เวลาจะเริ่มทริปใดทริปหนึ่ง ทุกคนเริ่มเพราะรู้สึกอยากไปประเทศนั้นเฉย ๆ หรือเปล่าคะ? หรือเพราะอยากไปเมืองหนึ่งที่เคยได้ยินคนรีวิวมา? หรือเพราะสถานที่ที่หนึ่งที่ใคร ๆ ก็แนะนำ? แต่ในส่วนของเรา ทริปครั้งนี้เริ่มเพราะหมู่บ้านเล็ก ๆ ริมทะเลสาบท่ามกลางหุบเขาแห่งนี้เองค่ะ อีกหกเมืองและสองประเทศที่เหลือค่อยถูกเพิ่มเข้ามาทีหลังจนกลายมาเป็นทริปนี้ได้ 

ถ้าถามเราว่าทริปนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร คำตอบก็คือเกิดขึ้นได้เพราะฮัลล์สตัทท์ หมู่บ้านอันเป็นจุดเริ่มต้น ที่กลายมาเป็นสถานที่สุดท้ายที่เราเดินทางมาเที่ยวจากทั้งทริป

มุมนี้เป็นมุมที่ใคร ๆ ก็ถือว่าสวยที่สุดจากทั้งหมู่บ้าน ที่เราเลือกรูปนี้มาเปิดไม่ใช่เพราะคำพูดของทุกคนที่เคยมาเยือนที่นี่ แต่เพราะองค์ประกอบหลาย ๆ อย่างที่รวมกันจนในที่สุดก็กลายมาเป็นรูปนี้ได้

หลังจากนั้นก็เดินไปเดินมารอบหมู่บ้านค่ะ แปป ๆ ก็เที่ยง เลยซื้ออาหารมานั่งทานริมทะเลสาบ แถวนั้นมีเก้าอี้ให้นั่งพอดีเลยด้วย พอทานข้าวเที่ยงกันเสร็จ แดดก็ออกทันทีเลยค่ะ ฟ้าเปิด แสงสวย คิดได้ดังนั้นก็ไม่รอช้า รีบวนกลับไปแก้รูปใหม่ทั้งหมู่บ้านค่ะ (เหนื่อยมากแต่รูปสวยก็ยอม 5555555) 

มาถึงจุดไฮไลท์ของทั้งหมู่บ้านที่ได้เกริ่นไปในตอนต้นบ้าง วิธีมาถ่ายรูปนะคะ เริ่มจากจุดที่ลงเรือให้เดินตรงขึ้นมาจนใกล้ ๆ โบสถ์ประจำหมู่บ้าน แล้วมองขวาค่ะ จะเห็นทางเดินลอดใต้สักอย่างที่เป็นคล้าย ๆ กับประตู แล้วเดินตรงขึ้นไปเรื่อย ๆ จะเป็นเนินสูง เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แล้วจะเริ่มเห็นทางโค้ง ตรงจุดโค้ง ๆ นั่นเองที่เป็นมุมประจำของนักท่องเที่ยวที่จะไปถ่ายรูปกันค่ะ

มาถึงมุมคลาสสิกของหมู่บ้านกันบ้าง กว่าจะมาเป็นรูปนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะ คือเราขึ้นมาถ่ายแล้วรอบนึง (ที่ฟ้าปิด) พอเห็นฟ้าเปิดเลยวิ่งขึ้นมาถ่ายอีกรอบ แต่รอบหลังที่ขึ้นมาก็ไม่ใช่ว่าจะขึ้นมาถ่ายแบบชิว ๆ นะคะ ลองมองขึ้นไปบนฟ้าคือเมฆฝนเริ่มมาแล้ว เริ่มรู้สึกถึงน้ำหยดแหมะ ๆ รอบตัวแล้วด้วย วินาทีนั้นเราวิ่งสี่คูณร้อยเลยค่ะ แต่อุปสรรคก็ยังไม่จบที่สภาพอากาศ เพราะทัวร์มาเยอะมาก! ถ่ายกันไม่มีใครหลบใครเลย เอาจริง ๆ มันถ่ายได้ทั้งแถบแหละค่ะ แต่ส่วนตัวเราชอบตรงจุดนี้มากที่สุด ซึ่งก็เป็นจุดที่คนยืนกระจุกกันเยอะมากที่สุดเหมือนกัน 55555555 กว่าจะได้ถ่ายก็ต้องรอแล้วรอเล่า กังวลว่าฝนจะตก ฟ้าจะปิดก่อนไหม แต่ในที่สุดก็ถ่ายได้ค่ะ พอได้จังหวะก็จับกล้องนิ่ง ๆ แล้วรัวไม่หยุดเลย กะว่าค่อยกลับมาเลือกรูปเอาอีกที พอถ่ายเสร็จฝนก็โครมลงมาทันที ตกหนักมากเลยด้วย นับว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกจริง ๆ ที่ยอมวิ่งฝ่าฝูงชนขึ้นไปอีกรอบ เพราะท้ายที่สุดแล้วก็ได้รูปนี้มาค่ะ /ปรบมือ

อันนี้เทียบให้ดูระหว่างตอนฟ้าเปิดกับฟ้าปิดนะคะ จริง ๆ ตอนฟ้าปิดก็สวยไปอีกแบบ แต่เราแอบชอบสีกับความสดของตอนฟ้าเปิดมากกว่า แต่ก็ดีนะคะ ที่มีรูปทั้งสองแบบเก็บเอาไว้เลย

หลังจากนั้นก็รอเรือข้ามฟากมารับ เอากระเป๋าคืน แล้วไปรอรถไฟที่สถานีมารับกลับไปเวียนนาค่ะ เป็นอีกหนึ่งวันที่สนุกและเหนื่อยมาก ๆ แต่ก็ได้รูปกลับมาเยอะมากเหมือนกัน 

เช้าวันถัดไปก็วันสุดท้ายของเราสำหรับทริปนี้แล้วค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเพิ่มอีกเพราะไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน ตื่นเช้ามาก็แพ็คกระเป๋าแล้วตรงมาที่สนามบินนานาชาติเวียนนารอขึ้นเครื่องตอนบ่ายสองเลย ใช้เวลาราวสิบชั่วโมงบนเครื่อง ผ่านเขตอากาศแปรปรวนเป็นว่าเล่นแต่ก็ลงสู่พื้นดินประเทศไทยได้อย่างปลอดภัย ถือเป็นอันจบทริปออสเตรีย-เช็ก-เยอรมันของเราในครั้งนี้ค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านกันมาจนถึงตอนนี้ หวังว่าเรื่องราวของเราคงทำให้ใครหลาย ๆ คนรู้สึกอยากเริ่มการเดินทางของตนเองบ้าง หรือไม่ก็ให้แรงบันดาลใจดี ๆ ไม่มากก็น้อยนะคะ

ขอให้เป็นวันที่ดีค่ะ