ตั้งแต่เด็กจนโต กี่ครั้งแล้วที่ต้องออกไปนำเสนองานหน้าชั้นเรียน หรือต้องไปทำอะไรต่อหน้าคนเยอะๆ
.
.
มันก็อดที่จะประหม่าไม่ได้ทุกที
ความมั่นใจที่เคยมี พอเอาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์จริงๆ
ทำไมขาเจ้ากรรมถึงได้สั่นไม่หยุดเลยนะ
หัวใจที่กำลังเต้นแรงราวกับโดนไม้กลองรัวเข้าใส่ไม่หยุด
เส้นเสียงที่เคยหนักแน่นกลับสั่นเครือจนแทบพูดไม่ออกความมั่นใจนี้ มีขายบ้างไหมนะ
พ่อเคยบอกว่า ให้คิดว่าเขาคือตอไม้สิ คิดเสียว่ากำลังพูดให้ตอไม้ฟังไง
ไอ้เราก็ได้แต่ค้านว่า ตอไม้ที่ชอบทำหน้าดุสินะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in