เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เด็กบ้าไปเซิร์นVichayanun Wachirapusitanand
Day 41: ดูพลุวันชาติฝรั่งเศส
  • วันนี้วันที่ 14 กรกฎาคม เป็นวันชาติฝรั่งเศสครับ

    วันชาติฝรั่งเศส หรือวันบัสตีย์ (ตามวิกิพีเดียภาคภาษาไทย) เป็นวันรำลึกถึงวันหยุดสหพันธรัฐ (Fête de la Fédération) วันเดียวกันตั้งแต่ปี ค.ศ. 1790 โดยหนึ่งปีก่อนหน้านี้ก็มีการโจมตีคุกบัสตีย์ (Storming of the Bastille) ซึ่งนับเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสจากระบอบกษัตริย์เป็นสาธารณรัฐ ทั้งฝรั่งเศสจะเฉลิมฉลองกันใหญ่ และจะจุดพลุฉลองกันตระการตา ตั้งแต่ปารีสที่เป็นเมืองหลวง ไล่ไปจนถึงเขตบ้านนอกติดเจนีวา เขาก็จะจัดพลุฉลองกันครับ

    วันนี้ผมได้ยินมาว่าจะมีการจัดการแสดงพลุที่เมืองเล็ก ๆ ในฝั่งฝรั่งเศสติดกับเจนีวา และเราสามารถนั่งรถเมล์ไปได้ เพราะว่าเครือข่ายรถเมล์ของเจนีวาไม่ได้มีแค่ในเจนีวาครับ แต่มีเครือข่ายขยายข้ามชายแดนไปฝั่งฝรั่งเศสได้ ข่าวดีคือผมสามารถนั่งรถเมล์จากที่พักยาว ๆ ไปยังสถานที่จัดงานได้ โดยยอมเสียเวลาอ้อมเข้าเขตเมืองเจนีวาหน่อย ๆ แต่ก็ถึง

    ข่าวร้ายคือรถสายนี้มาไม่บ่อย และจะมาห่างกันหนึ่งชั่วโมง ซ้ำร้ายผมเพิ่งเข้าเมืองไปซื้อของมา ทำให้ผมมีเวลาไม่ถึงชั่วโมงเพื่อจะทำข้าวเย็นกิน

    วิธีแก้ปัญหาของผมตอนนี้จึงมีวิธีเดียว คือ รีบ ๆ ทำให้เสร็จแล้วห่อไปกินที่โน่นแม่งเลย ปรากฎว่าวิธีนี้เวิร์กครับ และได้ผลดีเกินไปเสียด้วย ผมจึงต้องนั่งรอรถเมล์เกือบสิบนาทีกับข้าวกล่องร้อน ๆ ที่ห่อไปกินนั่นแหละ

    สถานที่จัดงานดูพลุเป็นสวนสาธารณะของเมือง มีเต๊นท์ขายอาหาร มีเต๊นท์สำหรับกินอาหาร ซึ่งกว่าผมจะไปถึงก็ประมาณสามทุ่มกว่า ๆ แล้ว พื้นที่ที่มีโต๊ะจึงเต็มไปด้วยคนฝรั่งเศสจำนวนมากมานั่งกินกัน และรอดูพลุ

    แต่ไม่เป็นไรครับ เพราะว่าเรายังมีพื้นสนามหญ้านุ่ม ๆ ให้นั่งชิล ๆ อยู่อีกมากมาย ในขณะเดียวกันก็มีคอนเสิร์ตแสดงดนตรีฝรั่งเศสไว้ฆ่าเวลารอดูพลุกันไป ผมจึงถือโอกาสรอดูพลุมานั่งกินข้าวที่เพิ่งห่อมาร้อน ๆ บนพื้นหญ้าเสียเลย

    สี่ทุ่มครึ่ง พลุชุดแรกก็เริ่มระเบิดบนท้องฟ้า ส่องแสงสว่างไสว หลากสีสัน หลากลวดลาย หลากรูปแบบ บ้างก็ระเบิดแล้วหายไป บ้างก็ระเบิดซ้ำระเบิดซ้อน บ้างระเบิดเป็นจุด บ้างระเบิดเป็นเส้น ๆ ผมอยากถ่ายรูปพลุเก็บไว้ แต่น่าเสียดายที่ผมไม่เคยมีขาตั้งกล้อง วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าคือพยายามทำแขนตัวเองให้นิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ และอัดค่าความไวแสงให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้

    ผลสุดท้ายที่ออกมาไม่ผิดหวังจริง ๆ ครับ ผมได้พลุสวย ๆ เก็บไว้ดูเล่นในกล้อง แต่ตอนกดชัตเตอร์บางครั้ง ผมก็แอบเสียดายนะว่าทำไมกูไม่ลดกล้องมาชื่นชมความงามของพลุจริง ๆ วะ ถ่ายอยู่นั่นแหละ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in