"เกาหลีถ้าไม่ไปติ่งแล้วเราจะไปทำอะไรวะ" เราคิดวนๆอยู่อย่างนี้หลังจากที่ตกลงไปเที่ยวเกาหลีกับวาคราวนี้เราตั้งใจว่าจะไปเที่ยวแบบจะไม่ติ่งเลย!! เปิดหนังสือท่องเที่ยววนไปวนมาก็มีที่อยากไปอยู่ไม่กี่ที่ เลยปล่อยชีวิตเลื่อนลอยมาเรื่อยๆจนแพม(เพื่อนอีกนางที่ไปเกาหลีมาพรุนแล้วยิ่งกว่าวา และนางก็พูดเกาหลีได้ด้วย) ตัดสินใจว่าจะไปด้วย 'รอดแล้วเรา' นั่นคือสิ่งที่คิด ทำให้การไปเที่ยวรอบนี้เราทำตัวเป็นสล็อตตามแพลนเพื่อนๆไปวันๆ ฮา หมุดหลักๆของทริปนี้พวกเราเลยตั้งใจไปล่าใบไม้ฉีเหลืองฉีแดงและของกินกัน เย้!
ความพิเศษอีกเรื่องของการไปเที่ยวรอบนี้เราสามคนชอบและถ่ายฟิล์มกันทั้งสามคน การไปเที่ยวรอบนี้เลยได้ภาพฟิล์มมาเต็มเลย โพสต์นี้ก็จะฟิล์มล้วนๆเลยค่ะ
เอาล่ะๆ ว่าแล้วก็มาเที่ยวย้อนหลังไปกับเรากันเถอะ เย้
วันที่ 1 Film: Kodak Color Plus 200 Camera: Olympus OM2n
หลังจากนั่งเครื่องมา 9 ชม. คือเราไปต่อเครื่องที่ HCM มา ในที่สุดก็ถึงสักที โซล สภาพเรากับวานั้น มีแต่เพลงท่อนนึงในหัว "ยังไม่ได้นอนตั้งแต่สิบโมงเช้า" ซอมบี้เดินได้กันทั้งคู่
นี่คือวิวแรกที่เราได้เห็นหลังจาโผล่มาจากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินตอนนั้นเหมือนจะประมาณ 10 โมง ร้านก็ยังไม่เปิดเลย เป็นประเทศที่เริ่มวันได้ช้าเหมือนกันแฮะ
ร้านดอกไม้ที่ชื่อว่าดอกไม้ (แพมว่าแบบนั้นนะ) เราชอบมากเลยอ่ะ ที่โซลเรายังสามารถเจอร้านดอกไม้ตามถนนข้างทางได้ทั่วไป ร้านน่ารักซะด้วยไม่เหมือนบ้านเราที่โดยส่วนตัวเราว่ามันแอบหายาก จะมีก็แต่ร้านพวงมาลัยที่หาได้ง่ายอยู่ล่ะ
มื้อแรกของเราที่นี่คือบิบิมบับบุฟเฟต์ ตักไปเลยเท่าที่หิว แต่กินไม่หมดมีปรับนะ
สถานที่แรกที่ไปคือมหาวิทยาลัยสตรีอีฮวา หรืออีแดนั่นแหละ คนเยอะมาก ต้องบอกว่านักท่องเที่ยวเยอะมากสิถึงจะถูก อยากรู้เหมือนกันว่านักศึกษาที่นี่เค้าเบื่อมั้ยนะ
มุมนึงของฮงแด
ใบไม้ฉีเหลืองกับฮงแดตอนเช้า
ร้านปลาหมึกผัดเผ็ดที่เหมือนจุดเช็คอินของคนไทย โคตรรรรอร่อยยยยยเลยยยยยย
ฮงแดยามค่ำคืน
วันที่ 2 Film: Kodak Color Plus 200 Camera: Olympus OM2n
วันนี้เรามาเที่ยวฮานึลปาร์คเพื่อตามล่าใบไม้กันค่ะ แต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งเมฆเยอะมาก อากาศก็หนาวมากเช่นกัน ขาไปเรานั่งรถไปคนแอบเยอะต้องต่อแถว แต่แพมและวาผู้เคยมาแล้วบอกว่าการรอรถเป็นทางเลือกที่ดีสุดเพราะรอบที่แล้วนางสองคนเดินไปแล้วไกลมาก โอเคเราเชื่อทุกคน
พุ่มต้นไม้สีแดงที่โด่งดัง สวยนะ แต่คนก็เยอะมากเช่นกัน ใครที่ถ่ายแบบไม่ติดคนได้คือขั้นเทพ
สวัสดีฮานึลปาร์ค โดยรวมเราก็ชอบที่นี่นะ ทุ่งกว้างเหลือเกิน
ถ่ายรายการอะไรสักอย่างของเด็กน้อย น่ารักมาก ที่นี่กว้างมากตอนแรกว่าจะใช้เวลาแค่แปปเดียวแต่ความกว้างของมันเราใช้เวลาหลายชั่วโมงเลยทีเดียว
สถานที่ถัดมาที่ไปกันคือ ริมแม่น้ำฮันที่ยออึลโด ที่นี่แพมรีเควสมา ตั้งใจจะมาหามาม่ากินกันริมแม่น้ำสวยๆ แต่เรื่องจริงคือ มัน หนาว มาก เว้ย!! อย่าว่าแต่มาม่าเลย แค่การให้เรายืนอยู่ตรงนั้นก็ถือเป็นความทรมานแล้ว ฮ่าา แต่ช่วงเวลาที่เราไปพระอาทิตย์กำลังจะตก สวยย
เหมือนคนที่นี่ทุกคนร้องเพลงเพราะ ความดีงามของแสงประอาทิตย์จะตกดิน อินมากค่ะทุกคน
ด้วยความเป็นเมืองแห่งร้านกาแฟทำให้ไม่ว่าไปไหนก็เต็มไปด้วยคาเฟ่ ทำให้ทริปนี้เราตกลงกันว่าจะเข้าค่าเฟ่วันละหนึ่งที่พอ เราชอบเกาหลีอีกอย่างคือร้านขนมและอื่นๆเปิดกันถึงห้าทุ่ม คือกินกันทั้งคืน ไปค่ะห้าทุ่มยังนั่งกินเค้กชิวๆ อะเมซิ่งสำหรับเรามาก
วันที่ 3 Film: Kodak Color Plus 200 Camera: Olympus OM2n
วันที่ 3 เราเริ่มต้นที่พระราชวังชังกย็อง ที่นี่เป็นที่ที่แพมเลือก เพราะมีเรือนกระจกอยู่ เรามาถึงก็ตรงดิ่งเข้าไปที่เรือนกระจกก่อนเลย ก่อนจะเที่ยวไล่ย้อนออกมา สวยดีน้า
เพื่อนนนนน
โฉมงามแห่งวังหลวง เซะกุซี่จังเลยน้าเธอ
ในวันนี้เราเปลี่ยนม้วนฟิล์มด้วยค่ะ หลังจากนี้จะเป็น Film: My Heart 200 Camera: Olympus OM2n
เป็นประเทศที่เต็มไปด้วยคู่รัก รักกันมากกกกกกกกกกกก
วาวา เมื่อไหร่นายจะล้างฟิล์ม
สถานที่ถัดไปที่เราไปกันคือหมู่บ้าน Ihwa mural village ค่ะ พาสังขารเดินขึ้นเขากันไป
แต่มาถึงก็สวยคุ้มค่านะคะ
โชคดีเท่าไหร่แล้วที่บ้านเราไม่ต้องอยู่บนเขา
บอกตรงนี้ว่าเดินกันไปเรื่อยเปื่อยเดินวนๆก็มาเจอเองค่ะ ฮาาาาา
ส่วนของคาเฟ่หลักในวันนี้ที่เราตั้งใจมากันก็คือร้าน Green Mile Coffee ที่ตรงหมู่บ้านบุ๊กชอนค่ะ ร้านนี้วาเป็นคนเลือก ที่อร่อยสิบ สิบ สิบ เลยคือบานอฟฟี่ ฉ่ำว้าวมา แต่ถามว่าได้ถ่ายมามั้ย ก็คือ ม่ายยย
ความดีงามของร้านนี้คือด้านบนดาดฟ้าร้านเราจะเจอวิวนี้ค่ะ
เช่นเคยเราต้องใช้เวลา Golden time ให้เป็นประโยชน์
นายเห็นเราหรอมนุษย์ (แล้วคุณเห็นน้องมั้ยคะ)
แต่วันนี้ด้วยความเวลาเหลือ หลังจากสองนางพากันนั่งรถไปกินไส้ย่างกลับมา นางเลยพอเราไปเดินเล่นหาขนมกินต่อ เราจำสถานที่ไม่ได้แล้ว แต่เป็นย่านวันรุ่นเยอะและร้านน่ารักๆเต็มเลย (ไม่ได้ช่วยอะไรสินะคะ ฮ่า) เอาเป็นว่าดูภาพเล่นๆเนอะ
ใช่ค่ะ เท้าเราเอง ใส่รัดส้นในอากาศ 8 องศา
เรารักการเอา SLR ฟิล์ม 200 มาถ่ายตอนกลางคืนมาก ลุ้นสุดกลั้นหายใจสุดๆ
วันที่ 4 Film: My Heart 200Camera: Olympus OM2n
วันนี้เราจะมาตามล่า Alone Tree ที่ Olympic Park กันค่ะ จริงๆทริปนี้มีอยู่ไม่กี่อย่าง ไม่สวนก็ของกิน ฮา
เราเดินตามลายแทงจากทวิตเตอร์มาเรื่อยๆ ระหว่างทางก็พบว่าที่นี่ผู้สูงวัยออกมาทำกิจกรรมกันเยอะจริงๆ ทุกคนดูสนุกสนาน เดินดูนู่นนี่นั่นมาเรื่อยเปื่อยในที่สุดก็เจอค่ะ
แต่น้องดูไม่อะโลนนะ เพราะคนรอถ่ายรูปน้องเต็มไปหมดเลย ฮา
เราก็เลยหันมาสนใจเนินนี้แทน
สวนนี้มีที่ถ่ายรูปเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ ฟิล์มหมดม้วนก่อนหมดวัน
Film: Kodak Color Plus 200 Camera: Olympus OM2n
อาหารมื้อก่อนสุดท้ายวันนั้น แพมพาไปกินบะหมี่เย็นที่ย่านไหนสักที่เราก็จำไม่ได้ เสร็จจากนั้นก็เดินเรื่อยเปื่อยมากค่ะ คืนวันฮาโลวีนที่ทางเราเหนื่อยจนไม่อิน กลับไปแถวที่พักหาของหวานกินและเข้านอน หมดไปอีกวัน
วันที่ 5 Film: Kodak Color Plus 200 Camera: Olympus OM2n
เช้าวันที่ห้ากับการชวนกันมากินบุ๋นฉา อาหารเวียดนามที่เกาหลี วันนี้แพมกลับแล้วเหลือแค่เรากับวาสองคน ด้วยความขี้เกียจไม่รู้จะไปไหน เลยชวนกันไปเดินเก็บๆสถานที่เดิมที่เคยไปกับเฉียดไปมา นั่นก็คือหมู่บ้านบุ๊กชอน และวังคยองบกกุง ค่ะ
บรรยากาศรอบๆหมู่บ้านบุ๊กชอนค่ะ เราเข้าไปเดินอย่างเงียบเชียบ
ร้านลุงขายทุกอย่าง
ความพีคของวันนี้คือ เรากับวาบังเอิญไปเดินผ่ากองถ่ายทำซีรีย์ แต่ตอนนั้นเค้ายังไม่ได้เริ่มถ่ายนะ ก็คือเป็นนักท่องเที่ยวสองคนเดินกันเอ๋อๆว่าเอ๊ะทำไมคนเยอะจังวะ พอเห็นกล้องและนู่นนี่นั่นแค่นั้นแหละ ชัดเจน ที่พีคคือเราได้เจอคิม โกอึน นางเอกที่เล่นเรื่อง Goblin แงตัวจริงน่ารักมาก เดินผ่านเลยแบบงงๆ ในใจนี่แบบโอ้ยแม่น่ารักมาก นั่นคือจุดพีคๆของวันนั้นค่ะ ต่อจากนั้นเราก็ไปเดินสำรวจวังกัน
ผู้คนมากมายยยยยย
วันถัดมาก็กลับบ้านแล้วค่ะ ลาไปด้วยภาพงานก่อสร้างสุวรรณภูมิเฟสใหม่ยามพระอาทิตย์จะตกดิน
เป็นทริปที่ใช้เวลาดองไว้ยาวนานกว่าครึ่งปี ฮ่าๆๆๆหวังว่าจะได้พบกันในทริปหน้าในเวลาอันใกล้นี้นะคะ
หลังจากนั่งเครื่องมา 9 ชม. คือเราไปต่อเครื่องที่ HCM มา ในที่สุดก็ถึงสักที โซล สภาพเรากับวานั้น มีแต่เพลงท่อนนึงในหัว "ยังไม่ได้นอนตั้งแต่สิบโมงเช้า" ซอมบี้เดินได้กันทั้งคู่
นี่คือวิวแรกที่เราได้เห็นหลังจาโผล่มาจากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินตอนนั้นเหมือนจะประมาณ 10 โมง ร้านก็ยังไม่เปิดเลย เป็นประเทศที่เริ่มวันได้ช้าเหมือนกันแฮะ
ร้านดอกไม้ที่ชื่อว่าดอกไม้ (แพมว่าแบบนั้นนะ) เราชอบมากเลยอ่ะ ที่โซลเรายังสามารถเจอร้านดอกไม้ตามถนนข้างทางได้ทั่วไป ร้านน่ารักซะด้วยไม่เหมือนบ้านเราที่โดยส่วนตัวเราว่ามันแอบหายาก จะมีก็แต่ร้านพวงมาลัยที่หาได้ง่ายอยู่ล่ะ
สถานที่แรกที่ไปคือมหาวิทยาลัยสตรีอีฮวา หรืออีแดนั่นแหละ คนเยอะมาก ต้องบอกว่านักท่องเที่ยวเยอะมากสิถึงจะถูก อยากรู้เหมือนกันว่านักศึกษาที่นี่เค้าเบื่อมั้ยนะ
มุมนึงของฮงแด
ใบไม้ฉีเหลืองกับฮงแดตอนเช้า
ร้านปลาหมึกผัดเผ็ดที่เหมือนจุดเช็คอินของคนไทย โคตรรรรอร่อยยยยยเลยยยยยย
ฮงแดยามค่ำคืน
วันนี้เรามาเที่ยวฮานึลปาร์คเพื่อตามล่าใบไม้กันค่ะ แต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งเมฆเยอะมาก อากาศก็หนาวมากเช่นกัน ขาไปเรานั่งรถไปคนแอบเยอะต้องต่อแถว แต่แพมและวาผู้เคยมาแล้วบอกว่าการรอรถเป็นทางเลือกที่ดีสุดเพราะรอบที่แล้วนางสองคนเดินไปแล้วไกลมาก โอเคเราเชื่อทุกคน
พุ่มต้นไม้สีแดงที่โด่งดัง สวยนะ แต่คนก็เยอะมากเช่นกัน ใครที่ถ่ายแบบไม่ติดคนได้คือขั้นเทพ
สวัสดีฮานึลปาร์ค โดยรวมเราก็ชอบที่นี่นะ ทุ่งกว้างเหลือเกิน
ถ่ายรายการอะไรสักอย่างของเด็กน้อย น่ารักมาก ที่นี่กว้างมากตอนแรกว่าจะใช้เวลาแค่แปปเดียวแต่ความกว้างของมันเราใช้เวลาหลายชั่วโมงเลยทีเดียว
สถานที่ถัดมาที่ไปกันคือ ริมแม่น้ำฮันที่ยออึลโด ที่นี่แพมรีเควสมา ตั้งใจจะมาหามาม่ากินกันริมแม่น้ำสวยๆ แต่เรื่องจริงคือ มัน หนาว มาก เว้ย!! อย่าว่าแต่มาม่าเลย แค่การให้เรายืนอยู่ตรงนั้นก็ถือเป็นความทรมานแล้ว ฮ่าา แต่ช่วงเวลาที่เราไปพระอาทิตย์กำลังจะตก สวยย
เหมือนคนที่นี่ทุกคนร้องเพลงเพราะ 
ด้วยความเป็นเมืองแห่งร้านกาแฟทำให้ไม่ว่าไปไหนก็เต็มไปด้วยคาเฟ่ ทำให้ทริปนี้เราตกลงกันว่าจะเข้าค่าเฟ่วันละหนึ่งที่พอ เราชอบเกาหลีอีกอย่างคือร้านขนมและอื่นๆเปิดกันถึงห้าทุ่ม คือกินกันทั้งคืน ไปค่ะห้าทุ่มยังนั่งกินเค้กชิวๆ อะเมซิ่งสำหรับเรามาก
เพื่อนนนนน
ส่วนของคาเฟ่หลักในวันนี้ที่เราตั้งใจมากันก็คือร้าน Green Mile Coffee ที่ตรงหมู่บ้านบุ๊กชอนค่ะ ร้านนี้วาเป็นคนเลือก ที่อร่อยสิบ สิบ สิบ เลยคือบานอฟฟี่ ฉ่ำว้าวมา แต่ถามว่าได้ถ่ายมามั้ย ก็คือ ม่ายยย
ความดีงามของร้านนี้คือด้านบนดาดฟ้าร้านเราจะเจอวิวนี้ค่ะ
เช่นเคยเราต้องใช้เวลา Golden time ให้เป็นประโยชน์
นายเห็นเราหรอมนุษย์ (แล้วคุณเห็นน้องมั้ยคะ)
ใช่ค่ะ เท้าเราเอง ใส่รัดส้นในอากาศ 8 องศา
เรารักการเอา SLR ฟิล์ม 200 มาถ่ายตอนกลางคืนมาก ลุ้นสุดกลั้นหายใจสุดๆ
แต่น้องดูไม่อะโลนนะ เพราะคนรอถ่ายรูปน้องเต็มไปหมดเลย ฮา
สวนนี้มีที่ถ่ายรูปเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ ฟิล์มหมดม้วนก่อนหมดวัน 
บรรยากาศรอบๆหมู่บ้านบุ๊กชอนค่ะ เราเข้าไปเดินอย่างเงียบเชียบ
ร้านลุงขายทุกอย่าง
ความพีคของวันนี้คือ เรากับวาบังเอิญไปเดินผ่ากองถ่ายทำซีรีย์ แต่ตอนนั้นเค้ายังไม่ได้เริ่มถ่ายนะ ก็คือเป็นนักท่องเที่ยวสองคนเดินกันเอ๋อๆว่าเอ๊ะทำไมคนเยอะจังวะ พอเห็นกล้องและนู่นนี่นั่นแค่นั้นแหละ ชัดเจน ที่พีคคือเราได้เจอคิม โกอึน นางเอกที่เล่นเรื่อง Goblin แงตัวจริงน่ารักมาก เดินผ่านเลยแบบงงๆ ในใจนี่แบบโอ้ยแม่น่ารักมาก นั่นคือจุดพีคๆของวันนั้นค่ะ ต่อจากนั้นเราก็ไปเดินสำรวจวังกัน
ผู้คนมากมายยยยยย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in