เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ALONEALONE_PST
- M A S K -
  • “  ในทุกๆวันเราทุกคนมักจะต้องสวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์เพื่อห่มหุ้มร่างกายไม่ให้เปลือยเปล่า เสริมบุคลิก เติมแต่งให้สวยหรู ดูดี สร้างภาพลักษณ์และตัวตนของตัวเองขึ้นมาในสังคม…แต่ในความเป็นจริงแล้วมีสิ่งหนึ่งที่เรามักจะมองข้ามไป สิ่งที่เราสวมใส่อยู่ทุกวัน สิ่งๆนั้นที่ตาเปล่าไม่อาจมองเห็น สิ่งที่เราสวมใส่ไว้เพื่อปิดบังความรู้สึกนึกคิดภายในจิตใจ ซึ่งก็คือ…หน้ากาก…เราทุกคนสวมใส่หน้ากากที่ปกปิดความในใจไว้ทุกคน ใส่เพื่อปกปิดความริษยาต่อคนที่เกลียดชัง ใส่เพื่อปกปิดความโกรธเคืองหรือใส่เพื่อปกปิดความอ่อนแอ และมัวหมองภายในจิตใจ… “

    “ ซึ่งหลายครั้งหลายคราฉันก็มักจะสวมใส่เพื่อแสดงความเข็มแข็งหวังให้คนรอบข้างคลายกังวล แม้ภายใต้หน้ากากนั้นจะเต็มไปด้วยน้ำตาใสที่กำลังไหลรินอาบแก้มก็ตาม…แต่เบื้องหน้าฉันก็กลับเลือกสวมหน้ากากตัวตลกเปื้อนยิ้มเริงร่าเพื่อปกปิดความอ่อนแอของฉัน…

    และเมื่อกาลเวลาผ่านไปร่างกายและจิตใจที่อ่อนล้าของฉันก็ปวดร้าวเกินจะทนไหวฉันพยายามฉีกกระชากหน้ากากออกเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นภายใน…แต่การสวมใส่มันเป็นเวลานานทำให้ฉันไม่สามารถถอดมันออกได้อย่างง่ายดาย…ทุกครั้งที่ฉันถอดมันทิ้งไป มันก็กลับหวนคืนมาอีกครั้ง มันซ่อนเร้นปิดบังตัวตนและความรู้สึกของฉัน…มันทำให้ฉันทรมานและจมดิ่งสู่ความสิ้นหวังอันหนาวเหน็บ…

    ฉันทำได้เพียงเฝ้ารอและภาวนาท่ามกลางความสิ้นหวังว่าจะมีใครซักคนช่วยฉีกกระชากหน้ากากนั้นออกและดึงตัวตนกับความรู้สึกที่แท้จริงของฉันกลับคืนมา…ใครซักคนที่ไม่ลุ่มหลงในหน้ากากตัวตลก ใครซักคนที่เปิดใจยอมรับใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่แท้จริงของฉันได้…ใครซักคนที่จะช่วยถอดหน้ากากของฉันออกแล้วโอบกอดฉันด้วยความจริงใจ…… ”
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in