....นิชาทอนมาทำอะไรตรงนี้ วะ....

นี่เป็นคำถามแรกหลังจากเข้าไปนั่งอยู่ใกล้ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในบริเวณกิจกรรม ซึ่งตรงนั้นมีผู้ชายหัวหยิก ผู้ชายปกติ ผู้หญิงน่ารัก น้องผู้ชายเนิร์ดๆ น้องผู้ชายขายตรง และน้องผู้หญิงที่ไปกราฟฟิกกับเราอีกคนที่มาทีหลัง 

เรานั่งลงอย่างเงียบๆ และส่งยิ้มให้ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งแถวๆ นั้น

"ชื่ออะไรอ่ะ?" ผู้หญิงคนนั้นถามเรา

"ฟองต์จ้ะ" เราตอบยิ้มๆ 

"มาอาชีพอะไรอ่ะ?" เธอถามต่อ

"กราฟฟิกน่ะ" 

"อ๋อ..." 

ยิ้ม... เดดแอร์...

แค่ ๕ วิเท่านั้นแหละ

หลังจากนั้นเด็กผู้ชายหัวหยิกๆ ก็ถามเด็กผู้ชายข้างเราที่ดูเนิร์ดๆ เด็กผู้หญิงคนถัดไป แล้วก็น้องผู้ชายข้างๆ เขาด้วยคำถามแพทเทิร์นเดียวกัน ....แน่ล่ะ ก็นี่มันโครงการติดตามฝัน

"เรียนม.อะไรกันน่ะ" เราถามกลับหลังถามแพทเทิร์นเดียวกันไปเหมือนกัน

ผู้หญิงน่ารัก "ม.๔ ขึ้นม.๕ค่ะ"

ผู้ชายธรรมดา "ม.๖ ขึ้นปี ๑"  .....อ่อ เท่ากันวุ้ย

ผู้ชายหัวหยิก "ไม่เรียนแล้ว เรียนไปเดี๋ยวก็ต้องจบ"

อืม.... ห๊ะ?.... ก็จริง.... ห๊ะ??

"อ่าว แล้วอายุเท่าไหร่อ่ะ" เราถาม

"ลองเดาดูสิ"

"อืม... ดูโตนะ ๑๘ ละกัน"

"อืม... ไม่บอก เอาเป็นว่าไม่เกิน ๒๕"

"อ่าว งั้นต้องเยอะกว่านี้เหรอ"

"ไม่บอก ไว้ค่อยเฉลยแล้วกัน"

....อ่าว อย่างนี้ก็ได้นะ โว๊ะะะะะ

หลังจากนั่งๆ ฟังก็อ๋อ ว่าสามคนนี้เป็นสมาชิกรุ่นก่อนที่มาช่วยดูแลรุ่นเรา ก็ว่าทำไมสนิทๆ กันนะ

เอาเถอะ เบื้องต้นที่พอจะจำได้ละเอียดก็มีเท่านี้แหละนะ

วันนี้เป็นกิจกรรมละลายพฤติกรรมกับการเรียนรู้เพื่อที่จะนำไปใช้ตอนไปฝึกงานจริง มีตั้งแต่ทำความรู้จักชื่อกัน ผลัดกันบอกเล่าตามหัวข้อโดยเป็นการฝึกฟังด้วยใจ คือเราจะไม่พูดระหว่างที่อีกคนพูดอยู่ ต้องฟังอย่างเดียวอย่างตั้งใจ ในหัวข้อแลกเปลี่ยนการคุยกันสำหรับเราที่น่าสนใจคือโจทย์ที่ให้สมาชิกเลือกว่าจะคุยกับเพื่อนในหัวข้อไหน ซึ่งเราเลือก "What is your passion?" กับ "เชื่อว่าชีวิตออกแบบได้" ทำให้เราได้คิดถึงเรื่องของตัวเองแล้วก็ได้ฟังเรื่องของคนอื่นด้วย อย่างที่จำได้แม่นคือน้องคนนึงที่ดูเหมือนจะเล่นหุ้น คือน้องเขาพูดตัวเลขมาเยอะมาก จนนิชาทอน.....งง..... (คือปกติก็โง่ๆ อยู่แล้วมาฟังน้องพูดตูยิ่งโง่เข้าไปใหญ่) แล้วก็ยังมีเรื่อง loop of learning ที่ได้หัวข้อมา เรียนรู้/ทดลอง แล้วก็ทบทวน นับว่าเป็นอีกหนึ่งอย่างที่เราจำได้แล้วคิดว่าได้ใช้แน่นอนน่ะนะ

หลังจากกิจกรรมทั้งหลายทั้งปวง (ที่จัดตั้งแต่ ๘.๓๐ - ๑๖.๓๐ แต่ตูดันจำได้แค่ไม่กี่บรรทัด... น่ายินดีอย่างยิ่งสำหรับสมองอันน้อยๆ นี้) ก็จะมีการให้โอกาสสมาชิกได้ออกมาพูดะไรสักอย่างเกี่ยวกับกิจกรรมวันนี้ บางคนจะรู้สึกว่าได้เป็นตัวเอง แต่เรารู้สึกว่าอืม.. ยังเลยว่ะ

สรุปสำหรับวันนี้เราชอบเวลาสรุปกิจกรรมนะ เป็นการสอนที่ดูน่าสนใจดี (แต่เราไม่ชอบเวลาลงมือทำกิจกรรม อาจจะเพราะเหนื่อยหรือง่วงก็ไม่รู้) เลยคิดว่าถ้าสองวันที่เหลือสามารถทำตัวเองให้พร้อมเรียนรู้ได้ก็คงเป็นประโยชน์มากๆ

วันนี้เหนื่อยแล้วรู้สึกไม่มีสติ แถมติดละครอีก เวร เขียนอะไรไปไม่รู้เรื่องต้องขออภัยอย่างสู๊งงงงงง

- นิชาทอน -