรู้สึกของผู้เล่น แต่ยังทั้งก่อให้เกิดความรู้สึกเติมเต็ม ความภูมิใจ และยังสร้างบารมีให้กับผู้เล่นอีกด้วย สกินในเกมยังเปิดโอกาสให้ผู้เล่นได้แต่งตัวตามที่ชอบและตามที่โดนใจโดยไม่ต้องคิดมาก หรือถูกยึดติดกับกรอบอะไรมากเท่าการแต่งกายในชีวิตประจำวันทั่วไป และไม่ว่าเพศไหนก็สามารถเลือกใช้สกินที่เป็นแฟชั่นสวยงามได้ไม่จำกัดเพศ โดยไม่ถูกตัดสินจากสายตาของคนอื่น