จะว่าไปผมยังไม่ได้แนะนำพี่ ๆ ของผมเลย แต่จากบทพูดที่ผ่านๆมา บางทีคุณอาจจะดูออกแล้วว่าแต่ละคนเป็นยังไงกัน

         คนแรก เอาเป็นพี่คนโตของผมละกัน พี่แกชื่ออะไรกร ๆ สักอย่างผมขี้เกียจจะจำ ทุกคนก็เลยเรียกเขาว่าพี่กร แต่ตั้งแต่ที่ผมให้เพื่อนทุกคนเรียกตัวเองด้วยชื่อเล่นว่าตะวัน พี่แกก็พยายามจะเปลี่ยนชื่อเรียกตัวเองเป็นเดือน

         ใครมันอยากจะมีชื่อคู่กับพี่ชายตัวเองล่ะ? ดังนั้นผมก็ยังเรียกเขาว่าพี่กรต่อไป

         พี่กรอายุห่างกับผมอยู่เกือบแปดปี ตอนผมยังเด็กก็รับรู้ถึงความเพลย์บอยควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าของพี่แกได้แล้ว และนอกจากความเจ้าชู้แล้วพี่แกยังเป็นพวกอันธพาลอีก

         ตอนผมอยู่ชั้นป.4 ผมโดนเพื่อนในห้องแกล้งอยู่บ่อย ๆ พอรู้ถึงหูพี่แก ผมก็รู้สึกว่า บางที ยอมโดนแกล้งต่อไปอีกสักหน่อยอาจจะดีกว่า แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องขอบคุณพี่แกล่ะนะ เพราะผมไม่เคยเห็นหน้าคนที่แกล้งผมอีกเลย

         ถึงพี่แกจะเป็นผู้ชายแบบนั้น พี่แกก็ยังมีด้านที่ขัดกับหน้าพี่แกอยู่บ้างเหมือนกัน พี่กรแกชอบเรื่องแฟชั่นมาก ผมมักจะเห็นนิตยสารแฟชั่นในห้องเขาบ่อย ๆ ทีแรกผมนึกว่าเขาก็แค่ซื้อมาเพื่อดูนางแบบ ทว่าก็ต้องมองเขาใหม่เมื่อเห็นงานออกแบบเสื้อผ้าของเขา

         ผมว่าเขาก็มีหัวด้านนี้อยู่เหมือนกัน แถมยังเก่งด้วย มีคนจ้างงานจากพี่แกเยอะแยะให้ช่วยออกแบบเสื้อผ้า

         ดังนั้นผมจึงตกใจที่พี่แกเลือกเรียนต่อด้านการแพทย์แทนที่จะเป็นด้านแฟชั่น

         ไอ้คนแบบนี้อะนะจะไปเป็นหมอ ตายแน่ ๆ ...

         พ่อกับแม่ไม่เคยบังคับพวกเราให้เรียนอะไร ผมจึงไม่คิดว่าสาเหตุที่เขาเรียนต่อด้านนี้จะเป็นเพราะถูกบังคับ แม้แต่เรื่องเงินก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา

         ผมขบคิดเรื่องนี้อยู่นาน สุดท้ายก็ทนความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองไม่ไหว เดินไปถามเขาตรง ๆ

         "ทำไมพี่ถึงเรียนหมอเหรอ? ก็ต้องเพราะพี่อยากจะดูแลน้องสาวคนสวยของพี่ตลอดไปไงล่ะ"

         ไม่น่าถามเลย...

         ตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรมาก ยิ่งภาพลักษณ์ของเขาในสายตาผมเป็นคนบ้าอยู่แล้ว ผมก็เลยเชื่อสนิทใจ ไม่ทันคิดว่าความจริงแล้วพี่แกแย่กว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะ

         "จริง ๆ แล้วพี่กรน่ะ เป็นพวกคลั่งร่างกายน่ะ"

         "ห๊ะ..."

         พี่รองบอกผมแบบนั้น

         "น้องสาว ไม่รู้หรอกเหรอ ที่พี่แกชอบมาเนียนจับนู่นจับนี่บ่อย ๆ น่ะ จริง ๆ แล้วหื่นยิ่งกว่าที่เห็นอีกนะ"

         "!!!"

         ไม่รู้ว่าพี่รองพูดจริงหรือพูดเล่น แต่หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยมองพี่กรในแง่ดีได้อีกเลย

         ทั้งเรื่องที่ศึกษาแฟชั่นทั้งเรื่องที่จะไปเป็นหมอนี่ สรุปว่าแค่เพราะเฟติชหุ่นคนอะไรแบบนี้น่ะเหรอครับ?

         ก็คงว่าอะไรเขาไม่ได้ล่ะครับ แต่ความรู้สึกส่วนตัวแล้ว นี่มันน่ากลัวกว่าข้ออ้างที่เขาบอกผมอีก...