เป็นงานศึกษาความหมายของการฆ่าตัวตายของชาวนาซึ่งชี้ให้เห็นว่าเป็นผลจากความรุนแรงเชิงโครงสร้าง และพาไปหาคำตอบว่าการฆ่าตัวตายของพวกเขาเหล่านี้ถูกให้ความหมายอย่างไรจากสังคม ชุมชน และรัฐบาล อ่านแล้วทำให้เห็นถึงบทบาทอันแท้จริงของโครงการพระราชดำริที่เบื้องหลังฉาบไปด้วยการดำเนินโครงการที่ไม่สนเสียงของคนในพื้นที่ รวมถึงการไร้ความเสมอภาคในการจัดสรรทรัพยากรและการดำเนินนโยบายของรัฐบาลโดยเฉพาะการโอบอุ้มอุตสาหกรรมและทุนในด้านการจัดสรรที่ดินที่มีผลต่อการทำลายวิถีชีวิตของชาวนา ทำให้ชาวนาตกอยู่ในสถานะไร้ซึ่งอำนาจต่อรอง เช่น แก้ปัญหาน้ำท่วมด้วยการใช้ที่นาของเกษตรกรในจังหวัดอยุธยาเพื่อรองรับการระบายน้ำจากกรุงเทพฯ หรือการกำหนดวัน-เวลาใช้น้ำแก่ชาวนาในพื้นที่รอบนอกเพื่อกักน้ำไว้เพื่อการอุปโภคบริโภคของชุมชนเมือง เป็นต้น