เด็กสาวมัดแกะ2
ฉันแอบมองอยู่ห่างๆ
เธอวาดอะไรอยู่นะ
ฉันมองเธอสักพักรู้ตัวอีกทีก็เดินไปตรงหน้าเด็กสาว
เมื่อเด็กสาวเห็นว่ามีคนยืนตรงหน้าเธอก็เงยหน้ามอง
เธอกับฉันนิ่งไปครู่หนึ่ง
เธอหันซ้ายหันขวาท่าทางกลัว ไม่แปลกที่เธอจะกลัว ก็มีคนแปลกหน้าอยู่ในบ้าน
อธิบายดีไหม เด็กคนนี้จะเชื่อหรือป่าว
“ฉันคือเธอที่อายุ15"
เด็กสาวทำหน้างงดูเหมือนว่าเธอจะไม่เชื่อ เปลี่ยนเรื่องดีไหม
สักพักหนึ่งเธอบอกว่าไม่เชื่อพอบอกว่าจริง เธอก็บอกว่าไม่เชื่อ
ฉันจึงเปลี่ยนเรื่อง
“วาดรูปอะไรเหรอ”
“วาดรูปเล่น”
ถามเสร็จเธอก็เอามือมาบังทันที เป็นคนขี้อายจริง ๆ
ฉันนั่งลงหน้าเธอ แล้วดูเธอวาดรูป
หลังจากเงียบไปสักพักเธอก็พูดออกมา
“ถ้าคุณเป็นหนูจริงๆ หนูโตไปเป็นอะไรเหรอ”
“ไม่รู้สิ ฉันพึ่งอายุ15เอง
เด็กสาวพยักหน้าก่อนจะก้มหน้าลงไปวาดต่อ
“คิดว่าตัวเองวาดสวยไหม”
“สวย พ่อกับแม่ชอบบอกว่าวาดสวย” เด็กสาวตอบยิ้ม ๆ
“สวยจริง”
ฉันลูบหัวเธอ
เธอยิ้มออกมาเป็นรอยยิ้มที่ดีใจกับคำชม
“แล้วพี่วาดรูปสวยไหม”
ฉันเงียบไปสักพัก ครุ่นคิดคำตอบที่ทำให้ตัวเธอในวัยเด็กไม่รู้สึกเสียใจ
“พี่ว่าสวยนะ”
“พี่วาดให้ดูหน่อย”
“ไม่วาด”
“ทำไมล่ะ”
“ไม่รู้จะวาดอะไรนะสิ”
บอกว่าไม่ได้วาดรูปแล้วคนตรงหน้าจะรู้สึกยังไง
จะเสียใจจนเลิกวาดรูปหรือป่าว
คิดมากเกินไปแล้ว
“วาดอะไรเหรอ”
ฉันหรี่ตามองภาพวาดของเธอ
เธอเลื่อนกระดาษเข้ามาใกล้ฉัน
“พี่กับหนูไง”
เธอวาดผู้หญิงสองคนที่กำลังจูงมือกัน
ด้านหลังเป็นบ้าน มีหญ้า ดอกไม้ พระอาทิตย์
นกที่เป็นที่ขีด
“ไหนบอกว่าไม่เชื่อที่พี่เป็นเธอไง”
“ไม่ได้บอกว่าเชื่อ”
“ทำไมถึงวาดพี่กับเธอล่ะ”
“อยากวาดเฉย ๆ”
มีคนกำลังเดินเข้ามา
ฉันลุกขึ้น
“เธอไม่เชื่อว่าพี่คือเธอจริง ๆ เหรอ”
“ไม่เชื่อ คนเดียวกันจะมีร่างแยกได้ไงไม่ใช่การ์ตูนสะหน่อย”
“เธอเก่งมากเลยนะ ขอให้เติบโตไปเป็นเธอที่แข็งแรง”
“จะไปแล้วเหรอ”
“ใช่”
ตัวฉันอีกคนโบกมือให้ ฉันโบกมือกลับ .
---------------------------------------------------
คิดถึงการวาดรูปของตัวเองตอนเด็ก ๆ ถ้ากลับไปในเวลานั้นคงมีความสุขมาก
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ขอให้ทุก ๆ วันเป็นวันที่ดีของคุณค่ะ <3
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in