การรบครั้งสุดท้าย การสอบครั้งสุดท้าย .. ของการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ 

4 ปีที่ผ่านมา .. เร็ว .. เร็วมาก

เหมือนยังกับว่า

เมื่อวานนี้ ..  ฉันยังร้องเพลงกับเพื่อนอยู่บนแแสตนด์

เมื่อวานนี้ ..  ฉันยังคิดท่าเทคนิคมือที่ใช้บนแสตนด์กับเพื่อน

เมื่อวานนี้ ..  ฉันกับเพื่อนกำลังสนุกกับฐานวันพี่พาน้องไปวัด

และเมื่อวานนี้ .. ฉันกำลังคุมเทคนิคเสียงในวันที่เพื่อนแสดงละครเวที

เป็นสี่ปีที่มีคุณค่ามากในชีวิตฉัน

ได้ทั้งหัวเราะ ได้ทั้งร้องไห้ .. ทั้งสุข ทั้งทุกข์

ทุกอย่างปนเปกันไปหมด 

แต่มันจะเป็นสี่ปีที่ทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น

ถ้าจะว่าไปแล้วตลอดสี่ปีที่นี่ .. ถ้ามีคนไปหาถังมารองน้ำตาฉัน แค่ถังเดียวมันคงไม่พอ

และเช่นกันกับเสียงหัวเราะ .. ต่อให้มีคนเอากะละมังมาเก็บมันก็คงจะล้นออกมา

มีคนเคยบอกว่า "การใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย คือ การทดลองการใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่"

ฉันเห็นด้วยที่สุด

เพราะ ถ้าจะผิดพลาด ถ้าจะล้มเหลว ก็ขอให้มันเกิดขึ้นเถอะ .. ไม่ว่ามันจะหนักจะร้ายแรงแค่ไหนก็ชั่ง

อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่า ปัญหานี้มันเกิดขึ้นกับเราแล้ว

เพราะถ้าคุณออกไป คุณไม่ได้แค่ทดลองแล้วนะ 

แต่นั้นคือ"ชีวิตจริง"ของคุณ

เพราะฉนั้นชีวิตในมหาวิทยาลัย

จงผิดพลาดให้มากที่สุด ล้มเหลวให้มากที่สุด อ่อนแอให้มากที่สุด ..

และจากนั้นจงลุกขึ้นยืนด้วยขาของตัวเองอย่างมั่นคงที่สุด

และวันนั้น วันที่คุณได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอก ถ้าหากมันเกิดขึ้นอีกอย่างน้อยคุณก็จะผ่านมันไปได้อย่างง่ายดายขึ้น

ขอบคุณเพื่อนทุกคนของฉัน .. ที่คอยเคียงข้างกันตลอดมา

ขอบคุณคุณครูทุกคนของฉัน .. ที่คอยสั่งสอนให้ฉันมีความรู้

ขอบคุณความผิดพลาดของฉัน .. ที่คอยเตือนฉันเสมอ

ขอบคุณความล้มเหลวของฉัน .. ที่คอยตอกย้ำให้ฉันจำ

ขอบคุณความอ่อนแอของฉัน .. ที่คอยบอกฉันว่า "วันข้างหน้าเธอต้องเข้มแข็ง"

ฉันจะไม่บอกลาใคร เพราะฉันเชื่อว่าเราต้องพบอย่างแน่นอน

ครั้งสุดท้ายที่นี่ .. ชีวิตในมหาวิทยาลัย

แต่นั้นก็หมายความว่า .. ชีวิตใหม่ของฉันกำลังจะเริ่มขึ้น

ชีวิตที่ไม่แค่เป็นการทดลอง แต่จากนี้ไป มันคือโลกแห่งความจริง

โลกแห่งความจริง มันไม่ได้โหดร้ายหรอก แต่เพราะมันจริงนั้นแหละที่ทำให้มันน่ากลัว

แต่ถึงมันจะเป็นอย่างนั้น ฉันก็มั่นใจว่า "ฉันพร้อมแล้ว"

10.03 AM

5/03/2013