day 30 - found

ฉันค้นพบว่าการบอกรักเธอและการบอกว่าจะเลิกรักเธอนั้นมันไม่ได้ยากเย็น

ก็แค่พูดความจริงก่อนจะโกหกคำโตๆ เหมือนที่ผ่านมาเท่านั้นเอง

ผ่านมานานแค่ไหนแล้วนะ ตั้งแต่ที่ฉันบอกรักเธอแล้วโดนปฏิเสธมา

"เมื่อวาน...." เธอเอ่ยขึ้นหลังจากเราตื่นขึ้น ร่างกายเปลือยเปล่า ผิวขาวของเธอสะท้อนกับแสงแดดยามเช้าดูราวกับเป็นนางฟ้า

"ขอโทษที่จู่ๆก็มาหา" นางฟ้าอย่างเธอก้มหน้า ไม่สบตาฉันแม้แต่วินาทีเดียว

"เห็นสภาพมึงเป็นแบบนั้น จะไหนฐานะไหนก็ปล่อยไปไม่ได้หรอกว่ะ จริงมั้ย"

"อย่างกับโดนปล้นมา" เธอหัวเราะแหะๆให้กับมุกตลกของฉัน

"อือ ขอโทษ เดี๋ยววันนี้กูกลับแล้ว" เธอบอก เงยหน้าขึ้นมา พวกเราสบตากัน

"อืม กลับไปเถอะ แล้วจะเอายังไงต่อ"

"ก็คงเลิกมั้ง?" เธอยิ้มพูดออกมาเหมือนเป็นเรื่องง่าย เก่งจังเลยนะแม่คุณ

"ง่ายดี ตัดสินใจเร็ว" ฉันหัวเราะ เธอเองก็หัวเราะออกมา

"ถ้ากูเลิกชอบมึงได้ง่ายๆแบบนั้นบ้างก็คงดี" เธอสบนัยน์ตาฉัน คลี่ยิ้มออกมา

"ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก"

"มันก็แค่ต้องตัดใจ"

พวกเรายิ้มให้กัน

เธอเลิกใจดีกับฉันแล้ว แต่ก็ยังใจร้ายเหมือนเดิมเลยนะ