ถึง คุณผู้เขียนที่เราติดตาม

ช่วงปีที่ผ่านมา (น่าจะประมาณ 2016 บวกลบไม่กี่เดือน) เราเริ่มหลุดจากความพังของชีวิต แล้วเริ่มค้นหาอะไรใหม่ๆ เปิดรับอะไรใหม่ๆ ให้กับตัวเอง ประจบเหมาะกับที่คนที่เรารู้จักหลายคนมีงานเขียน ตั้งแต่ในบล็อกของตัวเอง, storylog จนมาถึง minimore ทำให้เราเริ่มออกจากกรอบเดิมๆ ของตัวเอง

เราเริ่มอ่านบล็อกของคนอื่นๆ มากขึ้น ทั้งบล็อกงานเขียน เรื่องสั้น เรื่องยาว ฟิคชั่น แนะนำหนัง แนะนำเพลง ฯลฯ เราไม่อยากจะนับบล็อกก่อนๆ ที่เราเคยอ่าน เพราะเรารู้สึกว่า เราอ่านแล้วเราก็ขัดกับตัวเอง ขัดไปหมดทุกอย่าง อาจจะบอกได้ว่าตอนนั้นเราค่อยไม่เปิดรับอะไรๆ เลยซักอย่าง 

คนแรกที่เราเริ่มอ่าน มาจาก storylog นั่นก็คือพี่กิ๊ฟ TW MNM STL กับพี่แนต TW MNM STL พี่ๆ สองคนนี้ทำให้เราเปิดใจอ่านบล็อก อ่านงานเขียนเรื่องสั้นออนไลน์ เปิดโลกการอ่านให้กับเราหลายๆ อย่าง งานเขียนของพี่เขาทำให้เราแอบยิ้มได้ และชวนให้เราติดตามตอนต่อๆ ไป อย่างเรื่อง PUMPKIN HEAD เราก็ตามอ่าน อ่านจนต้องหยุดอ่านเพื่อรออ่านทีเดียวปลายเดือน เพราะเราอ่านจนติด อ่านจนรู้สึกว่าเมื่อไหร่พี่กิ๊ฟจะลงอีก อยากอ่านแล้ว แต่ก็ต้องรอ รอรวบอ่านทีเดียวก็แล้วกัน เราอ่านจนเราติดงานเขียนของพี่กิ๊ฟไปแล้ว 5555555555 เราชอบนะ ชอบมากๆ ด้วย ตอนนี้ก็มาติด BENJAMIN จนได้ ถ้าพี่แวะเข้ามาอ่านอันนี้ก็อยากจะขอบอกว่าเราชอบงานเขียนพี่กิ๊ฟมากจริงๆ 

ส่วนของพี่แนต เราชอบอ่าน I HEAR COLOURS ตามได้ทั้งใน minimore และ Twitter เราชอบเวลาพี่แนตเขียนงานเขียนทั้งเขียน I hear colours รีวิวต่างๆ เขียนประสบการณ์ต่างๆ ของตัวเอง พี่แนตมีสไตล์การเขียนที่อ่านเพลิน อ่านไปอ่านมา อ้าว จบแล้วหรอ อยากอ่านอีกก็ต้องรอ ถ้าไม่อยากรอทำไง ก็อ่านซ้ำไปไง ถามได้ 55555555 เราชอบเวลาพี่แนตเขียนเล่าเรื่องต่างๆ ทั้งใน minimore และในทวิต อย่างเรื่องล่าสุดที่อ่านคือเรื่องที่พี่แนตจะไปดูวาฬ นอกจากรูปที่สวยแล้ว เรื่องเล่าของพี่แนตก็ชวนให้หัวเราะและสร้างรอยยิ้มให้ได้ตลอดเวลา ช่วงไหนพังๆ ก็ไปค้นมาอ่าน ก็ทำให้ยิ้มได้เหมือนกัน 

คนต่อมาที่เราอ่านแล้วเราชอบก็คือเจ้าฝ้าย TW MNM เราตามติด EARWORM ของฝ้าย จนทำให้เราได้เพลงใหม่ๆ ไปฟังมากขึ้น (นอกจากที่โดนขายตรงและขายในทวิตแล้ว) ต้องขอบคุณฝ้ายอีกหลายๆ คร้ั้งที่ทำให้เราได้ออกไปตามล่าหาความฝันที่เป็นจริง ตอนนั้นเราอ่านที่นายเขียนถึง Demian Rice แล้วหลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ นายก็มาบอกข่าวเรื่อง Lucy Rose ทำให้เราได้ไปคอนเสิร์ตนั้น อย่างที่บอก เหตุการณ์ตอนนั้นทำให้เรานึกถึงบล็อกนายขึ้นมาทันทีเลย อ้อ อยากจะบอกว่าเรารองานเขียนของนายอยู่นะ คลอดเมื่อไหร่บอกด้วย อยากอ่านแล้ว 

เมื่อมีฝ้าย ก็ต้องมีพี่นาว TW MNM เราไม่รู้ว่าใครเริ่มเขียนก่อน แต่เรารู้แค่ว่า เราอ่านพร้อมๆ กับของฝ้าย งานเขียนของพี่นาวมีการใช้ภาษาที่ชวนให้ติดตามอยู่ตลอดเวลา เราชอบคอนเทนท์ของพี่นาว เวลาที่พี่นาวต้องการจะสื่อ และต้องการจะกระจายให้หลายๆ คนได้รับรู้ เราได้เพลงใหม่ๆ จาก SNAKE & FISH MUSIC ของพี่นาวตลอด (นอกจากที่โดนขายในทวิต) ได้รู้เรื่องราวอะไรที่ยังไม่รู้ด้วย รอติดตามนะครับบบบบบ

และเราไม่ลืมน้องคุ่น TW MNM มีน้อย แต่มาแต่ละอันก็ทำให้ชวนอ่านทั้งนั้น ว่างเมื่อไหร่กลับมาเขียนด้วยเน้อ รออ่านอยู่

น้องครีฟวีย์ TW MNM WP จริงๆ เราตามอ่านงานเขียนของน้องเขามาตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่แค่ไม่เปิดเผยตัว 555555555555555555 น้องเขาเขียนฟิคคู่ที่เราชอบ เหมือนจะเขียนภาษาไทยคนเดียวล่ะมั้ง ด้วยความที่ไม่ได้อ่านฟิคใดๆ เลย ก็เลยไม่รู้ว่าจะไปหาอ่านจากที่ไหน พอเรามาเจอน้อง มันคือสิ่งดีๆ ของเรามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาบรรยาย งานเขียนของน้องค่อนข้างกระชับ และดิ่ง บางเรื่องก็แอบสร้างรอยยิ้มให้โดยไม่รู้ตัว บางเรื่องก็ทำให้เราอยากจะร้องไห้ไปด้วย 

ของคุณปิยะรักษ์ TW MNM เราเคยอ่านงานเขียนของพี่เขาแบบผ่านๆ ตาเอามากๆ และเราตัดสินใจที่จะซื้อ Den of Antiquities ที่ผ่านๆ ตามาในทวิตโดยที่ไม่รออะไรเลย (แต่ก็รอมาจนถึงงานหนังสือเมื่อต้นปี 2017 เพราะเราลืมซื้อตั้งแต่ในงาน CA 2016) พอเราอ่านจบแล้วก็ไปอ่านงานเขียนอื่นๆ ของพี่เขาแล้วเราชอบ แบบที่ว่าถ้าว่างเมื่อไหร่ก็อยากจะหยิบมาอ่าน (ตอนนี้ยังอ่านไม่ครบเลย orz) 

ของพี่เค้ก TW  WT งานเขียนของพี่คนนี้ทำให้เรารู้สึกถึงความมัวๆ อ่านแล้วบางครั้งแอบเศร้า มันมีทั้งความทุกข์ปนความสุข บางเรื่องของพี่เขาทำให้เรายิ้มได้ (แต่ก็น้อยมาก) เราชอบการเก็บรายละเอียดของพี่เขา เรื่องประวัติศาสตร์ หรือเรื่องอื่นๆ ก็ทำให้เราอยากที่จะไปค้นตาม อย่างเรื่อง Anya Agape เราก็ชอบ เราว่าพี่เขาเจ๋งดี อีกอย่างที่เราชอบคือสำนวนการเขียนของพี่เขา ที่ไปเรื่อยๆ แต่เนื้อเยอะมาก แนะนำจริงๆ (ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่ดรชน.นะ)

และนักเขียนท่านอื่นๆ ที่เราไม่ได้พูดถึงในนี้อีกหลายๆ คน เพราะเราอาจจะจำไม่ได้แล้วว่าเราอ่านของใครไปบ้าง อย่างที่บอก หลังจากที่เราเริ่มเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ให้ตัวเอง เราเริ่มอ่านเยอะมาก เราปรับตัวเองเยอะพอควร ทั้งเรื่องการอ่าน การฟัง และการเข้าสังคม ในที่นี้เราจะคุยกันเรื่องงานเขียนอย่างเดียวก็แล้วกัน

เราเริ่มอ่านหนังสือแนวใหม่ๆ สำหรับตัวเอง ทั้งที่มีพี่ๆ (พี่ที่รู้จัก และพี่ๆ ด้านบน) แนะนำให้อ่าน กับเจอปกสวย เนื้อหาน่าสนใจก็ซื้ออ่าน จนเราเริ่มงานเขียนของตัวเอง

อยากจะบอกว่างานเขียนหลายๆ งานของเราได้แรงบันดาลใจส่วนหนึ่งมาจากพี่กิ๊ฟ และน้องครีฟวีย์ ในการเขียนเรื่องสั้น ฟิคชั่น และเรื่องยาวที่กำลังรีไรต์ใหม่ หลังจากที่ลง storylog ไปแล้ว เรากำลังหัดเขียนไปเรื่อยๆ พี่กิ๊ฟสร้างแรงบันดาลใจให้เรา ในขณะที่เราอ่านเรื่องที่พี่กิ๊ฟเขียน เราเคยไม่กล้าที่จะเขียน แล้วเราก็กลับมาตั้งเป้าให้กับตัวเองอีกครั้ง เราจะต้องเขียนออกมาบ้าง จะมีคนอ่านหรือไม่มีคนอ่านก็ไม่เป็นไร

บล็อกเพลงของเราได้แรงบันดาลใจมาจากฝ้ายและพี่นาว สองคนนี้ทำให้เ้ราอยากขายเพลงให้คนอื่นฟังบ้าง มีคนอ่านและตามไปฟังคือเรื่องราวดีๆ ที่เราดีใจ แต่ถ้าไม่มีใครอ่าน ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็ได้เขียนมันขึ้นมา

เราอยากจะขอบคุณพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ที่เขียนบล็อกเหล่านี้ให้เราอ่าน ขอบคุณที่สร้างแรงบันดาลใจ และสร้างความมั่นใจให้กับเรามากขึ้น เราไม่รู้ว่าคนที่เราขอบคุณไปในนี้จะได้อ่านรึเปล่า แต่เราอยากจะบอกให้รู้เอาไว้ 

เราไม่ใช่คนที่กล้าพูดกับคนอื่นๆ ขนาดนั้น แต่เราขอบคุณจริงๆ ที่เขียนมันออกมาให้เราและคนอื่นๆ ได้ติดตามผลงาน

ขอบคุณจริงๆ

ไม่ว่าจะได้อ่านผลงานของเรารึเปล่า

แต่ก็ขอบคุณที่เขียนงานเขียนของคุณออกมา คุณคือแรงบันดาลใจของเรา