เจ้าชายน้อย  (Le Petit Prince) แต่งโดย อ็อง ตวน เดอ แซ็งแตกซูว์เปรี นักเขียนชาวฝรั่งเศส
แปลโดย อาจารย์อำพรรณ โอตระกูล

เป็นนวนิยายที่มีชื่อเสียงมาก ได้รับการแปลกว่า 255 ภาษา และยอดจำหน่ายกว่า 80 ล้านเล่มทั่วโลก

เราชอบบางบท ขอนำมาแบ่งปันกันนะคะ
.
.
นึกถึงเรื่องเจ้าชายน้อย
เมื่อเค้ากล่าวกับหมู่ดอกกุหลาบทั้งหลายว่า
เธอสวยอยู่หรอก แต่เธอไม่มีความหมายเลย
แต่ว่าดอกกุหลาบดอกเดียวนั้น
มีความสำคัญกว่าเธอทั้งหมด
.
.
เพราะเป็นดอกกุหลาบซึ่งฉันรดน้ำ
เพราะว่าฉันได้ถนอมไว้ในฝาครอบ
และเพราะว่าเป็นดอกกุหลาบของฉัน
ฉันจึงหาฉากมาบังลม
ฉันได้ฆ่าตัวหนอน
(ยกเว้นบางตัวปล่อยให้เป็นผีเสื้อ)
.
.
ฉันจึงทนฟังเขาบ่น ฟังเขาโอ้อวด
แม้กระทั่งฟังเขานิ่งเงียบ
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะว่า
เคัาเป็นดอกกุหลาบของฉัน
.
.
เราชอบบทนี้มาก เปรียบดั่งความรู้สึกเรา
การที่เราเฝ้าดูแลสิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้น
ด้วยความรักความผูกพัน
ให้เค้าเติบโตสวยงาม
มีฐานรากที่มั่นคงดั่งรากแก้ว
แตกแขนงขยายรากต่อไป
แตกกิ่งก้านสาขาออกดอกออกผล
ทนทานยืนหยัดต้านลมฝน
ชูกิ่งช่อดอกงาม กลิ่นอบอวล
เป็นที่ยินดีของผู้ได้ยลตระการตา
.
.
เปรียบดั่งพ่อแม่..
เราเฝ้าฟูมฟักดูแลดอกกุหลาบนี้
ให้เติบโตสวยงาม และแข็งแกร่ง
ภายนอกอ่อนโยน ทว่าไม่อ่อนแอ
มีภูมิคุ้มกัน มีรากฐานมั่นคง
.
.
และหวังว่าวันหนึ่ง เธอจะเบิกบาน
มีความสุขท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้
เป็นที่รักของทุกๆสิ่งรอบตัวเธอ
และเธอก็ยิ้มให้กับทุกสรรพสิ่งเช่นกัน

?????