เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกธรรมดาถึงคุณณัฐชาSenttochii
เช้าที่ยังไม่สร่างเมา
  • 19/10/16

    เราบ่นว่าอยากไปงานสัปดาห์หนังสือเมื่อหลายวันก่อน แล้ววันนี้คุณก็ชวนเราแบบจริงจังขึ้นมาเฉยเลย
    'นี่ชวนจริงเหรอ' เราถาม...

    คุณเล่าให้ฟังว่า คุณเคยบอกเพื่อนว่าอยากจะชวนใครสักคนที่คุณชอบไปเดินงานหนังสือด้วยกัน
    ตอนนั้นเพื่อนคุณตอบกลับมาว่า จะมีที่ไหน ใครอยากจะไปเดทในที่ที่คนเยอะ เบียดเสียดกันไร้ซึ้งความโรแมนติกแบบนั้น

    เราขำและตอบคุณว่า คุณรู้ไหมว่าเดทในฝันของเรา นอกจากหอศิลป์ สวนสัตว์แล้วก็คือ

    ...การไปเดินงานสัปดาห์หนังสือกับคนที่ชอบนี่แหละ...


    21/10/16

    เช้าหนึ่งที่เราตื่นขึ้นมาและนอนยิ้มให้คนที่กำลังแต่งตัวออกไปเรียน มอง และพิจารณาใบหน้า พิจารณาการกระทำของเขาพลางคิดว่า ดีจังเลยนะ อะไรกันเนี่ยที่ทำคุณมาอยู่ตรงหน้าเราในเช้านี้ ขอบคุณสสารบนโลก เราชอบทุกมวลสสารนั้นที่รวมตัวเป็นคุณ (ดูเว่อร์ชะมัด แต่ฟิวตอนนั้นคงเมาอากาศตอนเช้า)

    เรามองแล้วยิ้มอยู่นาน คงเป็นเพราะอาการเมาความง่วง (อีกนั่นแหละ) คุณเดินเข้ามาและนั่งลงที่เตียงถามว่ามองอะไรตาเยิ้มๆ เราได้แต่ยิ้มตอบ พูดไม่ออกแฮะเพิ่งตื่น

    ว่าแล้ว ขอดึงคุณมาใกล้ใกล้หน่อยเถอะ ขอรางวัลสำหรับเช้านี้ และคำอวยพรส่งคนไปสอบด้วย
    ขอเก็บเหตุการณ์นั้นเอาไว้ต่อเติมความคิดถึงที่จะเข้ามาทักทายตอนคุณไม่อยู่หน่อยแล้วกัน...



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in