Dear Readers

หลายปีมานี้ฉันได้ตั้งคำถามกับตัวเองมาตลอดในเรื่องความรัก เหตุผลในการรักใครซักคนหนึ่ง

ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา หรือนิสัยต่างๆ หรือเรื่องราวที่ทั้งสองคนได้มีร่วมกันระหว่างทางก่อนจะได้มาเดินทางร่วมกัน หลายคนคงจะมีเหตุผลแตกต่างกันออกไป

เมื่อฉันหวนไปนึกถึงอดีตที่ผ่านมา ฉันได้ยกเหตุผลต่างๆมา เพื่อใช้ตอบคำถามใครหลายคนว่า ทำไมฉันถึงรักคนที่ฉันคบอยู่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่รัก แต่เมื่อฉันมานั่งคิดดูแล้ว เวลาผ่านล่วงเลยไปเรื่อยๆ ฉันได้มีเวลาคิดทบทวนถึงคำตอบของตัวเอง แต่แล้วก็ได้รู้ตัวเองทันทีเลยว่า ในช่วงวัยนั้น ฉันยังไม่เคยได้รู้จักความรักจริงๆเลยซักนิด มีแต่ความเอาแต่ใจและไม่รู้จักรักตัวเอง

จนเมื่อถึงช่วงหนึ่ง ฉันได้ตกหลุมรักใครคนหนึ่งโดยไม่รู้ตัว ในช่วงเวลาที่ฉันใช้กับเขานั้น ฉันไม่รู้ตัวเองเลยสักนิด ฉันไม่เคยแสดงด้านที่ฉันแสดงกับเขาให้คนอื่นได้เห็น มุมทีฉันแสดงต่างๆ ฉันแทบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

เมื่อก่อน ฉันเข้าใจว่า การที่ฉันตกหลุมรักใครซักคน มักจะมีความเขิน หรืออายซ่อนอยู่ในกริยานั้น มักจะมีเหตุผลต่างๆนาๆ ไม่ว่าเขาทำอะไร ก็จะถูกไปซะหมด ดูดีไปซะหมด

แต่กับคนนี้ต่างออกไป

ฉันแสดงความเป็นตัวเองออกมา ฉันไม่เคยแต่งหน้าออกไปหาเขา ฉันไม่เคยซ่อนตัวตนของฉันจากเขาเลยซักครั้ง

การที่เรารู้สึกดีๆกับใครซักคนมันคงเป็นแบบนี้ทุกคนไหมนะ?

ฉันมีความสุขที่ได้ใช้ช่วงเวลาอันแสนสั้นด้วยกันกับเขา ความธรรมดาที่ไม่หวือหวา

ความใส่ใจทีละเล็กทีละน้อยที่ฉันได้รับ มันดูไม่พิเศษสำหรับใครหลายคน แต่ฉันกลับชอบมัน เหมือนฉันมีฮีทเตอร์ประจำตัวในช่วงตลอดฤดูหนาวเลยล่ะ

เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ฟังเพลงหนึ่ง แล้วหน้าเขาก็ลอยขึ้นมา

“Your eyes look like coming home” ประโยคนี้ทำฉันฉุกคิดขึ้นมาได้

เคยมีคนกล่าวกับฉันไว้ว่า ‘ความรัก มันเหมือนกับการที่เรามองตาอีกฝ่าย แล้วรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน’ 

นั่นเพราะว่าบ้านมีความหมายว่าสถานที่ที่อบอุ่นสำหรับใครหลายๆคน บางทีมันก็ไม่ได้แปลว่าสถานที่เสมอไป ใช่แล้วล่ะ ฉันกำลังหมายถึงคนคนหนึ่ง เหตุผลที่ฉันชอบที่จะอยู่กับเขา นั่นเพราะ แค่การที่ได้เจอหน้า ได้อยู่ด้วยกัน มันก็เหมือนกับฉันได้กลับบ้าน มีที่พักพิง ทั้งอบอุ่นและวิเศษ เหมือนกับว่า ที่ผ่านมาฉันหลงทางมาโดยตลอด 

เมื่อฉันเศร้า ฉันมักจะออกเดินทางไปที่ที่ไม่เคยไปเสมอ เพื่อที่ต้องการอยู่คนเดียว ทั้งที่รู้ว่าจริงๆเหมือนครึ่งหนึ่งมันหายไป จนกระทั่งฉันได้พบกับเธอ มันเหมือนการได้เจอ ครึ่งหนึ่งที่หายไป

แต่ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้จักเธอ มันเหมือนกับ คนที่หลงทางมาตลอด ได้เจอที่ของตัวเองแล้ว

ฉันถามตัวเองในใจหลายๆครั้ง ว่าที่ผ่านมาเธอไปอยู่ที่ไหนมา แล้วฉันมัวแต่ทำอะไรอยู่ที่ไหน

เธอทำฉันตกหลุมรักได้ โดยที่เธอไม่ต้องทำอะไร

เธอทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นได้ โดยที่ไม่ต้องกอด

เธอทำฉันเหมือนได้กลับบ้าน เหมือนเจอที่ที่ของตัวเอง

พลังบวกที่เธอให้กับฉัน มันดีที่สุด

ในตอนนั้นฉันฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ถ้าฉันขาดเธอขึ้นมาจะเป็นยังไงกันนะ

มันจะเคว้ง หรือ เหมือนอะไรขาดหายไปไหม?

ฉันไม่เคยคิดว่าตัวฉันจะรู้สึกดีๆกับใครได้มากขนาดนี้

มากขนาดที่ ฉันขอเก็บความรู้สึกเอาไว้ ถ้าจะทำให้เขารู้สึกแย่

มากขนาดที่ ฉันไม่ยอมให้อะไรมาทำลายความสัมพันธ์นี้ลง 

มากขนาดที่ ขอให้ได้เห็นเธอมีความสุขก็พอ

มากขนาดที่ บางครั้งคิดว่าตัวเองออกมา จะเกิดอะไรขึ้น หรืออาจจะไม่เกิดอะไรขึ้นเลย

แต่แล้วคำถามสุดท้ายนำมาสู่การเสียใจที่จะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา ฉันลองถอยและเดินออกมา เพียงแค่อยากรู้ว่า ที่เขากล่าวกันไว้นั้น มันจริงไหม 

เหมือนดั่งเจ้าชายน้อย ที่ต้องการคำตอบ จึงได้เดินทางไปแดนต่างๆ

แต่สุดท้ายแล้ว ก็ได้คำตอบ กุหลาบ คือสิ่งที่เขาจะต้องรักษา

แม้ว่าจะเจอกุหลาบมากมายแค่ไหน แต่มันก็ไม่เหมือนกุหลาบของตัวเอง

นั่นเพราะกุหลาบของเจ้าชายน้อยนั้นมีเพียงดอกเดียวเท่านั้น

ฉันเองก็เช่นกัน ออกเดินทาง พบปะ และ พบความรู้สึกต่างๆมากมายระหว่างที่เดินทาง

แต่ก็ไม่เคยที่จะลืมเขาเลย ไม่เคยที่จะไม่ห่วง

พบเจอคนหน้าตาคล้ายกัน นิสัยคล้ายกัน อาจจะสัญชาติเหมือนกัน

แต่ก็ไม่ใช่เธอ เพราะเธอมีเพียงแค่หนึ่งเดียวเท่านั้น เพราะงั้นฉันจึงต้องรีบกลับไปก่อนที่จะเสียเธอ

เมื่อคุณรู้คำตอบแล้วว่าคุณชอบใครซักคนนึงเพราะอะไร คุณจะทำยังไง?

จะบอกเพื่อระบายความในใจออกไป หรือเก็บมันเอาไว้

แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันไม่เก็บ และไม่ระบาย

นั่นเพราะฉันเชื่อในเรื่องเวลา

ฉันเชื่อว่าถ้ามีเวลาและสถานที่ถูกต้องแล้วล่ะก็ ทุกอย่างจะเป็นใจให้มันเอง โดยที่เราแทบจะไม่ต้องวางแผนอะไรหรือทำอะไร

การบอกรักใครซักคน มันคงจะไม่ยาก เพราะเรารู้ความรู้สึกของตัวเองอยู่แล้ว

วิธีการบอกรัก ที่ไม่ต้องบอกแค่คำว่า ฉันรักเธอ หรือ ฉันชอบเธอ

มีคนบอกกับฉันว่า อย่าได้ทำสิ่งที่เราจะเสียใจทีหลัง

เราไม่รู้หรอกว่าการเก็บไว้หรือควรบอกออกไป อันไหนเราจะรู้สึกแย่ทีหลังมากกว่า

แต่สำหรับฉัน  ถ้าทุกอย่างมันใช่ ฉันจะคว้าโอกาสและพูดมันออกไป ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ฉันก็จะไม่เสียใจ

เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า การที่ฉันมีโอกาสได้ทำ แต่ฉันไม่ทำนั้น มันสร้างความเสียใจให้กับตัวเองมากแค่ไหน

 "การเป็นที่รักของใครซักคนทำให้เราแข็งแกร่ง ขณะเดียวกันการรักใครคนหนึ่งทำให้เรากล้าหาญ"

 Littlemm

23/7/2022