Kun Lun
ประเภท: Flowering Tea
ส่วนประกอบ: ดอกเก๊กฮวย
จุดเด่น: มีสีน้ำตาลแดง สีเข้มผิดจากเก๊กฮวยทั่วไป กลิ่นเหมือนสมุนไพร
ฉันคิดถึงช่วงเวลาแห่งความเยาว์วัย
ความสดใสเปล่งประกายอย่างไร้เดียงสา
ฉันยิ้ม ร้องไห้ หัวเราะ
อย่างเครื่องจักรเด็กน้อยประมวลผลอารมณ์เป็นท่อตรงระยะสั้น
มันเชื่อมต่อและแสดงผลทันทีเมื่อประจุความรู้สึกออกเดินทาง
ฉันคิดถึงป๊า...
คิดถึงตลาดที่ท่านเคยพามาตั้งแต่ยังเล็ก
ในความทรงจำสีซีเปียและมวลข้อมูลเจือจาง
ร้านโชว์ห่วยร้านนั้น ตั้งอยู่ตรงนั้น ในอดีต
ยามค่ำ อากาศอบอ้าวชวนหงุดหงิด
หลังจากกินข้าวจนอิ่มหนำ
ป๊ามักพาฉันมาดื่มน้ำเก๊กฮวยเย็นฉ่ำสีเหลืองทอง
รสของมันหวานจ๋อยจนไม่สามารถดื่มหมดในคราวเดียว
ฉันจึงยกน้ำเก๊กฮวยหอมหวานนี้ให้ป๊า แม้ดื่มไปได้แค่ครึ่งแก้ว
แต่ก็ปฏิเสธไม่ลงว่ามันอร่อยชื่นใจ
อร่อยมากพอที่จะกลับมาดื่มไม่หมดครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ร้านโชว์ห่วยนั้นก็จากไปตามเวลาที่ฉันเติบโต
ร่องรอยตู้แช่ทรงเก่า และฝ้าจากไอเย็นที่เชิญชวนให้ฉันแตะนิ้วเล็กๆวาดรูปเล่น
เป็นเพียงร่อยรอย ปรากฏได้แค่ในความทรงจำ
กลิ่นยาจีนในระแวกบ้านเก่าของป๊าก็เช่นกัน
ฉันคิดถึง... การเดินตามต้อยๆ และปิดจมูกเพราะเกลียดกลิ่นยาจีนนั่น
สองฝั่งข้างทางตลบอบอวลด้วยกลิ่นแก่ๆ และอาม่าอากงเจ้าของร้าน
ฉันยังคงกังขาในใจเรื่องการกินหูฉลาม
และหากเลือกได้ฉันคงไม่กินมัน
เจ้าปลาฉลามน่าสงสาร แต่ฉันคงทำอะไรไม่ได้
เฉกเช่นตอนนี้ ตัวฉันเองที่หวนหาถึงอดีตซึ่งเรียกคืนกลับมาไม่ได้
รวมถึงการแสดงความรู้สึกแบบท่อตรงระยะสั้น
ถูกความเป็นผู้ใหญ่ขันนอตต่อเกลียวจนสลับซับซ้อน
ฉันผู้น่าสงสาร ต้องเติบโต
วันหนึ่ง อาจมีเวลาไม่พอ สำหรับหันหลังกลับมามอง .
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in