Sixth Week!

Tuesday, July 9 & Wednesday,  July 10

                       และแล้วก็ถึงสัปดาห์ที่ต้องแสดงกิจกรรมเล่านิทาน พวกเราเร่งทำงานให้เสร็จ สาเหตุที่ยังทำให้บางอย่างไม่เสร็จเรียบร้อยก็คือ เมื่อเราลองซ้อมแล้วอุปกรณ์บางอย่างก็ทำให้เราเกิดความไม่สะดวกขณะแสดง กว่าจะหาซื้อของที่ต้องการมาปรับนู้นนี่ให้สมบูรณ์ก็กินเวลาไปหลายวัน ปัญหาอีกอย่างหนึ่งคือเมื่ออาทิตย์ที่แล้วฝนตกเกือบทุกวันทุกเวลา ส่งผลให้พวกเราป่วย ไม่สบาย รวมถึงเราเองด้วย ;-; เริ่มมีอาการไอ เจ็บคอ ตัวร้อน ไม่สบาย แต่เราเองก็พยายามมาทำงานให้เสร็จ เพื่อให้งานนี้ออกมาดีที่สุด! เย้

Thursday, July 11

                     ขณะนี้ที่ชั้น 1 มีงานนิทรรศการ 'งานก้าวพอดี (A Bright Leap Forward)' ซึ่งเป็นงานเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง ภายในงานมีซุ้มถ่ายรูปด้วย พวกเราไม่พลาดแน่นอน วันนี้เราเลยได้ถ่ายรูปกับเพื่อน รูปที่เราได้มาเป็นรูปที่เป็นแม็กเน็ตสามารถนำไปติดที่ต่าง ๆ ได้ ดีมาก ๆ เลย

Friday, July 5

1 วันก่อนแสดงกิจกรรมเล่านิทาน

(วันโลกแตก ;-;)

                    ของทุกอย่างเสร็จเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ซ้อมการแสดงให้ไม่มีข้อผิดพลาดเท่านั้น วันนี้ช่วงบ่ายขณะที่พวกเราทำงานกันอยู่ พี่ผึ้งบอกว่าวันนี้มีงานแสดงนิทรรศการข้างบน พี่ ๆ ชวนให้ขึ้นไปกินขนมที่งาน พวกเราตาลุกวาวทันที 

                   ภาพที่พวกเราจินตนาการไว้ในหัว ขนมที่พี่ ๆ ชวนไปกิน = ขนมกล่อง ๆ เหมือนขนมพักเบรก ขนมการบินไทย บลา ๆ แต่ความจริงขนมที่พี่ ๆ ชวนมากินก็คือ อาหารค็อกเทลอย่างดี! ตัวอย่างเช่น กระทงทอง สลัดเบค่อน บลูเบอร์รี่ชีสพาย ฯลฯ แต่ที่จะถูกใจเพื่อน ๆ มากที่สุด คานาเป้ปลาแซลมอนอบรมควันกับครีมชีส ซึ่งงานที่จัดอยู่นี้ก็คือ นิทรรศการยลยันต์ โดย สถาบันไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นนิทรรศการเกี่ยวกับความหมายของยันต์ ทั้งรูปทรง ตัวอักษร ตัวเลข ภูมิปัญญาต่าง ๆ หลังจากเดินชมนิทรรศการได้สักพัก พวกเราก็เดินไปมุมอาหาร จากข้างต้นที่บอกว่าคานาเป้ปลาแซลมอนเป็นเมนูที่เพื่อน ๆ ชอบมาก แต่ปกติแล้วเราไม่ชอบกินแซลมอน ทั้งชีวิตเคยกินตอนเรียนปี 2 อย่าเรียกว่ากินเพราะเคี้ยว ๆ แล้วก็คายทิ้ง ;-; ครั้งนี้เพื่อน ๆ เชียร์ให้ลองกิน ทุกคนบอกว่าอร่อยมาก เราเลยลองกินไปหนึ่งชิ้น ครั้งนี้กินได้ไม่คายทิ้งแต่ไม่กินชิ้นที่สองอีกแน่นอน แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น....

                     เมื่อกินกันอิ่มหนำพวกเราก็กลับมาทำงานกันที่ห้องเหมือนเดิม กลับมาได้สักพักเราเริ่มรู้สึกคันยุบยิบที่หน้า รู้สึกตัวร้อนวูบวาบเลยขอตัวไปห้องน้ำ เมื่อไปส่องกระจกที่ห้องน้ำเราก็พบว่ามีผื่นแดงคล้าย ๆ ลมพิษขึ้นเต็มหน้าไปหมด ฮือออ ;-; สาเหตุเราคิดว่าต้องเป็นเพราะปลาแซลมอนแน่ ๆ ประกอบด้วยช่วงนี้เราไม่สบาย นอนน้อย และรู้สึกจะเป็นต่อมทอนซิลอักเสบอีกต่างหากเพราะคอบวม เจ็บคอ ทำให้ร่างกายอ่อนแอกว่าปกติ ภูมิคุ้มกันก็น้อยกว่าปกติ ทำไมต้องมาเป็นวันนี้นะ กรี๊ด!

                      เรารีบไลน์หาแม่ให้ซื้อยาให้ทันที เมื่อกลับมาบ้านเรารีบกินข้าว กินยา ทำภารกิจส่วนตัวให้เสร็จเรียบร้อยแล้วรีบนอนทันที พรุ่งนี้ต้องห้ามเป็นอะไร พรุ่งนี้ต้องไปเล่านิทานให้ได้!

Saturday, July 6

SHOW TIME!

วันแสดงจริง!

                       ถึงวันแสดงจริงแล้ว หลายสัปดาห์ที่พวกเราพยายามมาก็เพื่อวันนี้ ตื่นเต้นมาก ;-; กิจกรรมของเราทั้งหมดจะเริ่มตอนบ่ายและเริ่มเปิดให้ลงทะเบียนเวลา 13:00 น. 

                      ช่วงเช้าพวกเราตรวจความเรียบร้อยของอุปกรณ์ที่เราเอาขึ้นมาไว้ที่ห้องแสดงตั้งแต่เมื่อวาน จัดแจงอุปกรณ์นู้นนี่นั่นอยู่นาน เมื่อตรวจเสร็จพวกเราก็ซ้อมแสดงกันอีกหลายรอบเลย เมื่อถึงเวลาลงทะเบียนผู้ปกครองและเด็ก ๆ ก็เริ่มทยอยกันมา ที่โต๊ะลงทะเบียนมีพี่ผึ้ง พี่นุกนิก พี่จากสถาบันเกอเธ่มาช่วยด้วย อีกทั้งสถาบันเกอเธ่ยังทำคุกกี้รูปมนุษย์จิ๋วใจดีมาแจกเด็ก ๆ และผู้ปกครองด้วย โดยนำรูปคาแรคเตอร์ที่เราออกแบบไว้ไปเป็นต้นแบบทำคุกกี้ น่ารักมาาาาาาาาก แสนจะภูมิใจ ;-; 

                      เมื่อถึงเวลาพี่ผึ้งก็เป็นคนกล่าวต้อนรับผู้ปกครองและเด็ก ๆ ให้ก่อนจะส่งมาให้พวกเราดำเนินการต่อ เริ่มแรกเราเริ่มด้วยนิทานที่ชื่อว่า 'การเดินทางของมนุษย์จิ๋ว' ก็คือนิทานที่น้อง ๆ จะมีส่วนร่วมในการแต่งนิทานด้วย โดยเติมคำนามกับคำกริยา เด็ก ๆ ชอบใจกันใหญ่เพราะเมื่อเล่านิทานที่เด็ก ๆ แต่ง เด็ก ๆ ก็ขำกลิ้งเลยกลายเป็นนิทานตลกทันที มีคำแปลกอยู่ในนิทานเต็มไปหมด เช่น ต้นไม้พ่นไฟ อสุรกายหมูปิ้ง ฯลฯ 

                    เมื่อจบนิทานเรื่องการเดินทางเราก็ให้เด็ก ๆ พัก 10 นาที ก่อนจะเริ่มนิทานหลักของเรา ก็คือเรื่อง 'มนุษย์จิ๋วใจดี' ระหว่างนี้คุณครูอลิซซาก็สอนคำศัพท์เด็ก ๆ เป็นภาษาเยอรมัน เด็ก ๆ ให้ความสนใจดีมาก ตั้งใจสุด ๆ เมื่อหมดเวลาพักเราจึงเริ่มเล่านิทาน เด็ก ๆ ก็ให้ผลการตอบรับดีเหมือนเคย :) จบการเล่านิทานก็ถึงกิจกรรมประดิษฐ์ ซึ่งเป็นการพับกระดาษโอริกามิเป็นรูปเสื้อและกางเกง เราและเพื่อนกระจาย ๆ กันไปสอนเด็กและผู้ปกครอง โดยมีเรานำพับอยู่ด้านหน้า พอพับเสร็จเด็ก ๆ ก็นำมาอวด555555555  จบกิจกรรมทั้งหมดพี่ผึ้งก็มากล่าวลาให้ รวม ๆ แล้วมีคนมาเข้าร่วมประมาณ 20 คน แค่นี้ก็ดีใจแล้ว แต่เมื่อจบกิจกรรมก็ยังมีครอบครัวอื่น ประมาณ 2 ครอบครัวที่มาไม่ทัน พวกเราเลยตัดสินใจเล่านิทานการเดินทางของมนุษย์จิ๋วให้แทน เพราะคุณครูอลิซซากลับแล้ว ไม่มีใครเล่าภาษาเยอรมันเรื่องมนุษย์จิ๋วใจดีให้ ;-; นิทานที่เล่านี้ไม่ว่าเล่ากี่รอบก็ยังสนุกอยู่เสมอเพราะจะเปลี่ยนไปทุก ๆ ครั้งที่เล่าและเด็ก ๆ ก็ได้มีส่วนร่วมด้วย

                    เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็เริ่มเก็บของนำไปไว้ที่ห้องทำงานเหมือนเดิม วันนี้เป็นอีกวันที่เหนื่อยมาก ๆ แต่ก็ชื่นใจมาก ๆ เช่นกันที่ได้เห็นผลการตอบรับดีขนาดนี้ :)

งานใหญ่เสร็จสิ้นไปแล้ว เย้้

หลังจากนี้จะมีงานอะไรให้เราทำอีกนะ

ติดตามตอนต่อไป