“สิบเจ็ดวันที่เที่ยวสามประเทศ

พบเหตุให้เจอมากมาย

แต่ทำให้เรียนรู้หลากหลาย

ว่าชีวิตหมายสำเร็จนี้

เจอคนแปลกหน้าคนดีไม่ดี

แต่นี้เองทำให้เรียนรู้มี

ว่าลมหายใจยังเต้นอยู่ดี

ครั้งนี้ระวังไม่เกิดครั้งหน้า”

     เรื่องราวนี้เป็นการท่องเที่ยวสุดแสนแหวกแนว และมากด้วยประสบการณ์ของคุณกะปิ ซึ่งได้ท่องเที่ยวกลับไทยโดยไปแวะเที่ยวญี่ปุ่น เกาหลีและมาเลเซีย ก่อนกลับถึงบ้าน ซึ่งมีเรื่องราวทั้งประทับใจและอันตรายมากมายที่เล่าสู่กันฟังและยังมีที่ชอบหลงทางอีกด้วย

     เราอยากขอพูดอะไรนิด ไอ้เรื่องหลงทางนี้ เราเคยคิดว่า มันเป็นพันธุกรรมสักอย่างหนึ่ง เพราะเราชอบเป็น เวลาไปเที่ยวไหน ชอบหลงทาง คนอื่นบอกให้ไปขวา เราก็ดันคิดจะไปซ้าย แต่เดี๋ยวนี้ทุกเส้นทางจะไม่หลงอีก พอเรามีมือถือ เรากดเข้าไปในตัวอักษร George นั้นละก็จะบอกทางมา แต่อย่าเผลอดันไปใช้แผนที่ของผลไม้ล่ะ ไม่งั้น น่าดู เพราะเคยเกือบตกคลอง เนื่องจากมัวแต่ดูแผนที่ จนเกือบจะแย่ ยังดี ที่มีสติหยุดทัน ไม่งั้นสงสัยเราคงได้เป็นเทพธิดาเฝ้าคลองไปแล้ว (ยิ่งว่ายน้ำไม่เป็นอยู่ด้วย)

     คราวนี้เรามาเข้าเรื่องของเล่มนี้ดีกว่าค่ะ ชวนทุกคนออกนอกเรื่องอีกแล้ว แต่ก็อดจะพูดถึงไม่ได้ คุณกะปิพาไปเที่ยวที่เกียวโตมังงะ ซึ่งคุณกะปิบอกว่า เนื่องจากใกล้ปิด เขาเลยให้เธอเข้าฟรี มีการเก็บมังงะมากมายที่หายากและน่าสนให้อ่านกัน ก่อนที่เธอจะหลงทาง เกือบไปนั่งเรือที่ไปปูซานไม่ทัน แต่เธอเจอคนญี่ปุ่นมีน้ำใจที่เป็นคนขับรถ ขับไปส่ง

     เมื่อเธอมาถึงปูซาน เธอมาหาเพื่อนเธอก่อนจะไปหาอะไรกิน และอีกวันหนึ่ง เธอก็ไปโซล ซึ่งตอนไปโซล เธอก็เที่ยวหลายที่ ไม่ว่า หมู่บ้านซานโตรินี่ที่โซล ตลาด ร้านหนังสือ และทะเล ซึ่งแต่ละที่ท่องเที่ยว 

     แถมร้านอาหารที่เธอพาไปกินทุกประเทศ ทำให้เราอยากจะตามเธอไปด้วยเลย เอาหว่า ครั้งหน้า ขอไปเกาหลีสักครั้งล่ะกัน เห็นแล้วอยากไป ดูผู้คนก็เป็นมิตรอยู่ด้วย

     แล้วหลังจากนั้น เธอก็ต้องมีประสบการณ์ในการนอนห้องรวมที่ เธอนอนเกือบไม่หลับเพราะกังวลว่า ผู้ชายจะมาทำอะไรเธอหรือเปล่า อันนี้เราเข้าใจเธอมาก

     ครั้งเเรก เราจำได้ว่า เราอยากสร้างประสบการณ์แปลกใหม่ให้กับชีวิต อย่างนักท่องโลกหลายท่านคุยให้ฟัง ดังนั้น เราตัดสินใจ จองห้องรวมที่สกอตแลนด์ ปรากฎว่า คุณเจ้าของโฮสเทล ยังบอกกับเราว่า จะคืนเงินเรา เพราะห้องนั้นนอนกันสิบคน ของเธอ (คุณกะปิ) ยังนอนเเค่สามคน และเป็นผู้ชายทั้งหมด ผู้ชายเหล่านั้นมองเราก่อนยิ้มทักทาย แต่ก็มิวายยังบอกให้เราเปลี่ยนที่เถิด ซึ่งเราคิดว่า "จ้างไม่บอกให้เปลี่ยนก็เปลี่ยน ไม่เอาแล้ว ใครอยากมีประสบการณ์ไว้คุย กับประสบการณ์แบบนี้ เราไม่เอาด้วยคนหนึ่ง เราเลยขอเงินคืน ก่อนไปพักอีกที่ๆจองมาเผื่อเหมือนกัน"

(แอบคิดว่า อยากลองอะไรแปลกๆ

แต่เอาเป็นว่า โชคดีไม่ได้ลอง

และขอบายความคิดนี้ด้วย เข็ดขยาดสุดๆ)

     และคุณกะปิก็เดินทางไปยังมาเลเซีย ไปท่องเที่ยว ทานอาหารขึ้นชื่อของมาเลเซีย ก่อนที่จะเจอประสบการณ์แท็กซี่โหด ขูดรีดเงินและของ และยังเจอผู้ชายที่มาซื้อตั๋วให้แต่ก็แอบแต๊ะอั๋งเธออีก ถ้าเป็นเรา เราคงกลัวมาก แต่เรานับถือในการครองสติของคุณกะปิอย่างมาก

เล่มนี้จบลงด้วยประสบการณ์เฉียดจะไม่รอดของคุณกะปิและที่เที่ยวสวยๆ พร้อมภาพวาดน่ารัก โดยที่เล่มนี้เป็นหนังสือหายากมากสุดเล่มหนึ่งแล้ว ซึ่งอ่านกี่ครั้งก็ไม่รู้จักเบื่อ และชอบประสบการณ์แนวนี้มากๆ

“แต่ละคนมีประสบการณ์การใช้ชีวิตที่แตกต่างกันไป”

Look a Breathe