รูปภาพนี้ หนังสือที่ผลิตโดยสำนักพิมพ์ Beat

“ไม่รู้จะพูดความรู้สึก

ที่เกิดขึ้นตอนนี้ว่า อะไรดี”

“ขอบอกว่า เหนื่อยมาก ที่อ่านจบ

สับสนกลบ ความจริง ที่ค้นหา

ลืมไปแล้ว ตามหา ฆาตกร

แล้วก็ร่อน หาจริง นิจนิรันดร์”

     เราไม่เคยอ่านหนังสือเล่มไหนที่หนาแล้วเหนื่อยขนาดนี้ คือ ตัวละครเยอะแยะไปหมด เรายังสับสนอยู่เลยว่า ตัวละครบางตัวมีความสำคัญหรอ ดูยุ่งเหยิง วุ่นวายไปหมด

รูปภาพนี้ หนังสือภาษาอังกฤษ

     หนังสือก็แนวสับสน งงงวยไปหมด กับก๊วนคนชราทั้งหลายว่า เขามารวมตัวสืบคดีกันหรือเฮฮา หรือจะชิว สบายใจเชิบ แบบเราอธิบายไม่ถูก และถ้าถามว่า สนุกไหม

“เป็นความรู้สึกที่อธิบายได้โดยยากว่า สนุกไหม

เพราะอ่านจบแบบข้ามบ้าง กลับมาอ่านใหม่บ้าง

แต่ถ้าถามว่า ตอนนี้รู้สึกยังไง คงตอบได้คำเดียวว่า

อ่านอะไรไปหว่าเนี่ย สับสนชะมัด งงงวยไปหมด”

รูปภาพนี้ หมีแอบบี้ขออนุญาตเชิญเพื่อนๆทุกคนมาช่วยกันอ่านครับ 

เพราะผมอ่านแล้วไม่เข้าใจ สายตาว่างเปล่า และเมื่อผมหันไปมองหมีตัวอื่น สายตาหมีตัวอื่นก็ว่างเปล่าเหมือนกัน

     คดีเก่ายังไม่ทันได้คลี่คลาย คดีใหม่ก็อีรุงตุงนังเข้ามาซะเนี่ย เมื่อโทนี เคอร์แรนถูกตีหัวตายในบ้านของตัวเอง และคราวนี้ก็คงหนีไม่พ้นก๊วนป้าๆลุงๆทั้งหลายสี่คนที่จะมาสืบคดี

     ก๊วนป้าลุงก็ประกอบด้วยเอลิซาเบธที่เป็นตำรวจ จอยซ์ที่เป็นพยาบาลสาว(น้อย)  อิบราฮิมที่เป็นจิตแพทย์ และรอนที่เป็นนักเคลื่อนไหว ทั้งหมดสี่คนมารวมตัวกันทุกวันพฤหัสบดีเพื่อสืบคดี 

     ในระหว่างที่สืบไปนั้น ทั้งสี่คนจะไปพบคนนู่นคนนี้ สังสรรค์เฮฮา ใช้ชีวิตอย่างวัยเกษียณแบบเริงร่า และพบผู้คนมากมาย ซึ่งทั้งสี่พูดคุย ทำเหมือนไม่ได้สืบคดีล่ะ แต่สุดท้ายก็สืบคดีด้วย

รูปภาพนี้ อีกเล่มที่เขาเขียน แต่เราคงขอบาย

     เมื่อถึงจุดเกือบจะเปิดเผยแล้วว่า คดีนี้กับคดีเก่ามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกัน และใครเป็นคนทำ จอห์นใช่หรือไม่ หรือจะมีใครอีก และถ้าใช่จอห์นแล้วเขาทำไปทำไม เพื่ออะไร เราแนะนำ เพื่อนๆไม่ต้องซื้อก็ได้ ขอให้ทางร้านช่วยเปิดซีลหนังสือ และดูช่วงบทใกล้สุดท้าย ทุกอย่างก็จะกระจ่างค่ะ ขอจบลงด้วยประการฉะนี้ เอวัง

เกร็ดเล็กผสมน้อย

รูปภาพนี้ นักเขียนเรื่องนี้

     เราไม่รู้ว่า จะพูดยังไงดีอยู่ดี แต่เอาเป็นว่า สิ่งที่เราได้จากการอ่านเล่มนี้ ซึ่งแทบจะไม่ได้อะไร นอกจากความหนา ตัวละครเยอะ ผูกเรื่องโดด และเก่งมากที่สร้างความสับสนให้กับคนอ่านได้ ขอชมจากใจจริงๆว่า สุดยอดนักเขียนแห่งความมึน และอีกเรื่องก็คงจะเป็นความอารมณ์ดีของเหล่าลุงป้าทั้งหลาย

รูปภาพนี้ หลังปกหนังสือเรื่องชมรมไขคดีฆาตกรรมวันพฤหัสฯ

“มองโลกในแง่ดีไว้เถิด

ถึงแม้วันนี้จะไม่มีอะไรดีให้มอง”

Look A Breathe