เราชอบการตื่นนอนแบบไร้เสียงรบกวนใด ๆ
ช่วงเวลาที่เราลืมตาตื่นแทบจะเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่
เราหวงมากที่สุด
ความคิดอะไรหลายๆอย่างมักจะเกิดในช่วงเวลานี้
การตัดสินใจที่จะทำอะไรก็เกิดในช่วงเวลานี้เช่นกัน
เราลุกจากเตียง ตรงไปที่ระเบียงห้อง
เรายืนมองชีวิตต่าง ๆ
เราสาบานเลยว่านกที่เกาะเสาไฟเป็นตัวเดิม
ตัวเดียวกับเมื่อวาน บางที่มันอาจพึ่งตื่นนอนและบิน
มาดูเรา แบบเดียวกับที่เรากำลังทำอยู่
บางวันเราเห็นนกบางตัวพึ่งกลับรัง มันบินไป
เกาะกิ่งไม้ไป กว่าจะถึงรังก็ใช้เวลาไปพักใหญ่
มันคงไปสังสรรค์มา และยังไม่สร่างเมาดี
บางตัวรีบร้อนออกจากรัง ดูจากความเร็วแล้วมันน่าจะไปสายอยู่พอควร
จริงๆแล้วสิ่งที่เห็นทั้งหมดก็เป็นภาพเดิมๆของ
วันก่อนๆ อาจมีอะไรผิดแปลกไปบ้าง แต่ใช่ว่ามันจะไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
แม้จะเป็นการกระทำเดิมๆที่ทำในทุกๆวัน
เรากลับเห็นความสวยงามของมัน
สิ่งที่เราทำในแต่วันเนี่ยแหละที่เชื่อมโยงเราเข้าด้วยกันแบบไม่มีที่สิ้นสุด
เราว่าเนี่ยแหละชีวิต
เรารู้สึกมีพลังเมื่อได้เห็นชีวิต
และรู้สึกดีใจเหลือเกินที่ได้ลืมตาตื่นในเช้านี้
#เราเชื่อมถึงกันอยู่นะ
#ไม่มีอะไรอยากเล่าเฉยๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in