เชี้ย Sad สัส...ชาเขียวที่อยู่ในมือลูกค้าขาประจำอย่างเราก็สั่นไปเลยสิคะ

บนท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยสำลีก้อนโตสีเทาทำให้ต้นไผ่รอบๆร้านไม่ไหวติง มีเพียงเสียงสะอื้นของหญิงร่างบางสอดแทรกด้วยเสียงวิทยุในร้านเป็นครั้งคราว จนทำให้วรรณกรรมเกย์ปารีสตอนใหม่ในกระเป๋าสะพายข้างของเรายัง Sad ไม่สู้เลย

เหตุการณ์วันนี้ทำให้เรารู้สึกโชคดีโคตรๆ ที่สูญเสียเพื่อนนรกและผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งไป                      เพื่อทะนุถถนอมหัวใจตัวเองอีกครั้งในรอบปี มันคงจริงอย่างที่ประโยคที่ผู้หญิงคนนั้นลั่นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ     "กูยินดีที่จะอยู่คนเดียวดีกว่าว่ะ"

วลีที่ทำให้คันหัวใจนี่สะท้อนให้เห็น ความสัมพันธ์ที่ห่วยแตก เกิดมาจากการประชดประชันเพื่อชัยชนะของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ส่วนความสัมพันธ์ที่ดีจะหาวิธีทะนุถถนอมหัวใจกันมากที่สุดและเรียนรู้ความผิดพลาดของกันและกัน เพื่อทำตัวเป็นจิกซอร์ของกันและกันอีกครั้ง 

การอยู่คนเดียว คงเป็นทางออกที่ดีนะการอยู่คนเดียว เท่ากับ INDEPENDENCE หรือเรียกแบบภาษาเทสวัยรุ่น ก็คือ "คนอินดี้" คนอินดี ้แปลว่า "อิสระ" ฉะนั้นกราฟความสุขจะขึ้นหรือลง ก็ขึ้นอยู่กับเราทั้งหมด
มนุษย์ทุกคนแม่งมีอำนาจในการออกแบบชีวิตตัวเองได้ทุกเวลาแบบไร้ขีดจำกัด แม้ทุกคนจะไม่ได้เกิดมาเป็นสถาปนิก แต่ก็มีสิทธิร่างแบบชีวิตที่ต้องการบนไดอารี่ส่วนตัวได้นี่หน่า แม้ว่ากรอบทางสังคมและสิ่งแวดล้อมเสือกไม่เอื้ออำนวย อย่างน้อยๆ การร่างภาพฝันเพื่อกระตุ้นเชื้อเพลิงความพยายามลงมือทำ เพื่อแลกความสำเร็จ ก็ยังดีกว่าอยู่แบบลอยๆแล้วหาข้ออ้างมาตีกรอบให้ตัวเอง ไม่ใช่หรอวะ?

         สรุปแล้ว การจะเป็นคนอินดี้ที่ีมีความสุขโคตรๆ ล้วนเกิดจาก Mindset ของตัวเองทั้งหมดว่าจะเลือกให้ใครเข้ามามีบทบาทในชีวิตเรา เลือกสถานที่ที่อยู่แล้วรู้สึกว่านี่คือ "Safe Zone" ไม่ใช่เอาใครก็ได้เข้ามา เพื่อดับความเหงา เพราะ เราไม่มีปัญญาหาความสุขได้ด้วยตัวเอง