ในวันนั้น 
ฉันได้เรียนรู้ว่า  
ฉัน... ไม่รู้สึก

ความรักเป็นความรู้สึกพื้นฐานของมนุษย์
ความรักผูกหลายอย่างเข้าด้วยกัน
ครอบครัว เพื่อน คน สัตว์ สิ่งของ
มันทำให้เราเป็นมนุษย์

แล้วถ้าเรารักไม่ได้ เราจะยังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า

ไม่มานานนี้ เราได้เรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับตัวเอง
เรารักไม่ได้ เรารับรู้ถึงความรักไม่ได้ และเราให้ความรักไม่ได้
มันอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับหลายๆคน
พูดแล้วคงไม่เป็นเรื่องที่ใครจะเข้าใจ
แต่มันทรมาน

เราพยายามให้ความรัก 
หรือพยายามรู้สึกถึงความรัก
แต่เราทำไม่ได้

เราบอกไม่ถูก
เราอธิบายไม่ได้
เราไม่ได้อยากทำร้ายใคร เราไม่ได้อยากไม่แคร์ใคร
แค่เราพยายามแล้ว แต่เราทำไม่ได้จริงๆ

เหมือนเราติดอยู่ในโลกที่ท้องฟ้าสีหม่น
รอบๆมีแสงแดดสว่างสดใส
แต่เพราะเจ้าแว่นกันแดดเก่าๆ
มันทำให้เราไม่สามารถมองเห็นแสงสว่างนั้นได้
เป็นแว่นที่เราพยายามถอดแล้ว ก็ถอดไม่ได้

มีคนมากมายพยายามชี้บอกเราว่ามีแดดอยู่ตรงนี้นะ
ทั้งๆที่เรายืนอยู่ตรงกลางแดด
แต่เรามองไม่เห็นมัน

มันเหมือนเราอยู่กลางสวนดอกไม้
แต่เรามองไม่เห็นดอกไม้สีชมพูสดตรงหน้า
เรามองไม่เห็นหญ้าสีเขียวสว่างในหน้าร้อน
เรามองไม่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าที่คนอื่นกำลังมอบให้ 

เราอยากเห็นมัน
อยากเห็นมากๆเลยนะ

เราทรมานนะ
เราอยากรับรู้
เราอยากรู้สึก

เราพยายามแล้ว
เธอคงไม่เข้าใจ
เราขอโทษ
เราขอโทษที่เราทำแบบนั้น

เราขอขอบคุณนะสำหรับดอกไม้
เราอยากรับมัน
แต่เราคงรับไม่ได้
เรามองไม่เห็นมันเลย

และในวันนี้
เราอยากรู้นะ
ว่าเรายังเป็นมนุษย์อยู่มั้ย 




"It's a beautiful day but I can't see it"
- mosi