ไม่รู้เลยว่าจะตั้งชื่อแกว่าอะไรดีนะเจ้าเหมียว แต่ทุกครัั้งที่เจอกัน เราจะเห็นเจ้าคนนี้เลอะเทอะอยู่ทุกครั้งไป

  การเจอกันครั้งแรก น่าจะเป็นจากการที่เรากำลังเดินออกไปซื้ออะไรกินข้างนอกและเจอเจ้าคนนี้นอนอยู่บนรั้วกำแพง อย่างสบายใจ หลับตาพริ้มมีความสุขกันเลยหล่ะ แต่ไม่สามารถไปเล่นด้วยได้เพราะว่า กำแพงนั้นสูงเกินไป ทำได้แค่มองผ่านไปด้วยความเสียดาย

  การเจอกันครั้งที่สอง ช่วงนั้นเป็นช่วงเกือบปลายปี 2017 น่าจะเลยหลังคริสมาสต์มา เป็นช่วงนั้นที่กรุงเทพฝนตกปรอย เกือบทั้งวันรวมไปถึงอากาศเย็นๆ และแน่นอนเราเดินออกไปซื้ออะไรข้างนอกกินอีกตามเคยพร้อมกับฝนตกปรอยๆ เดินไปเรื่อยๆพร้อมกับสะดุดเข้ากับเจ้าคนนี้อีกแล้ว คราวนี้ไม่นอนอยู่บนกำแพง แต่ไปนอนหลบฝนตรงหน้าบ้านของใครสักคนที่ไม่มีคนอยู่  

  ในหัวก็คิดว่า เมื่อวานก็เจอบนกำแพง วันนี้เจอข้างล่าง 

" ไม่รู้ว่าเป็นใคร มาจากไหน แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จัก 

หวังว่าจะเจอกันบ่อยๆนะ เจ้าเลอะเทอะ "

  แล้วก็ยังขี้กลัวด้วย ฝนตกด้วยหนาวรึเปล่านะ พอขาเดินกลับมาก็ไม่เจอแล้วด้วย ในใจตอนนั้นก็หวังว่าขอให้มีที่อบอุ่นอยู่ในยามหนาวนะเจ้าเลอะเทอะ 

  ยินดีที่ได้รู้จักกันอีกครั้ง หวังว่าถ้าคราวหน้าได้เจอกันคงได้มีโอกาสทำความรู้จักกันมากกว่านี้นะ

" ไม่ว่าจะอยู่ที่เดิมหรือจะเปลี่ยนที่อยู่ใหม่ 

ก็ขอให้มีที่ที่ปลอดภัยสำหรับแกนะ 

เจ้าเลอะเทอะของเรา "

Published January 11, 2018 
ที่จริงบันทึกไว่ใน storylog ด้วยแหละ แต่อยากมาเก็บไว้ในนี้บ้างก็เท่านั้นเอง
ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่สามารถรู้ได้เลย เจอกันล่าสุดก็หลายเดือนก่อนเอามากๆ เจอกันตอนนั้นตัวขาวเลย แต่ก็ยังขี้กลัวเหมือนเดิม แล้วก็ผอมลงไปเยอะมากด้วย 
จนตอนนี้ก็หายไปเลยไม่มีวี่แวว คาดว่าน่าจะไม่อยู่แล้ว คิดถึงเสมอนะ