สำนักพิมพ์ :sense book
ผู้เขียน :โม่เซียงถงซิ่ว
จำนวนเล่ม :8เล่ม+box
คู่พระ-นาย :ซานหลาง/ฮวาเฉิง-เซี่ยเหลียน
*** ขออภัยล่วงหน้า: รีวิวนี้เราจะใช้ชื่อ ฮวาเฉิง-ซานหลาง สลับกันบ่อยๆนะคะ
ที่จริงทั้ง2ชื่อก็คือคนๆเดียวกัน แต่ว่ามู้ดอารมย์ไม่เหมือนกันแค่นั้นเอง เราเลยจะขอเรียกไปตามอารมย์ของเนื้อหาเรื่องในช่วงนั้นๆนะคะ
- ซานหลาง: ให้ฟีลหนุ่มน้อยน่ารักใสๆ(?)ต่อหน้าเกอเกอ(เซี่ยเหลียน)
- ฮวาเฉิง: ฟีลราชาผีระดับมหากาฬ ใครกล้ามาแหยมเดี๋ยวเจอดี ความผัดสัวเต็มเปี่ยม
[เกริ่นนำ]
จะรีวิวภาพรวมเนื้อหา การเดินเรื่อง และความสัมพันธ์ของพระ-นาย ไม่ได้ลงรายละเอียดลึก ในส่วนเนื้อเรื่องที่อาจเผลอเป็นสปอย เพื่อไม่ให้ขัดอารมย์สุนทรีสำหรับผู้ที่จะกลับไปอ่านเอง/อ่านรีวิวเพื่อเป็นแนวทางว่าควรจะเก็บเล่มดีมั้ย
หลังจากเซี่ยเหลียนรู้ตัวตนที่แท้จริงของหนุ่มน้อยชุดแดงจะทำยังไงต่อไปน้าา ความหลังครั้งเก่า ต้าวแดงน้อย? บุญคุณความแค้น อาณาจักรเซี่ยนเล่อ เมืองผี เงื่อนปมในอดีต พร้อมเปิดเผยในเล่ม2 ค่าาา
(ต่อจากเล่ม1) หลังเซี่ยเหลียนพูดออกไป ซานหลางก็เรียก"องค์ไท่จือ"-..- เป็นอันว่าทั้ง2คนไม่ต้องมาอ้ำๆอึ้งปกปิดอะไรกันละ เปิดๆใจๆ? ในช่วงนี้จะมีโมเม้นกริ๊ีวกร๊าววให้ชุ่มชื้นหัวใจ มีความpillow talk คุยหยอกเอิน-.- และฉาก'คำพูด'ที่เป็นตำนานเลื่องลือให้สาวกอย่างเราๆเอามาเขิลไม่รุจบรุสิ้นน>< แถมซานหลางยังสัญญาเจอกันครั้งหน้าข้าจะเผยร่างอีโวให้เกอเกอเห็น ว่าซ่านนนนนน ????คุยกันไปคุยกันมาเซี่ยเหลียนก็ผลอยหลับไป
ตื่นมาอีกทีตอนเช้าซานหลางก็ไปแล้ว เซี่ยเหลียนไม่เห็นซานหลางก็วิ่งหาทั่วอาราม? แต่ก่อนไปเหมือนซานหลางทิ้งของบางอย่างให้ เป็นแหวนร้อยกับสร้อยใส่อยู่ที่คอให้เซี่ยเหลียน เซี่ยเหลียนก็งงๆคิดว่าเจอกันครั้งหน้าค่อยถามว่ามันคืออิหยังก๋า? (แหนะ มีความอยากเจอเค้าอีกอะจิ-.-)
หลังจากซานหลางไป เซี่ยเหลียนก็นอนเอาแรงในอาราม กินของที่ชาวบ้านทำเหลือแล้วใจดีเอามาแบ่ง คิดว่าจะพักยาวๆซะหน่อยพึ่งขึ้นสวรรค์มาครั้งนี้ก็โดนให้ไปทำ2คดีละ ยังไม่ทันจะได้พักเอาแรงต่อก็โดนหลิงเวินเรียกผ่านข่ายกระแสจิตให้ขึ้นไปบนสวรรค์หาเทพจวินอู๋(เทพสูงสุด) ซึ่งก็คงหนีไม่พ้นที่ต้องไปรายงานเกี่ยวกับคดีที่ด่านป้านเยว่
พอขึ้นสวรรค์มาระหว่างทางไปตำหนักจวินอู๋ ก็เจอหล่างเชียนชิว(เทพบู๊ตะวันออก)ซึ่งในอดีตสมัยเป็นมนุษย์คือองค์รัชทายาทของแคว้นหยงอัน ที่เป็นกบฎต่ออาณาจักรเซี่ยนเล่อของเซี่ยเหลียนนั่นเองจ้าาาา โลกกลมเว่อร์ มีอันต้องได้ทักทายกันนิดหน่อย คนนอกอาจคิดว่าน่ากระอักกระอวน แต่ซี่ยเหลียนของเราก็โนสนโนแคร์ปล่อยวางเรื่องในอดีตได้นานแล้ว จากนั้นก็เดินสบายๆตามไปที่ตำหนักจวินอู๋
พอเซี่ยเหลียนไปถึง เทพจวินอู๋ถึงค่อยเริ่มประชุมเห็นได้ชัดว่ารอเซี่ยเหลียนมานั่นแหละ เพราะตัวเด่นในงานนี้แทนที่จะเป็นคนที่ทำผิด แต่เป้าสายตาดันตกมาที่เซี่ยเหลียนซะงั้น?
(รายละเอียดบางอย่างในการประชุมเราขอข้าม มันเกี่ยวพันกับคดีที่2คือด่านป้านเยว่ เดี๋ยวจะสปอยเกินไป จะเล่าเท่าที่เล่าได้แล้วคิดว่าไม่สปอยนะคะ )
ซึ่งในการประชุมมีการเรียกร่างร่างนึง(ศพ)ขึ้นมา เพื่อให้เทพทุกคนที่อยู่ที่นั่นพิจารณาว่ารอยที่ศพเป็นรอยอะไร จากการตั้งข้อสังเกตุรอยแผลของศพมาจาก"ดาบโค้งเอ้อร์หมิง"ซึ่งก็คือดาบประจำตัวราชาผีระดับมหากาฬ "พิรุณโลหิตเชยบุปผา ฮวาเฉิง" นั่นเองงง~//เสียงแอ๊กโค่+จุดพลุ *ซาวเปิดตัวอลังการ*??
เทพหลายองค์พอเห็นรอยแผลก็ตกใจส่งเสียงฮือฮา ทำไมราชาผีระดับมหากาฬฮวาเฉิงถึงมาเกี่ยวด้วยแล้วไปทำอะไรที่ด่านป้ายเยว่?! เทพบางองค์ก็เริ่มสุมความผิดทั้งหมดกองบนหัวฮวาเฉิง บ้างก็บอกว่าเซี่ยเหลียนร่วมมือกะฮวาเฉิง บ้างก็ว่าฮวาเฉิงใช้มนต์สะกดจิตใส่เซี่ยเหลียน แต่เซี่ยเหลียนยืนอยู่ตรงนี้มีหรือจะยอมให้ใครว่าซานหลาง เลยโพล่งออกไปว่า...
*** เป็นคำพูดที่เราประทับใจมากๆ??? อยากให้ซานหลางได้ยินกับหูจังง ฮือออ เกอเกอปกป้องนุนะคัฟฟ นี่แหละ!นายเอกที่ต้องการ อะไรควรพูดก็พูด ไม่อ้ำๆอึ้งๆ 100/10ไม่หัก ??
*** ความเกอเกอปกป้องซานหลาง(ฮวาเฉิง)ไม่หมดเท่านี้จ้าา ในเล่มถึงขั้นลงไม้ลงมือเองเลย 5555
ไปๆมาๆการตัดสินคดีก็สิ้นสุด เทพทุกองค์แยกย้าย แต่จวินอู๋รั้งเซี่ยเหลียนให้อยู่ก่อน แล้วก็มอบหมายภารกิจให้ บอกว่าให้เทพองค์อื่นทำไม่ได้จริงๆ ต้องให้เซี่ยเหลียนเท่านั้น (มีเฉลยในเล่มว่าทำไม แต่เราขอไม่สปอยนะคะ เพราะมันเกี่ยวกะเนื้อหาคดีที่3มังกรไฟคำรน?)
คดีนี้กล่าวคือ ทางตอนใต้อยู่ๆก็มีแสงไฟพุ่งขึ้นมาเหนือท้องฟ้าเป็นเสาลำแสงขนาดใหญ่ ปรากฎการณ์นี้เรียก"มังกรไฟคำรน" คือ เป็นวิธีที่พวกเทพจะใช้ขอความช่วยเหลือเร่งด่วนต่อเมื่อถึงคราวจวนตัว หรือสถานการณ์คับขันถึงชีวิตเท่านั้น แต่ประเด็นมันอยู่ที่ทางตอนใต้ดันเป็นถิ่นของราชาผีระดับมหากาฬฮวาเฉิงหนะสิคร่ะะะะ?? จวินอู๋ก็พอรู้ว่าเซี่ยเหลียนมีมิตรภาพกับฮวาเฉิงอยู่เลยเป็นห่วงนิดๆ แต่เซี่ยเหลียนบอกว่าไม่เป็นไรไม่ลำบากใจหรอก เลยตอบรับมาจัดการ (จะปฎิเสธก็ไม่ได้อะ มีทางเลือกแค่ต้องรับกับต้องรับ)
จากนั้นจวินอู๋ก็บอกให้เซี่ยเหลียนไปพักที่ตำหนักที่ตัวเองสร้างให้ใหม่ก่อน ระหว่างนี้จะหาเทพมาช่วยทำภารกิจด้วย เซี่ยเหลียนคิดในใจเข็ดแล้วกะ2คดีที่ผ่านมา? เลยรีเควสไปว่าขอเทพที่อัธยาศัยดี(เน้น 55555555) กับมีพลังมากให้เซี่ยเหลียนยืมใช้ได้ตลอดภารกิจ
สรุปได้เทพที่มาช่วยในคดีที่3คือเซวียชิงเชวียน(เทพลม) กับหล่างเชียนชิว(เทพบู๊ตะวันออก)
คดีที่3) มังกรไฟคำรน
เซี่ยเหลียนกะซือชิงเชวียนไปด้วยกัน แยกกันไปกับหล่างเชียนชิว คิดว่าไปถึงเมืองผีค่อยไปรวมกลุ่มกันทำภารกิจสืบหาตัวเทพที่ร้องขอความช่วยเหลือ
ไปถึงทางใต้ก็ต้องหาทางเข้าเมืองผีเพื่อหาข่าว ที่เมืองผีก็เป็นเหมือนตลาดของโลกมนุษย์มีค้ามีขายมีพวกผีจะเข้าไปจับจ่ายซื้อของ เลยคิดจะแทรกซึมแฝงตัวไปกับคณะผีสาวที่กำลังจะเข้าไปในเมืองผีพอดี เดินตามไปจนถึงเมืองผีซักพักก็มีเรื่องทำให้คลาดกับซือชิงเชวียน เซี่ยเหลียนเลยเดินตามหาซือชิงเสียนไปเรื่อยๆ จับผลัดจับผลูก็มาอยู่หน้าบ่อนพนันซะล้าววว อะไรดลใจให้เซี่ยเหลียนเดินเข้าไปก็มะรู้ววววว ??
*** แอร๊กกกกกกกกก ชอบบทนี้มากค่าาา ใครได้เล่มแล้ว อ่านเลยค่ะะ อ่านเล๊ยยยย แค่ชื่อบทก็... >///..///< ????✨??
***ซึ่งบทนี้เป็นที่มาของภาพหน้าปกเล่ม2ค่าาา กรี๊ดบ้านแตกกก ขอยกให้เป็นอีกหนึ่งตำนานความฟินจิกหมอน สนพทำการบ้านดีมาก เหมือนรู้ว่าจุดอิมแพคที่ควรจดจำเป็นภาพอยู่ตรงไหน ตีโจทย์เรื่องหน้าปกแตกตั้งแต่เล่ม1 ขอกราบไหว้ย่อ ณ จุดนี้ค่าา >.< ???✨
***เนื้อหาในบ่อนเราขอไม่สปอยเพื่อความฟินนของทุกคนนะคะ? อยากให้อ่านกันแล้วซึมซับความฟินจากตัวหนังสือในเล่ม ความปริ่มความฟินหลังอ่านอธิบายเปนตัวหนังสือบ่ดั้ยเลยค่ะะ
***‼️แต่‼️ขอบอกว่าสัญญาที่เคยให้กะเซี่ยเหลียนไว้ ฮวาเฉิงก็รักษาสัญญา และมีแค่เซี่ยเหลียนที่รับรู้ความพิเศษนี้คร่ะะ!!!! >///<
(ขอบคุณภาพปกเต็มๆ จากสนพค่า)
หลังออกจากบ่อน ในที่สุดเทพทั้ง3องค์ก็รวมตัวกันครบ (ซะที!) เดินๆไปกำลังปรึกษาทิศทางตามสืบหาเทพที่ปล่อยสัญญาณมังกรไฟคำรนกันอยู่ ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย ผีกลุ่มนึงกำลังทุบตีเด็กที่ไปขโมยของกิน เซี่ยเหลียนเพ่งตามองก็นึกคุ้นๆหน้า ที่แท้เป็นเด็กที่เป็นโรคหน้าคนตอนเจอใน
คดีที่1)เจ้าบ่าวผีชุดแดง ที่กำลังตามหาอยู่พอดี เซี่ยเหลียนเลยเข้าไปช่วย มีต่อยตีกันอิรุงตุงนัง แต่พอเด็กเห็นเซี่ยเหลียนก็ตกใจวิ่งหนีไป เซี่ยเหลียนก็วิ่งตามแล้วบอกเซวียชิงเชวียนกับหล่างเชียนชิว อีก3วันค่อยมาเจอกันที่นี้ แล้วก็ออกวิ่งตามเด็กโรคหน้าผีไป
ระหว่างที่กำลังจะจับเด็กโรคหน้าผีได้อยู่แล้ว ก่อนหน้านั้นเซี่ยเหลียนก็ไปชนกะพวกร้านขายของตลอดทางที่วิ่งมา พวกผีเจ้าของร้านก็ไม่ยอม รุมกันมาขวางไว้ตีวงล้อมออกแนวหาเรื่อง เด็กนั่นก็รอดหวุดหวิดวิ่งหนีหายไป เซี่ยเหลียนกำลังจะมีเรื่องกับพวกพ่อค้าแม่ค้าผี แต่อยู่ๆก็มีคนชุดดำคนนึงเดินเข้ามา ฝูงผีพ่อค้าแม่ค้าเลยแหวกทางให้ คนชุดดำคนนี้พวกผีพากันเรียกว่า "ทูตจันทร์เสี้ยวคืนแรม"
ทูตจันทร์เสี้ยวคืนแรมบอกเซี่ยเหลียนว่าท่านเจ้าเมือง(ฮวาเฉิง/ซานหลาง) รอพบอยู่นานแล้ว
ที่
ตี๋เล่อฟาง จากนั้นเชี่ยเหลียนก็ตามไป
*** ตรงนี้จะเริ่มเข้าเนื้อเรื่องของคดีที่3แล้ว ขอข้ามไปเลยนะคะ
*** ในคดีนี้เราชอบนว้องเอ้อหมิงที่สุดดดดด น้องแทบไม่ใช่ดาบแล้ววว แทบจาเปนหมาน้อยหงุงๆตาแป๋วอ้อนเซี่ยเหลียนแล้ววว หนูรู๊กกก มีตัวสั่นๆยิ้มตาหยีตอนเซี่ยเหลียนเอามือมาลูบๆด้วย เอ็นดูววว?????? ฮวาเฉิงกะคืออเสียงแข็ง555 เอ้อหมิงอย่าออกอาการ เดี๋ยวเค้ารู้???
รวมโมเม้นฮวาเฉิงที่มีต่อเซี่ยเหลียนในคดี3 ver.ชิมลาง
- สอนเค้าโยนลูกเต๋า บอกว่ามีวิธีโยนลูกเต๋าที่ถูกต้อง(???) ก็กุมมือพาเขย่าลูกเต๋าหลายๆรอบจนกว่าจะขึ้นแต้ม6-6ไปเรยสิคร่ะะะ?? ถึงเซี่ยเหลียนจะโยนแล้วออกแต้มน้อยกว่า11หลายครั้ง(กุมมือกันอยู่) ข้าก็ไม่นับว่าแพ้? ว่าซ่านนนนนนนนนน?? (แอบฟ้องว่ามีคนจงใจทอยให้ได้5-6แต้มรวม11คร่ะ!!!)
-ทวงซาลาเปาที่กัดแล้วครึ่งลูก ประชาชนเมืองผีแตกตื่น!!!
- เกอเกอๆ ทั่นชอบอาวุธวิเศษพวกนี้มั้ย หืม ชอบทั้งหมด?? ข้ายกห้องเก็บอาวุธวิเศษให้ทั่น อาวุธทั้งหมดเอาไปเลย เอาไปทั้งห้องง ไม่ต้องเลือกกก >.<
- เอ้อหมิง! นิ่งๆไว้อย่ามีพิรุธธธธ ถถถถถถถถถ??? (อันนี้เราแซวฮวาเฉิงเองนะคะ ในนิยายฮวาเฉิงไม่ได้พูด หลุดoocมากๆ55555555)
-ความโชคดีของข้า ถ้ามันมีประโยชน์กับท่าน ท่านก็เอาไปเตอะ เอาไปเนยยย?
- (เหตุการณ์ช่วง ทอยลูกเต๋าในเขาวงกต)
เซี่ยเหลียน: ทอยได้6-6(แต้มรวม12)ประตูถึงเปิดออกไปเจอสถานการณ์/สิ่งที่ดีที่สุด แต่ว่านะซานหลางข้าทอยได้1-1(แต้มรวม2)ก็หล่นลงมาเจอเจ้าเลย แปลว่าทอยได้แต้ม2จะเจอเจ้าหรือ?
ซานหลาง: ไม่ใช่
เซี่ยเหลียน: ???
ซานหลาง: ขอแค่ท่านอยากเจอข้า ไม่ว่าทอยได้แต้มเท่าไหร่ ประตูก็จะเปิดให้ท่านเจอข้า
***แอร๊กกกกกกก>/////< สาวกคนไหนไหวไปก่อนเรยคร่ะะะะะะ??? ทางนี้จมูกปึ่งเข้าปึ่งออกขาอ่อนเดินต่อไม่ไหวแร้วววววว ???✨
- ถึงไฟจะไหม้ตี๋เล่อฟาง ช่างประไร ไหม้ก็ไหม้ไปสิ *สายตามองตามจนลับฟ้าไป*
***ข้างบนคือโมเม้นคร่าวๆคร่ะ ในเล่มมีมากกว่านี้ >///< อันนี้เอามาแง้มๆให้ชิมลางกันก่อนน
***ลืมบอกกกก คดีนี้มีการ"ยืมความโชคดี"กันด้วยนะคะ! แต่จะยืมแบบไหนวิธีไหน ลองทายกันดูค่ะ>//////<
จบคดีที่3 ตอนกำลังจะขึ้นสวรรค์หล่างเชียนชิวที่ปกตินิสัยง่ายๆเป็นมิตรกับทุกคนก็นิ่งเงียบแปลกๆไป...?
พอขึ้นสวรรค์มาเสร็จก็รายงานภารกิจ แล้วเหมือนมีเรื่องราวใหญ่โตถึงขั้นที่เซี่ยเหลียนอาจโดนขับจากสวรรค์รอบ3 จากนั้นเซี่ยเหลียนก็โดนสั่งกักบริเวณให้อยู่ตำหนักตัวเองที่จวินอู๋พึ่งสร้างให้ใหม่ กำลังพูดคุยกะเทพที่มาเยี่ยม(?) ตอนนั้นเองก็มีเสียงเปิดประตูตำหนัก แล้วก็มีผีเสื้อสีเงินจำนวนมากกรูกันเข้ามา! พร้อมการปรากฏตัวอย่างอุกอาจของฮวาเฉิง!!!??
***ต่อจากนี้เนื้อเรื่องจะเข้าสู่เนื้อหาการย้อนอดีตของเซี่ยเหลียน อาณาจักรเซี่ยนเล่อ แคว้นหยงอัน และ"โคมเขียวท่องราตรี"แล้วคร่ะ เช่นเดิม ของดสปอยและขอข้ามไปเลยนะคะ
ย้อนอดีต1) อาณาจักรเซี่ยนเล่อ แคว้นหยงอัน โคมเขียวท่องราตรี
***เนื้อเรื่องก่อนย้อนอดีตเราเข้าใจฮวาเฉิงแล้วค่ะ ว่าทำไมถึงบอกว่ารังเกียจโคมเขียวท่องราตรี ผีที่เกือบจะเป็นมหากาฬคนนี้ สมควรโดนละ5555555
***หลังอ่านบทนี้ เราก็เข้าใจเซี่ยเหลียนแล้วเหมือนกันว่าทำไมถึงบอกฮวาเฉิงว่าอย่าหวังกับตนมาก ถ้าไม่เป็นดังหวังก็จะเสียใจมาก...
- ในเล่ม2 ฮวาเฉิงเริ่มมีบทบาทมากขึ้น มาในร่างอีโวผ้าปิดตาตัลหล๊อดดด>///<
-มีโมเม้นเยอะมากๆ ตั้งแต่ต้นเล่ม2ก็ทำเราฟินล้าวว
- คดีที่3 เหมือนชักนำให้ต้องย้อนอดีตกันซะหน่อย?
- เป็นเซี่ยเหลียนไม่ง่ายเลย แต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะคิดแล้วว่าไม่ให้เกิดปัญหากับทั้ง2ฝ่ายเลยตัดไฟแต่ต้นลมซะ ถ้าเป็นเราเราก็คงเลือกทำแบบเดียวกัน ?
- ย้อนอดีตของโคมเขียวท่องราตรีแล้วอึ้ง.... อีกใจก็สงสาร อีกใจก็ เห้ออ
ปล.เล่ม3 เราอ่านแล้วค่ะ รีวิวจะตามมาเร็วๆนี้แน่นวลค่า??
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in