'ตลาดน้อยมีอะไร?' นั่นคือคำถามที่เพื่อนเราถาม ตอนที่มุ่งหน้าไปตลาดน้อยตอนเดินถ่ายรูปเล่นกัน นั่นสิตลาดน้อยมีอะไร เราก็ตอบไม่ถูกเพราะไม่เคยไป เคยแต่เห็นผ่านหน้าเฟสบุ๊คคร่าวๆว่าเป็นชุมชนฮิปๆน่าถ่ายรูป ด้วยความไม่รู้แต่ก็มาแล้วเลยมาสู่ภาคต่อของการเดินเล่นกรุงเทพฯค่ะ รอบนี้เรามากับเพื่อน 1 คน กล้องฟิล์มคนละตัว แต่ไม่ใช่สุดหล่อนะคะ เป็น Olympus OM1n (ที่เรายืมเพื่อน) (ฟิล์ม Koduk Color Plus 200 เพื่อนซี้ยามยากจน) ไปเดินมาแล้ว ล้างฟิล์มมาแล้ว เลยถึงเวลาเอามาอวด ไปค่ะมาเที่ยวกับเรากันเถอะ :))
เริ่มต้นด้วยการเดินมางงๆตาม Google Map ที่เปิดสองเครื่องแต่ชี้คนละทิศ ฮ่าๆๆ
โบถส์กาลหว่าร์ สถานที่แรกที่เรามาถึงเมื่อเข้าสู่ย่านชุมชนตลาดน้อยค่ะ ตอนแรกก็ถ่ายด้านข้างมา มีความลังเลกันว่าจะเข้าไม่เข้า ผลสุดท้ายไหนๆก็เดินมาละ เลยเข้าไปถ่ายสักหน่อย ได้มาเป็นภาพที่สอง
จากนั้นก็เดินเข้ามาลึกในซอยเรื่อยๆ จุดนี้ไม่ได้ดูแผนที่อะไรแล้วค่ะ ใจล้วนๆ ฮ่าๆๆๆ เมื่อเดินเข้าสู่ละแวกชุมชนกลิ่นที่คุ้นเคย(สำหรับเรา)ก็เตะเข้าจมูก ใช่ค่ะ กลิ่นน้ำมันเครื่องยนต์อบอวลไปหมด(เอ๊ะเราใช้คำว่าอบอวลกับน้ำมันเครื่องได้มั้ยนะ) เป็นกลิ่นที่ทำให้นึกถึงพ่อและวัยเด็กของเราจริงๆ น่ะพูดอะไรเรื่อยเปื่อยไปใหญ่แล้ว
แล้วเราก็เดินลัดเลาะเข้าซอยมากันมั่วๆ เจอกับบ้านเรือนที่ดูยังมีวิถีชีวิตเดิมๆ รู้สึกว่าโอ้โหเรายังหาดูได้ในใจกลางกรุงแบบนี้หรอเนี่ย
ถ่ายรูปแบบเพลินๆไปเลยค่ะ
นอกจากความเดิมๆ ยังมีศิลปะน่ารักๆตามฝาผนังบ้าน พร้อมข้อความต้อนรับนักท่องเที่ยว เชื้อเชิญให้มาเยือนชุมชนของพวกเค้าด้วยค่ะ น่ารักกก
เราพบว่าแถวนี้เต็มไปด้วยเหล่าน้อง เดินไปนิดนึงเจอ เดินไปนิดนึงเจอ น้องเต็มไปหมดเลย ฮรือรู้สึกพ่ายแพ้ ตลกตรงที่ไอ่ที่ไปกันสองคนคือแพ้น้องกันทั้งคู่ ต่างคนต่างเล็งกันรัวๆ แต่ต้องตกลงกันก่อน เพราะเสียงชัตเตอร์มันดัง กดทีน้องจะตกใจแล้วเดี๋ยวอีกคนจะไม่ได้ถ่าย ฮ่าๆๆๆ
น้องจ๋าาาาา
เราเดินงงๆเข้าซอยมาเจอกับศาลเจ้าพ่อโรงเกือกค่ะ ระหว่างทางเข้าก็มีกราฟิตี้ตลอดทางเลย แต่ด้วยความงกฟิล์มกับเลนส์ฟิกซ์เลยไม่ได้ถ่ายมาสักภาพ แงๆ
บรรยากาศริมแม่น้ำ ดีจังเลยน้าาา
จากนี้เราก็เดินงงๆหลงๆกัน กลายเป็นสถานที่ที่เคยเห็นในรีวิวแถวย่านนี้ก็หาไม่เจอเลยตกลงเดินออกกันดีกว่า เพราะเหมือนจะยิ่งเดินแล้วยิ่งลึกเข้าไปเรื่อยๆ ฮ่า
สุดท้ายแล้วคำตอบของคำถามที่ว่า 'ตลาดน้อยมีอะไร?' ของเรานั้น ก็คงเป็นวิถีชีวิตแบบเดิมเดิมของคนในชุมชนย่านนั้นค่ะ อาจจะไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่สำหรับคนชอบเดินเล่นดูนู่นนี่นั่น ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อยอย่างเรา ที่นี่ก็เป็นอีกที่นึงที่ทำให้เราได้เก็บภาพสวยๆ และวิถีชีวิตเดิมๆนี้ไว้อย่างสนุกสนาน
วันนี้เราคงมีเท่านี้แหละค่ะ ถ้าใครยังไม่เคยไปก็ลองไปแวะเวียนได้นะคะ ไว้คราวหน้าเราจะไปเดินเล่นเรื่อยเปื่อยที่ไหนอีก เราจะมาเล่าและพาทุกคนไปเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้น้า
จากนั้นก็เดินเข้ามาลึกในซอยเรื่อยๆ จุดนี้ไม่ได้ดูแผนที่อะไรแล้วค่ะ ใจล้วนๆ ฮ่าๆๆๆ เมื่อเดินเข้าสู่ละแวกชุมชนกลิ่นที่คุ้นเคย(สำหรับเรา)ก็เตะเข้าจมูก ใช่ค่ะ กลิ่นน้ำมันเครื่องยนต์อบอวลไปหมด(เอ๊ะเราใช้คำว่าอบอวลกับน้ำมันเครื่องได้มั้ยนะ) เป็นกลิ่นที่ทำให้นึกถึงพ่อและวัยเด็กของเราจริงๆ น่ะพูดอะไรเรื่อยเปื่อยไปใหญ่แล้ว 
ถ่ายรูปแบบเพลินๆไปเลยค่ะ
นอกจากความเดิมๆ ยังมีศิลปะน่ารักๆตามฝาผนังบ้าน พร้อมข้อความต้อนรับนักท่องเที่ยว เชื้อเชิญให้มาเยือนชุมชนของพวกเค้าด้วยค่ะ น่ารักกก
เราพบว่าแถวนี้เต็มไปด้วยเหล่าน้อง เดินไปนิดนึงเจอ เดินไปนิดนึงเจอ น้องเต็มไปหมดเลย ฮรือรู้สึกพ่ายแพ้ ตลกตรงที่ไอ่ที่ไปกันสองคนคือแพ้น้องกันทั้งคู่ ต่างคนต่างเล็งกันรัวๆ แต่ต้องตกลงกันก่อน เพราะเสียงชัตเตอร์มันดัง กดทีน้องจะตกใจแล้วเดี๋ยวอีกคนจะไม่ได้ถ่าย ฮ่าๆๆๆ
น้องจ๋าาาาา
เราเดินงงๆเข้าซอยมาเจอกับศาลเจ้าพ่อโรงเกือกค่ะ ระหว่างทางเข้าก็มีกราฟิตี้ตลอดทางเลย แต่ด้วยความงกฟิล์มกับเลนส์ฟิกซ์เลยไม่ได้ถ่ายมาสักภาพ แงๆ
บรรยากาศริมแม่น้ำ ดีจังเลยน้าาา
สุดท้ายแล้วคำตอบของคำถามที่ว่า 'ตลาดน้อยมีอะไร?' ของเรานั้น ก็คงเป็นวิถีชีวิตแบบเดิมเดิมของคนในชุมชนย่านนั้นค่ะ อาจจะไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่สำหรับคนชอบเดินเล่นดูนู่นนี่นั่น ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อยอย่างเรา ที่นี่ก็เป็นอีกที่นึงที่ทำให้เราได้เก็บภาพสวยๆ และวิถีชีวิตเดิมๆนี้ไว้อย่างสนุกสนาน 
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in