เรามาเกาะนางยวนครั้งแรกเมื่อ 2 ปีที่แล้ว กับเพื่อน ๆ ในฐานะนักท่องเที่ยว ได้กินเบอร์เกอร์ 1 ชิ้น และนอนเล่นบนหาดเฉย ๆ ไม่ได้เล่นน้ำหรือขยับตัวไปไหนเลย เพราะเหนื่อยจากการดดำน้ำรอบเกาะเต่ามาทั้งวัน มิชชั่นการขึ้นจุดชมวิวก็เลยไม่สำเร็จ 

แต่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเรามีโอกาสได้กลับมาเยือนเกาะนางยวนอีกครั้ง .. แต่ไม่ใช่ในฐานะนักท่องเที่ยว เรากลับมาในฐานะคนทำงาน คือ มาเป็นผู้ช่วยพี่ไกด์ดูแลลูกทัวร์ one day trip เกาะเต่า-เกาะนางยวนของบริษัท คืนก่อนมาตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลย เพราะท่องมาตลอดว่าวันหนึ่งจะกลับมาเที่ยวนางยวนอีกครั้งและต้องขึ้นจุดชมวิวให้ได้55555

และเช้าวันที่ต้องทำทัวร์ก็มาถึง เราออกเดินทางกับเรือรอบเช้าไปยังเกาะนางยวน ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง วันนี้คลื่นลมไม่แรง ขึ้นเรือแล้วก็แอบงีบจนถึงเกาะ 

ถึงเกาะนางยวนแล้ว เราจะให้ลูกทัวร์ของเราลงมาเปลี่ยนเรือกันที่นี้ ในตอนนี้เราต้องช่วยพี่ยกของที่ต้องใช้ตอนทำทัวร์ลงมาจากเรือและพานักท่องเที่ยวขึ้นไปรอบนสะพานให้เป็นระเบียบระหว่างรอเรือสำหรับดำน้ำมารับ 

นั้นไงมาแล้ว เรือที่จะพาเราไปดำน้ำกันในวันนี้ ลำใหญ่มาก ดำน้ำมาทั้งประเทศยังไม่เคยเจอเรือลำใหญ่แบบนี้พาไปดำน้ำเลย5555อะอะ ขึ้นเรือกันดีกว่า อ้อ ลืมบอกไป เรือที่จะพาเราไปดำน้ำกันในวันนี้ชื่อว่า เรือทะเลใน 

หลังจากขึ้นเรือแล้ว เรือจะพาเราออกไปยังจุดที่จะดำน้ำ นั้นคือ อ่าวกล้วยเถื่อน (ภาษากลางก็น่าจะแปลประมาณกล้วยป่า) เป็นจุดดำน้ำที่คนไม่เยอะเหมือนจุดอื่น ๆ น้ำลึกประมาณ 5-6 เมตร และ 11 เมตร (ตรงที่จอดเรือ) ระหว่างนั้นเราก็จะทำหน้าที่แจกเสื้อชูชีพ และหน้ากากsnorkelให้กับลูกทัวร์ และเมื่อถึงอ่าวกล้วยเถื่อนแล้วพี่ ๆ ไกด์ ก็จะแนะนำตัวและให้ข้อมูลกับลูกทัวร์ในสิ่งที่ควร/ไม่ควรปฏิบัติ จากนั้นก็จะปล่อยให้ดำน้ำกันแบบฟรีสไตล์ ให้เวลา ประมาณ 1 ชั่วโมง

 

ระหว่างที่ลูกทัวร์ดำน้ำ คอยถ่ายรูปให้บ้าง ลงน้ำไปดูแลน้อง ๆ เด็ก ๆ ที่ยังไม่เคยดำบ้าง คอยสอนน้อง ๆ ให้ตีขา หรือคอยลากห่วงยางพาไปดูปลาบ้าง 

หลังจากครบ 1 ชั่วโมงพี่ ๆ ก็จะเรียกให้ลูกทัวร์กลับมาขึ้นเรือ และปล่อยให้ลูกค้าจัดการธุระส่วนตัว พร้อมให้ลูกค้าทำกิจกรรมกัน จากนั้นก็จะมีแจกผลไม้ หรือไมโล/กาแฟร้อนถ้าลูกค้าต้องการ และเราก็จะออกเดินทางกลับไปเกาะนางยวนเพื่อทานอาหารกลางวันแบบบุฟเฟ่ต์บนเกาะ หน้าที่เราในตอนนี้ก็คือคอยจดหน้ากากดำน้ำที่ลูกค้านำมาคืน และพอถึงเกาะแล้วก็ต้องเป็นม้าไววิ่งไปดักรอลูกค้าที่ร้านอาหาร คอยบอกทางไปหยิบจาน ช้อน ซ้อม และเคลียโต๊ะที่เลอะเทอะ ไม่ก็เช็ดจาน หรือช้อนในช่วงที่พี่ ๆ ร้านอาหารเค้าทำไม่ทัน แล้วค่อยไปทานข้าวหลังจากที่ไม่ยุ่งแล้ว ซึ่งกับข้าวที่จะได้กินนั้นก็แล้วแต่พี่ ๆ ไกด์เค้าตกลงกันว่าจะกินอะไร แล้วเค้าจะทำใส่ห่อมาให้เหมือนกันทั้งหมด หน้าตาก็ประมาณนี้ แล้วถ้าวันไหนลูกค้าในร้านไม่เยอะ  หรือทานเสร็จแล้ว ของบนไลน์บุฟเฟ่ต์เราก็ทานได้

หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว เราก็จะไปรวมตัวกันที่จุด First aid คอยให้การช่วยเหลือนักท่องเที่ยว แต่ครั้งที่ 2 เราขอพี่ขึ้นไปบนจุดชมวิว อิอิ เราจำไม่ได้ว่าใช้เวลาเดินขึ้นไปกี่นาที จำได้แค่ว่ากว่าจะขึ้นไปถึงเหนื่อยมาก แทบตาย5555ขาสั่นไปหมด แถมบันไดก็แคบมาก ระหว่างทางขึ้นก็จะมีฝอหล่อๆเดินสวนมาบ้าง ด้วยความเป็นคนตอแหลเลยทำเป็นถามว่าอีกไกลมั้ย ข้างบนเป็นไงบ้าง พวกนางก็ใจดีตอบนะพร้อมส่งยิ้ม ขยิบตาให้แล้วบอกว่าสู้ ๆ (หากำลังใจในการเดินขึ้น5555) แต่พอเดินขึ้นไปถึงข้างบนแล้ว พูดเลยว่าหายเหนื่อย แต่ยังไม่หายขาสั่น วิวร้อยล้านจริง ๆ สวยไปหมด น้ำตานี้แทบไหล ฉันทำมิชชั่นสำเร็จแล้วโว้ย ได้ขึ้นมาแล้ว ฮือ ด้านบนแคบมากต้องผลัดกันถ่าย แถมต้องรีบถ่ายรีบลงให้คนถัดไปขึ้นมาก่อนจะเบียดกันตกเขาตาย5555 ได้ความอิ่มเอมพอแล้วก็เดินกลับลงมา ขากลับเร้วกว่าขาไปร้อยเท่า แต่กลัวหน้าทิ่มเพราะความขาสั่นอยู่เหมือนกัน

ลงมาจากจุดชมวิวแล้วก็นั่งเล่นชิว ๆ ไม่ก็ไปเล่นน้ำรอจนกว่าเรือจะมารับกลับ ประมาณบ่าย 2 กว่า ๆ ช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวเยอะแล้ว นับว่าเป็นช่วงพีคของวัน 

สีน้ำก็ยังสวยเหมือนเดิม แต่ท้องฟ้าไม่ค่อยเป็นใจ เพราะช่วงนี้มีมรสุมเข้า(ครั้งที่ 3) ตอนเช้าอากาศดีแต่ตอนบ่ายฝนตกเฉย ทำให้ไม่ได้ขึ้นไปบนจุดชมวิวเลย อุสาห์แบกกล้องมา

นั่งเรื่อย ๆ ชิว ๆ ฟังเพลง ส่องฝอ อ่านหนังสือ แปป ๆ ก็หมดเวลาชิวแล้ว ต้องกลับไปเจอกับความเป็นจริง5555555(ดราม่าอะไร) 

จบ .

ตอนมาฝึกงานที่นี้ก็ไม่เคยรู้มาก่อนเหมือนกันนะว่ามาแล้วจะได้ออกมาฝึกงานนอกพื้นที่ด้วย ดีใจมาก(เพราะได้มาฟรี?) ไม่ใช่ซะหน่อย ได้ประสบการณ์ต่างหาก เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบทะเลอยู่แล้ว การได้ทำงานกับทะเลที่สวยแบบนี้ทำให้โคตรรู้สึกดีและอีกอย่างคือการได้เห็นเกาะที่ตัวเองชอบในอีกมุมมุมหนึ่ง คือมุมของคนทำงาน ขอบคุณพี่ ๆ ไกด์ที่สอนและแนะนำความรู้ต่าง ๆ มาให้ ขอบคุณค่ะ