ชอบดูเวลาพี่ขวัญกับแม่เรียมมองหน้ากันแต่คำพูดคำใดออกมา เหมือนว่าไม่รู้ว่าอธิบายความรู้สึกตอนนั้นได้ หลายอย่างผสมไปจนอึ้งไป

ชอบการเปรียบเทียบทุ่งนาและคลองอันว่างและเงียบ และ ใจเมืองที่คึกคักตื่นเต้น

แอบเอ็นดูความใจร้อนของพี่ขวัญ พี่ขวัญเอ่ย ใกล้วันที่อยู่ด้วยกันจริง ๆ ตายไปแต่ความตายไม่ได้ให้สองคนจากกัน

พี่ขวัญร้องเพลงว่าเจ้าเปลี่ยนไปแล้ว แต่ใจสองคนทั้งสองดวงไม่ได้เปลี่ยนนะคะ สามปี ระยะห่าง ฐานะห่าง มันทำให้สองดวงเปลี่ยนไม่ได้ แค่ฝากบอกตัวเองไว้ว่า ตลอดชีวิต มีบางอย่างที่เปลี่ยนได้และเปลี่ยนไม่ได้