Osmanthus
ประเภท: Flowering Tea
ส่วนประกอบ: ดอกสารภีฝรั่ง
จุดเด่น: มีกลิ่นหวาน โทนเย็น
เธอต้องแต่งงานในขณะที่ยังสาว
ร่างกาย วันเวลา และมารดาบอกเธอว่าความสาวความสวยไม่ยั่งยืน
ถึงเวลาที่เธอจำต้องออกเรือนแล้ว
แต่เธอไม่ต้องการการแต่งงาน ไม่นึกฝัน
เกรงเสียอีกว่าวันนั้นจะย่ำเยือนยืนตระหง่านประจันหน้า
ผู้หญิงแบบเธอจัดว่าสูงศักดิ์เอาการ
ได้ร่ำเรียนเขียนอ่าน ท่าทางกิริยามารยาทสมตระกูล
หากปฏิเสธว่าไม่มีชายใดหมายปองก็ยากจะเชื่อเต็มที
แต่เธอหาได้สนใจไม่ รอยยิ้มหวานผลิบานก่อนโปรยปราย จากนั้นทิ้งท้ายด้วยคำบอกลา
อยากรู้นัก ปมใดเล่าทำให้เธอขยาดการสานสัมพันธ์เพื่อคู่ครองที่ดีสักคน
โบสถ์โอ่โถง เสียงระฆังวิวาห์ลั่นร้อง และคำสัญญาถือมั่นร้อยรัดคนทั้งคู่อยู่ร่วมกัน
ไม่ใช่ความฝันของเธอ
แต่แล้วสายฟ้าร้ายกาจหวดฟาดเสียเต็มรัก
ชายหนุ่มยศสูงศักดิ์กว่าตระกูลของเธอขอเข้าพบถึงหน้าประตูบ้าน
เอื้อนเอ่ยยืนกรานจะแต่งงานกับเธอให้จงได้
ความถูกใจ ความใคร่หลงนับคณาเป็นสาเหตุ
แม่ของเธอไม่อาจกล่าวปฏิเสธ แถมสมทบอีกว่าถึงเวลาแล้วจำต้องออกเรือน
รอยยิ้มสะสวยถูกระบายปั้นแต่งอย่างใจเย็น
แม้เหงื่อเม็ดเป้งจากความกระวนกระวายผุดพรายตามกรอบหน้า
เขารบเร้าจะเป็นจะตายหากถูกปฏิเสธกลับมา
สุดท้ายเธอจำยอมพยักหน้าตอบกลับให้ปัญหาจบไป
ทันทีที่ประตูบ้านปิดลง เสียงม้ากระทืบเท้าและรถเทียมเบาบางจางจาก
เธอส่งยิ้มหวานเศร้าให้มารดาสุดที่รัก ก่อนเก็บกักก้อนสะอื้นปรี่เข้าห้องของตนเอง
เธอไม่ได้รักเขาสักนิด... รอยยิ้มที่ฝืดฝืนเพื่อเขาช่างหนักอึ้ง
วันหนึ่งเขาจะเบื่อหน่าย และทิ้งขว้างเมื่อสูบเลือดเนื้อจนเธอจืดจาง
เธอรู้ความจริงข้อนี้ดี เสน่ห์ความหอมกรุ่นและเชิญชวนให้หลงใหล แต่ข้างในกลับกลวงโบ๋
ผู้ชายในครั้งอดีตล้วนหายจากเธอไปราวกับน้ำตาลสายไหมละลายในลำธาร
มันเป็นเช่นนั้น จนเธอมั่นใจ ว่าไม่มีชายใดต้องการเธออย่างแท้จริง
สองเรียวแขนกอดหมอนนอนร่ำไห้ระทมทุกข์
โศกเศร้าเท่าทวีเมื่อคิดถึงวันต้องจากบ้านนี้เพื่อไปอยู่กับใครที่เธอไม่ได้รัก
ไม่อาจรัก...
หัวใจของเธอมีใครให้ใฝ่ฝัน
ฝันกระจิดริดขอเพียงใช้คืนวันผ่านพ้นร่วมกับใครคนนั้นแม้ไม่ต้องหมั้นหมาย
ใครคนนั้นน่ะหรือคือใครกัน
ใครคนนั้น อยู่ใกล้ปลายเอื้อมมือ
ไหล่ทั้งสองสะอื้นโยนและสั่นเครือ
ทันใดนั้นเธอถูกกุมกอด โอบรอบเอวบางและประทับใบหน้าเอนซบ
ใครคนนั้นไม่แน่ใจในวิธีปลอบโยนเท่าไร หากแต่แรงสะอื้นไห้ค่อยๆ เบาบางลง
ไม่เป็นไร... คุณหนูจะไม่เป็นอะไร
น้ำเสียงจากใครคนนั้นอ่อนโยนจนน่าใจหาย
ใบหน้าสะสวยของหญิงสูงศักดิ์เปรอะน้ำตาหันมาประจัน
พลันบดเบียดจูบร้าวรานหวังว่ามันจะทุเลา
เธอรักใครคนนั้นสุดหัวใจไม่เคยมีชายใดเสมอเหมือน
ความลับกล่องใหญ่ที่เก็บซ่อนไว้ในห้องนอน
กอดกุมไว้ใกล้ตัวที่สุด
ใต้เสื้อรัดทรงสีครีม ใต้สุ่มกระโปรงสีฟ้าอ่อน
เธอเก็บซ่อนมันอย่างแนบเนียนมาตลอด และไม่เคยคิดจะละจาก
สาวใช้คนสนิท...
ใช่ ความลับสุดยอด ฝังลึกในก้นบึ้งแห่งจารีตประเพณี
แต่หากเธอต้องแต่งงาน
เธอควรทำอย่างไรต่อไป
เธอจะถูกพรากจากสาวใช้ผู้รักและรู้ใจเธอไหม
หรือเธอควรกลายเป็นหญิงสาวโรคลักลั่นทางเพศสภาพและหนีหายไปกับอีกฝ่ายจึงจะดี .
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in