เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เด็กบ้าไปเซิร์นVichayanun Wachirapusitanand
Day 17: shuttle bus ตัวร้ายกับนายง้องแง้ง 2
  • คุณผู้อ่านที่รักครับ หากคุณคิดว่าผมอยู่ที่เจนีวามาสิบเจ็ดวันถ้วนแล้ว ผมน่าจะหมดสิ้นความเด๋อและหมดเวรหมดกรรมกับ shuttle bus ของเซิร์นแล้ว คุณคิดผิดนะครับ

    เมื่อเช้าเลยครับ มันมี shuttle bus ปริศนาอีกสายหนึ่งมาจอดรับหน้าที่พัก มีป้ายเขียนไว้ว่า "Summer Students" ซึ่งพอเข้าใจได้ว่าเป็นรถสำหรับ Summer Students โดยเฉพาะ ข้อดีของรถสายนี้คือ เมื่อเราขึ้นไปแล้ว เราจะเจอหนุ่มสาว Summer Students ทั้งคัน และสามารถคุยกันได้สนุกปาก

    ข้อเสียของรถสายนี้มีอยู่อย่างเดียวครับ คือ มันไม่บอกเราว่าไปไหน

    ด้วยความใสซื่อของผมกับเพื่อน ๆ Summer Students พวกเราจึงคิดว่ารถคันนี้น่าจะไปยัง Meyrin site ที่ประจำของเรา แต่รถคันนี้มันพาไปยัง Prevessin site เฉยเลยครับ ทุกคนรวมถึงผมก็งงเหมือนกันว่าทำไมถึงไปที่โน่น ทำไมไม่ไป Meyrin site ก่อน แต่จะเถียงก็ไม่ได้ด้วย เพราะเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารถสายปริศนานี้มีตารางแบบไหนกันแน่

    ระหว่างที่พวกผมกำลังงงกันอยู่ รถก็ขับออกจาก Pervessin site กลับไปยัง Meyrin site เหมือนเดิม พวกผมก็โล่งอก เพราะเราจะได้ไปถึงที่ทำงานสักที

    แต่ว่าความซวยยังไม่หมดแค่นั้นครับ อย่างน้อยก็สำหรับผมอ่ะนะ เพราะว่ารถมันพาไปจอดที่โรงอาหาร 2 ไม่ใช่อาคารหลักที่ผมชอบลงประจำ

    Meyrin site ของเซิร์นมีโรงอาหารอยู่สองที่ครับ ที่แรกคือโรงอาหาร 1 หรือ R1 ที่อยู่ในอาคารหลัก และยังมีโรงอาหาร 2 หรือ R2 อีกที่หนึ่ง R2 ห่างจาก R1 ประมาณ 800 เมตร อาหารในโรงอาหารก็จะคล้าย ๆ กันหมด มีเครื่องดื่มและขนมหวานขายเหมือนกัน ช้อดีเพียงอย่างเดียวของ R2 คือวิวสวยกว่า แค่นั้นครับ

    และนั่นแปลว่าผมต้องลากสังขารเดินไปประมาณ 800 เมตรเพื่อไปให้ถึงที่ทำงานและเจออาจารย์ที่ปรึกษาของผม ที่แย่กว่านั้นคือผมต้องเดินคนเดียว เพราะคนอื่น ๆ ก็ไปทำงานกันที่อาคารใกล้ ๆ R2 กันหมด

    เซ็งมากครับ เข็ดด้วย ต่อไปจะไม่ขึ้นแล้ว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in