ยิ้มให้เค้า ที่ถึงแม้เค้าจะไม่ได้ให้ใจเรามา 

แต่เค้าก็ยังได้รับหัวใจของเราไป... 

ในขณะที่เราคิดถึงคนๆนึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นก็อาจจะคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้ และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน . . .

บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว


ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมกับความฝัน
มากกว่าการได้รับรู้ความจริง
การไม่ได้เป็นที่ หนึ่ง ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า...
เราอาจเป็นที่ สอง ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็น ที่สาม ที่สี่
และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า...
ก็ขอให้คิดไว้ว่า . . .
“ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย”
แต่โปรดจำไว้เถอะว่า
หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ
พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า...ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว
โปรดห้ามใจเถอะ โปรดพอเถอะ !!
ก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปกว่านี้...

ก็จงชอบต่อไปเถอะ !

การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม
"การตัดใจ"ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย 

ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากัน. . . 

อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป...
อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้เรา
อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน 
แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน
แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง
ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป
แต่ก็ยังได้พบ...
ยิ้มให้เค้า ที่ถึงแม้เค้าจะไม่ได้ให้ใจเรามา
แต่เค้าก็ยังได้รับหัวใจของเราไป...
ยิ้มให้กับโชคชะตา
ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง
คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว
คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง...
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มากมาย...
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า
ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น...ให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว 
ไม่ใช่หรือ?
แค่การได้เห็นคนที่เรารัก
ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด
...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก 
.
.
.
อย่างจริงใจ....